حملات حوثی‌های یمن به کشتی‌های تجاری در دریای سرخ و تنگه باب‌المندب تنش‌ها در این شاهراه دریایی را تشدید کرده و کشورهای غربی به‌ویژه آمریکا و بریتانیا بر تدابیر امنیتی خود در این بخش از منطقه افزوده‌اند.
همزمان با افزایش تنش‌ها و تداوم عملیات نظامی حوثی‌های یمن، حکومت ایران بدون ذکر دلیل و هدف مشخصی ناوشکن البرز را وارد دریای سرخ کرده است.
در کنار این نقل‌وانتقالات نظامی، تلاش‌های دیپلماتیک برای جلوگیری از گسترش جنگ غزه نیز ادامه دارد. روز گذشته دیوید کامرون، وزیر خارجه بریتانیا، در تماس تلفنی با حسین امیرعبداللهیان، همتای ایرانی خود، از تهران خواست برای توقف حملات حوثی‌ها در دریای سرخ اقدام کند.
رادیوفردا برای بررسی ابعاد تنش در دریای سرخ با نورمن برول، مدیر سابق اطلاعات ملی آمریکا در امور ایران و مشاور ارشد گروه «اتحاد علیه ایران هسته‌ای» گفت‌وگو کرده است.
آیا ناو جنگی البرز که وارد دریای سرخ شده، تهدیدی علیه نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا در این منطقه تلقی می‌شود؟
نورمن رول: «البرز» در سال ۱۹۶۸ ساخته شده و در اواخر دهه هفتاد میلادی نوسازی شده است. البرز در عملیاتی که برای مقابله با دزدی دریایی در سال ۲۰۱۰ و دریای سرخ انجام شد، شرکت داشت. از شناورهای کلاس الوند است که چهار شناور بودند که در دوران شاه در بریتانیا ساخته شدند.
در سال ۱۹۸۸ یکی از کشتی‌های خواهر (ناوچهٔ سهند) در عملیات آخوندک آمریکا در خلیج فارس غرق شد. من البته فکر می‌کنم دربارهٔ توانایی‌های یک کشتی بنا بر سن آن نباید قضاوت کرد. این کشتی چهار موشک ضد کشتی چینی از نوع سی- ۸۰۲ و همچنین موشک‌های ضد جنگنده حمل می‌کند که این خود یک تهدید است.
با این حال، این کشتی یک تهدید جدی برای نیروهای تحت هدایت آمریکا به حساب نمی‌آید و به‌سرعت و به‌سادگی توسط شناورها یا جنگنده‌های غربی شکست می‌خورد. ارتش ایران به عدم توازن توانایی خود واقف است و خیلی بعید است که تلاش کند از این کشتی برای تهدید شناورهای نظامی غربی استفاده کند.
با این حساب، فکر می‌کنید پیامی که ایران می‌خواهد با این اقدام بفرستد، چیست؟
تهران احتمالاً می‌خواهد بگوید که از سرمایه‌های منطقه‌ای خود محافظت می‌کند. هدف چنین پیامی منطقه است و البته که مصرف داخلی نیز دارد.
ایران همین حالا هم کشتی بهشاد را در دریای سرخ دارد که ظن آن می‌رود برای جمع‌آوری اطلاعات از کشتی‌های غربی و منطقه‌ای اقدام می‌کند. به احتمال زیاد، این کشتی اطلاعاتی را که جمع‌آوری می‌کند، به حوثی‌ها می‌دهد که در عملیات‌شان در دریای سرخ کارایی دارد. بهشاد جایگزین ساویز شد. ساویز حدود دو سال پیش (۲۰۲۱) مجبور شد دریای سرخ را به دلیل یک انفجار مین که احتمالاً توسط اسرائیل کار گذاشته شده بود، ترک کند.
با توجه به افزایش تنش‌ها، فکر می‌کنید در روزهای پیش‌رو اوضاع منطقه به کدام سمت برود؟
هیچ‌‌یک از بازیگران در دریای سرخ به‌دنبال یک جنگ تمام‌عیار نیستند، اما حضور البرز خطر یک رویارویی منطقه‌ای میان ایران و غرب را افزایش می‌دهد. اگرچه که این کشتی یک تهدید نظامی جدی برای نیروهای غربی نیست، اما هر اقدامی در ارتباط با این شناور خطر اقدام متقابل ایران را افزایش می‌دهد که می‌تواند به گسترده‌تر شدن این تنش منطقه‌ای منجر شود.
ایران و حوثی‌ها انگیزه‌های متعددی برای نگه‌داشتن سطح خشونت‌ها در همین حد دارند تا یک جور پیام اتحاد به حماس بدهند و یک نوع عرض اندام هم در مقابل آمریکا و قدرت‌های غربی داشته باشند.
غرب هم احتمالاً بر اقدامات دفاعی تمرکز خواهد کرد چون نگران است که اقدام تهاجمی به گسترش درگیری و تنش منجر شود. با این حال، حملات موشکی و پهپادی حوثی‌ها در دریای سرخ به مرحله‌ای رسیده که یک حمله از سوی نیروهای غربی علیه مواضع حوثی‌ها نیز بسیار محتمل است. غرب، اگر لازم باشد، تسلیحات و تجهیزات کافی در منطقه دارد که با چنین حمله‌ای مواضع حوثی‌ها را در هم بشکند و یک عملیات تنبیهی انجام دهد.
