بیش از ۲۰۰ نفر از فعالان سیاسی و مدنی، هنرمندان و چهره‌های شناخته شده دانشگاهی و اجتماعی در بیانیه‌ای خواستار آزادی علیرضا رجایی، روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی شده‌اند.
آقای رجایی که از فعالان سیاسی ملی مذهبی به شمار می‌آید، عضو هیئت مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران و مدیر انتشارات گام نو است و در تحریریه‌های روزنامه‌های اصلاح‌طلب هم نامی شناخته شده است.
علیرضا رجایی اوایل اردیبهشت ماه امسال برای دومین بار پس از شکل‌گیری اعتراض‌های به نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری خرداد ۸۸، دستگیر و روانه زندان شد و جرم او هم مثل خیلی های دیگر اقدام علیه امنیت ملی است.
اکنون امضا کنندگان بیانیه‌ای که خواستار آزادی اوست، می‌گویند بازداشت‌هایی از این دست بیش از اینکه نماد اقتدار و توانایی دستگاه امنیتی باشد، نشانه بحران در دولت اقتدارگرا است.
مرتضی کاظمیان از فعالان سیاسی ملی مذهبی که یکی از امضاکنندگان این بیانیه است، به رادیو فردا می‌گوید: «بازداشت آقای رجایی حدوداً دو سال بعد از انتخابات ۲۲ خرداد با توجه به شخصیت رجایی یعنی یک تحلیلگر و روزنامه‌نگار منصفی که همیشه انتقادات خودش را با قانون می‌کرد و به هر حال بهداشتی‌ترین واژه‌ها و ادبیات مطرح می‌کرد، اتفاق ساده نیست. یک فعال ملی مذهبی، یک فعال سیاسی به شکل غیرقانونی بدون احضار قبلی بازداشت می‌شود.»
امضاکنندگان بیانیه همچنین به انتقال آقای رجایی به محلی نامعلوم اشاره کرده‌اند و گفته‌اند چنین روش‌هایی همراه با بازداشت نفر به نفر و بازجویی‌های گسترده که بار دیگر پس از انتخابات ۱۳۸۸ آغاز شده، ادامه راهبردی است که هدف آن خاموش کردن صدای دموکراسی‌طلبی و ملیت‌خواهی ایرانی است.
سیمین بهبهانی، شاعر و از چهره‌های فعال در میدان سیاست و جامعه ایران نیز یکی دیگر از امضاکنندگان این نامه است.
خانم بهبهانی در این مورد به رادیو فردا می‌گوید: «من نمی‌دانم چرا در مملکت ما با کوچکترین اظهار نظری مردم به زندان می‌افتند، اشخاص آزادی‌شان سلب می‌شود، سلامت‌شان به خطر می‌افتد و روزگارشان سیاه می‌شود.»
نویسندگان بیانیه به بحران‌های اقتصادی و سیاسی و نارضایتی مردم هم اشاره و تأکید کرده‌اند که «این بحران‌ها با تهدید و ارعاب مخالفان حل و فصل نمی‌شود و تا زمانی که حقوق اساسی ملت تأمین نشود، برون‌رفت از آن ممکن نیست.»
مرتضی کاظمیان در این زمینه ابراز امیدواری می‌کند که حکومت ایران پیام و توصیه و تذکر امضاکنندگان این بیانیه را بشنود.
آقای کاظمیان می‌گوید: «عقلانیت مسلط در حاکمیت جمهوری اسلامی اینگونه نقدها و توصیه‌ها و تذکرها را برنتابید. اما به هر حال بازهم به عنوان یک مورد دیگر اینجا مجموع کسانی که این بیانیه را امضا کرده‌اند که یک طیف گسترده از روزنامه‌نگاران، فعالان سیاسی همفکر آقای رجایی یا حتی غیرهمفکر ایشان هستند، همه فقط بار دیگر تلاش کردند تذکر بدهند و نصیحت کنند صاحبان قدرت را که این شکل از برخوردها راه‌حلی برای پاسخ دادن به بحران‌های کنونی جامعه ایران نیست.»
ناصر زرافشان، ابوالفضل بازرگان، حسن یوسفی اشکوری، سارا، سوسن و احسان شریعتی، فریبرز رئیس‌دانا، جاهد جهانشاهی و فاطمه گوارایی از دیگر امضاکنندگان بیانیه درخواست برای آزادی علیرضا رجایی هستند.
آقای رجایی که از فعالان سیاسی ملی مذهبی به شمار می‌آید، عضو هیئت مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران و مدیر انتشارات گام نو است و در تحریریه‌های روزنامه‌های اصلاح‌طلب هم نامی شناخته شده است.
علیرضا رجایی اوایل اردیبهشت ماه امسال برای دومین بار پس از شکل‌گیری اعتراض‌های به نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری خرداد ۸۸، دستگیر و روانه زندان شد و جرم او هم مثل خیلی های دیگر اقدام علیه امنیت ملی است.
اکنون امضا کنندگان بیانیه‌ای که خواستار آزادی اوست، می‌گویند بازداشت‌هایی از این دست بیش از اینکه نماد اقتدار و توانایی دستگاه امنیتی باشد، نشانه بحران در دولت اقتدارگرا است.
مرتضی کاظمیان از فعالان سیاسی ملی مذهبی که یکی از امضاکنندگان این بیانیه است، به رادیو فردا می‌گوید: «بازداشت آقای رجایی حدوداً دو سال بعد از انتخابات ۲۲ خرداد با توجه به شخصیت رجایی یعنی یک تحلیلگر و روزنامه‌نگار منصفی که همیشه انتقادات خودش را با قانون می‌کرد و به هر حال بهداشتی‌ترین واژه‌ها و ادبیات مطرح می‌کرد، اتفاق ساده نیست. یک فعال ملی مذهبی، یک فعال سیاسی به شکل غیرقانونی بدون احضار قبلی بازداشت می‌شود.»
امضاکنندگان بیانیه همچنین به انتقال آقای رجایی به محلی نامعلوم اشاره کرده‌اند و گفته‌اند چنین روش‌هایی همراه با بازداشت نفر به نفر و بازجویی‌های گسترده که بار دیگر پس از انتخابات ۱۳۸۸ آغاز شده، ادامه راهبردی است که هدف آن خاموش کردن صدای دموکراسی‌طلبی و ملیت‌خواهی ایرانی است.
سیمین بهبهانی، شاعر و از چهره‌های فعال در میدان سیاست و جامعه ایران نیز یکی دیگر از امضاکنندگان این نامه است.
خانم بهبهانی در این مورد به رادیو فردا می‌گوید: «من نمی‌دانم چرا در مملکت ما با کوچکترین اظهار نظری مردم به زندان می‌افتند، اشخاص آزادی‌شان سلب می‌شود، سلامت‌شان به خطر می‌افتد و روزگارشان سیاه می‌شود.»
نویسندگان بیانیه به بحران‌های اقتصادی و سیاسی و نارضایتی مردم هم اشاره و تأکید کرده‌اند که «این بحران‌ها با تهدید و ارعاب مخالفان حل و فصل نمی‌شود و تا زمانی که حقوق اساسی ملت تأمین نشود، برون‌رفت از آن ممکن نیست.»
مرتضی کاظمیان در این زمینه ابراز امیدواری می‌کند که حکومت ایران پیام و توصیه و تذکر امضاکنندگان این بیانیه را بشنود.
آقای کاظمیان می‌گوید: «عقلانیت مسلط در حاکمیت جمهوری اسلامی اینگونه نقدها و توصیه‌ها و تذکرها را برنتابید. اما به هر حال بازهم به عنوان یک مورد دیگر اینجا مجموع کسانی که این بیانیه را امضا کرده‌اند که یک طیف گسترده از روزنامه‌نگاران، فعالان سیاسی همفکر آقای رجایی یا حتی غیرهمفکر ایشان هستند، همه فقط بار دیگر تلاش کردند تذکر بدهند و نصیحت کنند صاحبان قدرت را که این شکل از برخوردها راه‌حلی برای پاسخ دادن به بحران‌های کنونی جامعه ایران نیست.»
ناصر زرافشان، ابوالفضل بازرگان، حسن یوسفی اشکوری، سارا، سوسن و احسان شریعتی، فریبرز رئیس‌دانا، جاهد جهانشاهی و فاطمه گوارایی از دیگر امضاکنندگان بیانیه درخواست برای آزادی علیرضا رجایی هستند.
