«یک روایت» عنوان رشته‌گفت‌وگوهایی است که تجربیات شخصی و اجتماعی شخصیت‌های سرشناس ایرانی را روایت می‌کند. در نخستین شماره از این برنامه با عهدیه بدیعی، خواننده سرشناس ساکن مادرید در اسپانیا، به گفتوگو نشسته‌ایم.
خانم عهدیه که متولد ۳۰ شهریور ۱۳۲۸ است، علاوه‌بر اجرای بیش از ۵۰ ترانه موسیقی سنتی در برنامهٔ «گلها»ی رادیو ایران، در حدود ۳۰۰ ترانه در سبک‌های دیگر نیز در کارنامهٔ هنریاش دارد و بیش از ۷۰۰ ترانه نیز با صدای او در متن فیلم‌های ایرانی پخش شده است.
عهدیه بدیعی به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رغم علاقه و فعالیت هنریاش، فارغ‌التحصیل رشتهٔ حسابداری دانشگاه تهران است. او در این روایت میگوید که مادرش در کودکی بارها او را به ساختمان رادیو در میدان ارک می‌برد تا سرانجام پس از یک سال رفتن و نشستن در استودیو و انتظار موفق شد در برنامهٔ کوک بخواند. اشعار کودکانه را هم مادرش می‌سرود.
عهدیه از داوود پیرنیا، سرپرست برنامهٔ کودک و نیز بنیان‌گذار برنامهٔ «گلها»، به نیکی یاد می‌کند و میگوید با تشویق‌ها و دعوت او بود که در ۱۴ سالگی در برنامهٔ «گلها» نخستین ترانه‌اش را اجرا کرد.
عهدیه در این روایت چند خاطرهٔ شنیدنی هم تعریف می‌کند و در بخشی از این روایت میگوید که در روزهای اوج کارش در تهران، حدود دو ماه صدایش به‌شدت گرفته بود و توانایی خواندن نداشت و حتی به‌سختی حرف میزد. او میگوید هر چه تلاش کرد و به هر دکتری که مراجعه کرد، فایده‌ای نداشت و فیلم‌سازان هم منتظر بودند تا برای خواندن ترانه‌ها آماده شود.
در این میان، خانم فروزان، بازیگر سرشناس، بیشتر از همه نگران بود و چند بار هم برای دیدنش به منزل او می‌رود. فروزان در یکی از این دیدارها به او میگوید که باید به خاطر من هم که شده صدایت دوباره باز شود...
خانم عهدیه خاطره‌های دیگری هم از آن روزها دارد که می‌توانید در این روایت از زبان خودش بشنوید.
عهدیه بدیعی پیرو دیانت بهائی است و معتقد است که در دوران پیش از انقلاب هم بسیاری از بهائیان به‌ویژه در روستاها و به تحریک آخوندها مورد آزار قرار می‌گرفتند.
خانم عهدیه حدود سه سال پیش از انقلاب ۵۷ در اوج کارخود ایران را ترک کرد و به اسپانیا رفت. در این گفتوگو علت خروج او را از ایران جویا می‌شویم و روایت او را دربارهٔ آغاز کار خوانندگی در کودکی و همچنین بیش از چهار دهه زندگی در اسپانیا می‌شنویم.
