جوان ۲۳ ساله ایرانی به نام امید که روز چهارشنبه همزمان با حضور چند مقام رسمی سازمان ملل در اردوگاه پناهندگان در جزیره نائورو در پاپوآ گینه نو خود را به آتش کشید روز جمعه جان باخت.
وی همراه با همسرش در اردوگاه نیبوک در جزیره نائورو، در شمال شرقی استرالیا، زندگی می‌کرد و صبح روز چهارشنبه، هشتم اردیبهشت‌ماه، خود را به آتش کشید.
همسر وی می‌گوید که مقام‌های اردوگاه در رساندن او به بیمارستانی در کویینزلند کوتاهی کرده‌اند و یکی از دلایل مرگ وی همین تعلل در رساندن او به بیمارستان بوده است.
روزنامه گاردین استرالیا به نقل از همسر امید نوشته است که بدن سوخته او را به بیمارستان جمهوری نائورو برده‌اند، و یک روز بعد او را به بیمارستانی بزرگ‌تر منتقل کرده‌اند.
همسر امید به گاردین چاپ استرالیا گفته است که یک روز وی را در بیمارستانی نگه داشته‌اند که به دلیل نبود امکانات توانایی درمان او را نداشته‌اند.
به گفته همسر این پناهجوی جوان، وی در اثر ایست قلبی در شب جان باخته است.
پزشکان گروه مدافعان حقوق پناهجویان نیز از مدت زمان طولانی‌ای که صرف رساندن امید به بیمارستان کویینزلند شده، انتقاد کرده‌اند.
با این حال وزیر مهاجرت استرالیا روز جمعه در واکنش به این انتقادها چنین اظهار نظر کرد که در انتقال امید به بیمارستان تعللی صورت نگرفته است.
خودسوزی امید مقابل مقام‌های رسمی کمیسر عالی سازمان ملل برای پناهجویان با دوربین مویابل ضبط شده است. در این ویدئو دیده می‌شود که او مایعی روی تن خود می‌ریزد.
تنها ساعاتی پس از خودسوزی امید، دولت استرالیا اعلام کرد که کشورش هیچ یک از پناهندگان را به خاک خود راه نخواهد داد.
دیوان عالی پاپوآ گینه نو روز سه‌شنبه، هفتم اردیبهشت‌ماه، در حکمی اعلام کرده بود که نگهداری اجباری پناهجویان از سوی حکومت استرالیا در جزیره مانوس و نائورو در پاپوآ برخلاف قانون اساسی این کشور و غیرقانونی است.
پیش از امید نیز حمید خزائی، از دیگر مهاجران ایرانی، در ۲۴ سالگی در پناهگاهی مشابه به دلیل کمبود امکانات بهداشتی و تعلل در رسیدگی پزشکی بعد از روزها درد و رنج از مسمومیت خونی دچار مرگ مغزی شد و جان باخت.
