هر کسی که حتی مدت کوتاهی را در تهران به سر برده باشد، می‌داند که این شهر، شلوغ، تقریبا همیشه بیدار و روشن است. خیابان ستارخان، شهرآرا، شهرک غرب، چهار راه ولی‌عصر و ... هر وقت به یکی از این خیابان‌ها سر بزنید، حتی نیمه شب، باز هم ممکن است در ترافیک کوچکی بمانید یا از سر و صدا کلافه شوید.
برای دزدیدن بخش اصلی یکی از این خیابان‌ها یا میدان‌ها -برای مثال مجسمه‌های چند تنی- احتمالا آسان‌ترین راه درخواست از خود مجسمه‌ها برای راه افتادن است؛ «دزدیده شدن مجسمه ها دروغ است . خودشان رفته اند» این چیزی است که کاربران اینترنتی این طرف و آن طرف به شوخی گفته‌اند و نوشته‌اند.
اما در هر طنزی، واقعیتی نهفته است. به هر حال دست‌کم دو ماه است از ناپدید شدن تندیس‌های تهران می‌گذرد و کسی از آنها خبری ندارد.
مجسمه‌های تهران از آغاز سال نو ناپدید شدند. خبرهای اولیه در مورد ناپدید شدن مجسمه‌ها با تاخیری نسبتا طولانی به رسانه‌ها راه پیدا کرد. با این وجود مجسمه‌ها همچنان ناپدید شدند و مقام‌های انتظامی و شهرداری تهران، مسئولیت را به گردن یکدیگر انداختند.
موضوع عجیبی -که واکنش به آن خود با تاخیر همراه بود- به دستور مقام‌های انتظامی نیازی به اطلاع‌رسانی بیشتر هم ندارد. حسین ساجدی نیا، فرمانده نیروی انتظامی تهران بزرگ، روز یکشنبه به خبرگزاری مهر گفت: «تا کسب نتیجه نهایی در این زمینه اطلاع‌رسانی انجام نمی‌شود و رسانه‌ها بهتر است به جای پرداختن به این موضوع که دغدغه مردم نیست به موارد دیگری از جمله طرح امنیت اجتماعی بپردازند.»
تندیس شهریار در پارک شهر و جای تندیس ربوده شده مقابل تئاتر شهر
دغدغه
موضوع غیب شدن مجسمه‌های تهران در رسانه‌های خارجی و شهروندی بازتاب گسترده‌ای پیدا کرد. گروه نسبتا بزرگی از کاربران اینترنتی -آن دسته که نظر خود را در رسانه‌های ایترنتی غیردولتی نوشته‌اند- دست‌های پنهانی را پشت «جریان» می‌بینند.
«برادر بسیجی، به استحضار می‌رساند این چیزی که شما داری از معابر شهر تهران می‌دزدی، ساندیس نیست، تندیس ِ برادر.» این نظر یکی از کاربران در گزارشی در صفحه رادیو فردا در فیس‌بوک است.
کسانی که مانند فرمانده نیروی انتظامی تهران «دغدغه» را در چیز دیگری می‌بینند، حتی تندتر و صریح‌تر از توطئه‌ای پنهان می‌گویند... اما نه آنطور که به ذهن فرمانده خطور می‌کند. یک کاربر سایت بالاترین می‌نویسد: «من از همان روز اول هم مشکوکم به این قضیه و هم براش اصلا اهمیتی قایل نیستم. یه جورایی فکر میکنم دارن مثل همون مهندسی انتخابات، مهندسی افکار عمومی هم می‌کنن اون بالا بالاها! یه دو سه هفته‌ای بحث همه کشور و رسانه‌ها و این بالاترین خودمان هم شده بود کمپین زلزله و این حرف‌ها، یه مدته مجسمه‌ها و اخبارش داره رو افکار عمومی رژه می‌ره و ...»
«مهندسی افکار عمومی» وقتی «مگس‌ها هم زیر نظرند»
سیزده تندیس مشهور از خیابان‌ها و میدان‌ها و پارک‌های معروف تهران دزدیده شده‌اند، غیب شده‌اند یا دست‌هایی پنهان آنها را ناپدید کرده است. همه اینها به قول گروهی «برای مهندسی افکار عمومی است» یا آنطور که برخی دیگر از شهروندان گفته‌اند و نوشته‌اند به دلیل «تفکر طالبانی حکومت ایران» است. با همه اینها هنوز یک پرسش باقی می‌ماند و عجیب نیست که این پرسش، شهروند تهرانی را نگران کند؛ جریان سرقت ناکام یکی از تندیس‌ها به نقل از رسانه‌های داخلی به این شکل است:
جای خالی مادر و فرزند در میدان صنعت
خبرگزاری فارس می‌نویسد ربودن مجسمه عبدالرحمن صوفی رازی در منطقه ۲۰ تهران بودند با هوشياری مأمور شهرداری ناكام ماند. این خبرگزاری از رئيس اداره زيباسازی شهرداری منطقه ۲۰ نقل می‌کند که: دزدان برای ربودن اين مجسمه حدوداً ۷۰۰ كيلوگرمی، جرثقيل آورده بودند. به هر حال به نظر می‌رسد این تندیس نجات پیدا کرده است و در ادامه خبر به گفته مسئول شهرداری «اين مجسمه در جريان سرقت قدری آسيب ديد و به همین دلیل آن را به انبار برده اند تا بعد از ترميم دوباره در محلی جديد نصب شود». ده روز بعد سخنگوی شهرداری تهران با رد اخبار برداشتن مجسمه‌های بوستان‌ها برای تعميرات توسط ماموران شهرداری تهران، گفت: اين موضوع به هيچ وجه صحت ندارد.
رضا يحيايی، مجسمه ساز مقيم پاريس، که در تهران شاهد غيب شدن اين مجسمه ها بوده نیز به راديو فردا می‌گويد: « اينها يک سری مجسمه های برنز ريخته شده است، ولی آثار هنری با ارزشی نيست... اينها پرتره‌های برنزی است که کندن آنها بسيار سخت است. گويا دزدان وقت فراوانی داشتند که اين مجسمه ها را از زير ببرند، چون اين کار يکی دو ساعت نيست».
از مجموع خبرهای ضد و نقیض و در عین حال گفته‌های آقای یحیایی به رادیو فردا به سختی بتوان به نتیجه خاصی رسید؛ دزدان در مراکز شهر برای دزدیدن مجسمه‌هایی که ارزش ریالی چندانی ندارند «جرثقیل» آورده‌اند، ولی در جریان یکی از این دزدی‌ها بالاخره یک مامور شهرداری آنها را دیده است و مجسمه دزدیده نشده بلکه برای تعمیرات برده شده است و یک مامور دیگر شهرداری در مورد مرمت -احتمالا- این یا هر تندیس دیگری چنین خبری را شدیدا رد می‌کند.
نگرانی ممکن است افزایش یاید، اگر کسی در میان این خبرهای ضد و نقیض به جای «مجسمه برنزی چند تنی» کلمه «آدم زنده چند کیلویی» را قرار دهد.
-----------------
(رادیو فردا مسئول محتوای وب‌سایت‌های دیگری که در این گزارش به آنها لینک داده شده، نیست.)
برای دزدیدن بخش اصلی یکی از این خیابان‌ها یا میدان‌ها -برای مثال مجسمه‌های چند تنی- احتمالا آسان‌ترین راه درخواست از خود مجسمه‌ها برای راه افتادن است؛ «دزدیده شدن مجسمه ها دروغ است . خودشان رفته اند» این چیزی است که کاربران اینترنتی این طرف و آن طرف به شوخی گفته‌اند و نوشته‌اند.
اما در هر طنزی، واقعیتی نهفته است. به هر حال دست‌کم دو ماه است از ناپدید شدن تندیس‌های تهران می‌گذرد و کسی از آنها خبری ندارد.
مجسمه‌های تهران از آغاز سال نو ناپدید شدند. خبرهای اولیه در مورد ناپدید شدن مجسمه‌ها با تاخیری نسبتا طولانی به رسانه‌ها راه پیدا کرد. با این وجود مجسمه‌ها همچنان ناپدید شدند و مقام‌های انتظامی و شهرداری تهران، مسئولیت را به گردن یکدیگر انداختند.
موضوع عجیبی -که واکنش به آن خود با تاخیر همراه بود- به دستور مقام‌های انتظامی نیازی به اطلاع‌رسانی بیشتر هم ندارد. حسین ساجدی نیا، فرمانده نیروی انتظامی تهران بزرگ، روز یکشنبه به خبرگزاری مهر گفت: «تا کسب نتیجه نهایی در این زمینه اطلاع‌رسانی انجام نمی‌شود و رسانه‌ها بهتر است به جای پرداختن به این موضوع که دغدغه مردم نیست به موارد دیگری از جمله طرح امنیت اجتماعی بپردازند.»
موضوع غیب شدن مجسمه‌های تهران در رسانه‌های خارجی و شهروندی بازتاب گسترده‌ای پیدا کرد. گروه نسبتا بزرگی از کاربران اینترنتی -آن دسته که نظر خود را در رسانه‌های ایترنتی غیردولتی نوشته‌اند- دست‌های پنهانی را پشت «جریان» می‌بینند.
«برادر بسیجی، به استحضار می‌رساند این چیزی که شما داری از معابر شهر تهران می‌دزدی، ساندیس نیست، تندیس ِ برادر.» این نظر یکی از کاربران در گزارشی در صفحه رادیو فردا در فیس‌بوک است.
کسانی که مانند فرمانده نیروی انتظامی تهران «دغدغه» را در چیز دیگری می‌بینند، حتی تندتر و صریح‌تر از توطئه‌ای پنهان می‌گویند... اما نه آنطور که به ذهن فرمانده خطور می‌کند. یک کاربر سایت بالاترین می‌نویسد: «من از همان روز اول هم مشکوکم به این قضیه و هم براش اصلا اهمیتی قایل نیستم. یه جورایی فکر میکنم دارن مثل همون مهندسی انتخابات، مهندسی افکار عمومی هم می‌کنن اون بالا بالاها! یه دو سه هفته‌ای بحث همه کشور و رسانه‌ها و این بالاترین خودمان هم شده بود کمپین زلزله و این حرف‌ها، یه مدته مجسمه‌ها و اخبارش داره رو افکار عمومی رژه می‌ره و ...»
«مهندسی افکار عمومی» وقتی «مگس‌ها هم زیر نظرند»
سیزده تندیس مشهور از خیابان‌ها و میدان‌ها و پارک‌های معروف تهران دزدیده شده‌اند، غیب شده‌اند یا دست‌هایی پنهان آنها را ناپدید کرده است. همه اینها به قول گروهی «برای مهندسی افکار عمومی است» یا آنطور که برخی دیگر از شهروندان گفته‌اند و نوشته‌اند به دلیل «تفکر طالبانی حکومت ایران» است. با همه اینها هنوز یک پرسش باقی می‌ماند و عجیب نیست که این پرسش، شهروند تهرانی را نگران کند؛ جریان سرقت ناکام یکی از تندیس‌ها به نقل از رسانه‌های داخلی به این شکل است:
خبرگزاری فارس می‌نویسد ربودن مجسمه عبدالرحمن صوفی رازی در منطقه ۲۰ تهران بودند با هوشياری مأمور شهرداری ناكام ماند. این خبرگزاری از رئيس اداره زيباسازی شهرداری منطقه ۲۰ نقل می‌کند که: دزدان برای ربودن اين مجسمه حدوداً ۷۰۰ كيلوگرمی، جرثقيل آورده بودند. به هر حال به نظر می‌رسد این تندیس نجات پیدا کرده است و در ادامه خبر به گفته مسئول شهرداری «اين مجسمه در جريان سرقت قدری آسيب ديد و به همین دلیل آن را به انبار برده اند تا بعد از ترميم دوباره در محلی جديد نصب شود». ده روز بعد سخنگوی شهرداری تهران با رد اخبار برداشتن مجسمه‌های بوستان‌ها برای تعميرات توسط ماموران شهرداری تهران، گفت: اين موضوع به هيچ وجه صحت ندارد.
رضا يحيايی، مجسمه ساز مقيم پاريس، که در تهران شاهد غيب شدن اين مجسمه ها بوده نیز به راديو فردا می‌گويد: « اينها يک سری مجسمه های برنز ريخته شده است، ولی آثار هنری با ارزشی نيست... اينها پرتره‌های برنزی است که کندن آنها بسيار سخت است. گويا دزدان وقت فراوانی داشتند که اين مجسمه ها را از زير ببرند، چون اين کار يکی دو ساعت نيست».
از مجموع خبرهای ضد و نقیض و در عین حال گفته‌های آقای یحیایی به رادیو فردا به سختی بتوان به نتیجه خاصی رسید؛ دزدان در مراکز شهر برای دزدیدن مجسمه‌هایی که ارزش ریالی چندانی ندارند «جرثقیل» آورده‌اند، ولی در جریان یکی از این دزدی‌ها بالاخره یک مامور شهرداری آنها را دیده است و مجسمه دزدیده نشده بلکه برای تعمیرات برده شده است و یک مامور دیگر شهرداری در مورد مرمت -احتمالا- این یا هر تندیس دیگری چنین خبری را شدیدا رد می‌کند.
نگرانی ممکن است افزایش یاید، اگر کسی در میان این خبرهای ضد و نقیض به جای «مجسمه برنزی چند تنی» کلمه «آدم زنده چند کیلویی» را قرار دهد.
-----------------
(رادیو فردا مسئول محتوای وب‌سایت‌های دیگری که در این گزارش به آنها لینک داده شده، نیست.)
