ایمان خلیف بوکسور الجزایری روز جمعه در ورزشگاه رولان گاروس در دسته منهای ۶۶ کیلوگرم قهرمان المپیک پاریس شد. او در مسابقه فینال مقابل یانگ لیو بوکسور چینی به پیروزی رسید.
این بوکسور ۲۵ ساله که امتیازات مسابقه را با اتفاق نظر داوران کسب کرد، پس از طلای کیلیا نمور در ژیمناستیک، دومین قهرمانی الجزایر را در المپیک پاریس به ارمغان آورد.
پیشتر حضور خلیف در بازی‌های توکیو، هیچ جنجالی نیافرید و او به مرحله یک چهارم نهایی رسید و در آن جا از یک بوکسور ایرلندی شکست خورد.
اما سه سال بعد، او در جریان المپیک امسال ناخواسته در کانون بحث‌های جنسیتی قرار گرفت که توسط محافل محافظه‌کار رهبری می‌شد.
این جنجال در پس‌زمینه اختلاف بین کمیته بین‌المللی المپیک و فدراسیون بین‌المللی بوکس اتفاق افتاد.
جنجال چگونه آغاز شد؟
در جریان بازی‌های المپیک پاریس، این زن جوان هدف یک کارزار اطلاعات نادرست قرار گرفت و قربانی حملات درباره جنسیتش شد.
بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی با نفرت‌پراکنی علیه خلیف، او را «مردی که با زنان مبارزه می‌کند» معرفی کردند.
این مناقشه از حذف این ورزشکار از رده زنان مسابقات جهانی دهلی‌نو در مارس ۲۰۲۳ ناشی می‌شد.
در آن سال، فدراسیون بین‌المللی بوکس که از سوی یک تبعه روسیه هدایت می‌شود، درست پیش از برگزاری مسابقه فینال، اعلام کرد که خلیف در آزمونی که برای تعیین جنسیتش در نظر گرفته شده بود، مردود شد.
این فدراسیون که از سوی المپیک به رسمیت شناخته نشده است، از مشخص کردن نوع آزمایشی که بر روی خلیف انجام شده بود، خودداری کرد، اما بر اساس پرونده این بوکسور الجزایری در کمیته بین‌المللی المپیک، او پس از «سطح تستوسترون بالا» در این مسابقات جهانی محروم شده بود.
خود خلیف چنین تصمیمی را یک «توطئه بزرگ» خواند و کمیته المپیک الجزایر در فیس‌بوک اعلام کرد که مسئولیت حمایت پزشکی از او را به ویژه برای بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس بر عهده خواهد گرفت.
پس از آن کمیته بین‌المللی المپیک حمایت خود را از این بوکسور و یک بوکسور زن دیگر نشان داد و این دو مجوز رقابت در پاریس را دریافت کردند.
مارک آدامز، سخنگوی کمیته بین‌المللی المپیک روز سه‌شنبه هفته گذشته در جریان یک نشست خبری با امتناع از ذکر نام این ورزشکاران توضیح داد: «اینها زنانی در رشته ورزشی خود هستند و در این مورد مشخص شده که آنها زن هستند.»
آدامز افزود: «این ورزشکاران چندین سال است که چندین بار در رده‌های زنان بوکس بازی کرده‌اند. آنها تازه وارد نشده‌اند، بلکه در توکیو بوکس بازی کرده‌اند.»
به نوشته گاردین، منظور آقای آدامز، ایمان خلیف و لین یو تینگ ورزشکار تایوانی بود.
خلیف؛ زنی «با قدرت‌های ویژه»
خود خلیف نیز پس از پیروزی در نیمه نهایی گفت: «من روی رقابتم متمرکز هستم و بقیه چیزها مهم نیست.»
این بوکسور همچنین روز جمعه پس از قهرمانی گفت که این پیروزی «پاسخ کاملی به کارزار شدید و حمله‌هایی» است که او در معرض آن قرار گرفت.
او پس از اینکه اشک‌هایش را مقابل دوربین رسانه‌ها پاک کرد، گفت: «من یک زن قوی با قدرت‌های ویژه هستم، از رینگ به کسانی که علیه من بودند پیام فرستادم.»
خلیف تاکید کرد: «من هدف حملات و کارزاری شدید بوده‌ام و این بهترین پاسخی است که می‌توانم به آن بدهم.»
این ورزشکار درباره حضور در مسابقات نیز گفت که «کاملاً واجد شرایط شرکت [در مسابقات] هستم، من یک زن هستم مانند سایرین. من یک زن به دنیا آمدم، به عنوان یک زن زندگی کردم و به عنوان یک زن در مسابقه شرکت کردم.»
او افزود که مخالفان او «دشمنان موفقیت هستند» و «این حملات طعم خاصی به موفقیت من می‌دهد.»
خلیف گفت که او هشت سال تلاش کرد تا به چنین مدال طلایی دست یابد.
یک «قهرمان» برای هوادارانش
با وجود این جنجال، ایمان خلیف برای حامیانش در الجزایر یک قهرمان ملی است؛ هوادرانش در روستایی که او به دنیا آمده مقابل یک صفحه نمایش بزرگ مسابقه فینال را دنبال کردند.
او پس از قهرمانی در المپیک خطاب به هوادارانش گفت: «من می‌خواهم از همه افرادی که از الجزایر برای حمایت از من آمده‌اند و از همه مردمی که از پایگاه من آمده‌اند تشکر کنم».
خلیف که در یک خانواده معمولی در منطقه نیمه‌بیابانی تیارت به دنیا آمده، خودش توضیح داده که باید خانواده‌اش، به ویژه پدرش، را کاملا متقاعد می‌کرد تا تمرین بوکس او را بپذیرد.
پدرش که یک جوشکار ۴۹ ساله اما بیکار است، پس از قهرمانی دخترش گفت که او «نمونه‌ای از یک زن الجزایری، یکی از قهرمانان الجزایر» است.
محمد شعوه، مربی خلیف درباره این ورزشکار گفته است: «همه این جنجال‌ها به او قدرت می‌دهد تا به جلو برود.»
