با سخنانی که رئیس مجمع عمومی سازمان ملل متحد بیان کرده و تأکید نموده که رأی‌گیری بر سر استقلال کشور فلسطین در مجمع عمومی به رأی موافق شورای امنیت نیاز دارد، ممکن است که رؤیای فلسطینی‌ها برای برخورداری از کشور مستقل خود در شهریور امسال عملی نشود.
جوزف دایس، رئیس مجمع عمومی سازمان ملل، روز جمعه گفت که کشور فلسطین نمی‌تواند بدون توصیه شورای امنیت، عضو متساوی‌الحقوق سازمان ملل شود.
به گفته آقای دایس، اگر ایالات متحده یا یکی از دیگر از اعضای دائم شورای امنیت از حق وتوی خود استفاده کند، دست مجمع عمومی سازمان در پذیرش کشور فلسطین به عنوان یک عضو، بسته می‌شود.
در طول ماه‌ها تلاش پیگیرانه تشکیلات خودگردان فلسطینی برای پیشبرد سیاست راهبردی خود در سازمان ملل، با این هدف که استقلال کشور فلسطین در همایش مجمع عمومی سازمان در ماه سپتامبر امسال، شهریور ۱۳۹۰، به رأی گیری گذاشته شود، این نخستین بار است که تحقق رؤیای فلسطینی‌ها ممکن است که با مانعی بسیار جدی روبه‌رو شود.
باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا، در روزهای اخیر، چندین بار در واشینگتن و نیز در سفر اروپایی‌اش، تأکید کرده است که فلسطینی‌ها از طریق سازمان ملل نمی‌توانند موجب استقلال فلسطین شوند و چنین کشوری باید تنها برآمده از پیمان نهایی صلح با اسرائیل باشد.
فلسطینی‌ها اطمینان داشتند که از میان ۱۹۲ عضو سازمان ملل، اکثریت قاطعی حامی استقلال کشور فلسطین در رأی‌گیری در مجمع عمومی سازمان خواهند بود.
تا کنون ۱۱۲ کشور، فلسطین را به رسمیت شناخته‌اند و فلسطینی‌ها امیدوار بودند که تا شهریور، این شمار به ۱۳۵ کشور افزایش یابد، که بیش از دو سوم از اعضای مجمع عمومی سازمان ملل است.
اما فلسطینی‌ها به این آیین‌نامه داخلی سازمان ملل که شورای امنیت باید تأییدکننده نهایی عضویت کشور تازه استقلال یافته باشد، ظاهراً اعتنای زیادی نکرده بودند.
در همین حال، رئیس مجمع عمومی سازمان، گفته است که اگر ۹ کشور (از ۱۵ عضو دائم و غیردائم شورای امنیت) حامی عضویت کشور نوپایی در سازمان ملل شوند، این امر می‌تواند محقق شود، اما شرط آن هنوز این است که هیچ وتویی از سوی اعضای دایم شورای امنیت در کار نباشد.
آقای دایس در نشست خبری سازمان ملل تأکید کرد که تنها در صورت وتو نشدن این موضوع در شورای امنیت، می‌توان رأی‌گیری در مجمع عمومی را هم عملی کرد.
جوزف دایس همچنین توضیح داد که به رسمیت شناختن یک کشور نوپا جدای از این است که چنین کشوری به عضویت سازمان ملل پذیرفته شود.
آقای دایس با اشاره به قطعنامه شماره ۱۸۱ مصوبه مجمع عمومی سازمان ملل در بیست و نهم نوامبر سال ۱۹۴۷، در زمینه تقسیم سرزمین‌های مورد اختلاف به دو کشور؛ اسرائیل برای یهودیان و فلسطین برای عرب‌های این سرزمین، گفت که اگر فلسطینی‌ها حمایت دو سوم از اعضای سازمان ملل را جلب کنند، در آن صورت، و تنها بر اساس قطعنامه سال ۱۹۴۷، می‌توان استقلال کشور فلسطین را مورد سنجش و بررسی قرار داد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا فلسطینی‌ها گزینه دیگری برای کسب استقلال دارند، قاطعانه گفت که خیر.
هنگام سخنان جوزف دایس، هیئت سیاسی نمایندگی فلسطین که در نشست مجمع عمومی حاضربود، سکوت را ترجیح داد.
ناظران در اسرائیل می‌گویند که سخنان پی درپی روزهای اخیر باراک اوباما در مخالفت با توسل فلسطینی‌ها به سازمان ملل برای کسب استقلال، ممکن است نشانگر آن باشد که آمریکا سرانجام در این زمینه، به حق وتوی خود متوسل شود؛ امری که بی‌تردید موجب خشنودی عمیق دولت اسرائیل خواهد شد ولی ممکن است که در نهایت فلسطینی‌ها را نیز به بازگشت مسیر مذاکرات با اسرائیل تشویق کند.
جوزف دایس، رئیس مجمع عمومی سازمان ملل، روز جمعه گفت که کشور فلسطین نمی‌تواند بدون توصیه شورای امنیت، عضو متساوی‌الحقوق سازمان ملل شود.
به گفته آقای دایس، اگر ایالات متحده یا یکی از دیگر از اعضای دائم شورای امنیت از حق وتوی خود استفاده کند، دست مجمع عمومی سازمان در پذیرش کشور فلسطین به عنوان یک عضو، بسته می‌شود.
در طول ماه‌ها تلاش پیگیرانه تشکیلات خودگردان فلسطینی برای پیشبرد سیاست راهبردی خود در سازمان ملل، با این هدف که استقلال کشور فلسطین در همایش مجمع عمومی سازمان در ماه سپتامبر امسال، شهریور ۱۳۹۰، به رأی گیری گذاشته شود، این نخستین بار است که تحقق رؤیای فلسطینی‌ها ممکن است که با مانعی بسیار جدی روبه‌رو شود.
باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا، در روزهای اخیر، چندین بار در واشینگتن و نیز در سفر اروپایی‌اش، تأکید کرده است که فلسطینی‌ها از طریق سازمان ملل نمی‌توانند موجب استقلال فلسطین شوند و چنین کشوری باید تنها برآمده از پیمان نهایی صلح با اسرائیل باشد.
فلسطینی‌ها اطمینان داشتند که از میان ۱۹۲ عضو سازمان ملل، اکثریت قاطعی حامی استقلال کشور فلسطین در رأی‌گیری در مجمع عمومی سازمان خواهند بود.
تا کنون ۱۱۲ کشور، فلسطین را به رسمیت شناخته‌اند و فلسطینی‌ها امیدوار بودند که تا شهریور، این شمار به ۱۳۵ کشور افزایش یابد، که بیش از دو سوم از اعضای مجمع عمومی سازمان ملل است.
اما فلسطینی‌ها به این آیین‌نامه داخلی سازمان ملل که شورای امنیت باید تأییدکننده نهایی عضویت کشور تازه استقلال یافته باشد، ظاهراً اعتنای زیادی نکرده بودند.
در همین حال، رئیس مجمع عمومی سازمان، گفته است که اگر ۹ کشور (از ۱۵ عضو دائم و غیردائم شورای امنیت) حامی عضویت کشور نوپایی در سازمان ملل شوند، این امر می‌تواند محقق شود، اما شرط آن هنوز این است که هیچ وتویی از سوی اعضای دایم شورای امنیت در کار نباشد.
آقای دایس در نشست خبری سازمان ملل تأکید کرد که تنها در صورت وتو نشدن این موضوع در شورای امنیت، می‌توان رأی‌گیری در مجمع عمومی را هم عملی کرد.
جوزف دایس همچنین توضیح داد که به رسمیت شناختن یک کشور نوپا جدای از این است که چنین کشوری به عضویت سازمان ملل پذیرفته شود.
آقای دایس با اشاره به قطعنامه شماره ۱۸۱ مصوبه مجمع عمومی سازمان ملل در بیست و نهم نوامبر سال ۱۹۴۷، در زمینه تقسیم سرزمین‌های مورد اختلاف به دو کشور؛ اسرائیل برای یهودیان و فلسطین برای عرب‌های این سرزمین، گفت که اگر فلسطینی‌ها حمایت دو سوم از اعضای سازمان ملل را جلب کنند، در آن صورت، و تنها بر اساس قطعنامه سال ۱۹۴۷، می‌توان استقلال کشور فلسطین را مورد سنجش و بررسی قرار داد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا فلسطینی‌ها گزینه دیگری برای کسب استقلال دارند، قاطعانه گفت که خیر.
هنگام سخنان جوزف دایس، هیئت سیاسی نمایندگی فلسطین که در نشست مجمع عمومی حاضربود، سکوت را ترجیح داد.
ناظران در اسرائیل می‌گویند که سخنان پی درپی روزهای اخیر باراک اوباما در مخالفت با توسل فلسطینی‌ها به سازمان ملل برای کسب استقلال، ممکن است نشانگر آن باشد که آمریکا سرانجام در این زمینه، به حق وتوی خود متوسل شود؛ امری که بی‌تردید موجب خشنودی عمیق دولت اسرائیل خواهد شد ولی ممکن است که در نهایت فلسطینی‌ها را نیز به بازگشت مسیر مذاکرات با اسرائیل تشویق کند.
