سپینود ناجیان، نویسنده و فیلمنامه‌نویس، پس از دو سال تحمل بیماری سرطان، ۲۳ مهرماه در ۵۴ سالگی در تهران درگذشت.
سپینود ناجیان تا پیش از مهاجرت ۱۱ سال پیش از ایران، دو کتاب «سریرا، سیلویا و دیگران»، و «قصه‌هایی که در چمدان جا نشدند» را، در کنار فعالیت گسترده در نشریات ادبی از جمله مجلهٔ تخصصی «داستان» به‌عنوان ویراستار و نویسنده، منتشر کرده بود.
با این حال مجموعه‌داستان «قصه‌هایی که در چمدان جا نشدند» در سال ۱۳۹۴ مدت کوتاهی پس از انتشار ممنوع اعلام و جمع‌آوری و خمیر شد. خود او گفته بود فقط به‌خاطر چند کلمه که باید سانسور می‌شد و نشده بود.
ناجیان، پس از اقامت گزیدن در استانبول، فعالیت‌های ادبی و هنری خود را به‌طور پیوسته ادامه داد و در کنار قصه نوشتن و فیملنامه‌نویسی، دوره‌های داستان‌نویسی نیز برگزار می‌کرد.
موفقیت او در فیلمنامه‌نویسی در سال ۱۳۹۹ با فیلم سینمایی «بوتاکس» ساختهٔ کاوه مظاهری رقم خورد که تنها فیلم ایرانی حاضر در بخش اصلی جشنوارهٔ فیلم تورین ایتالیا بود و برندهٔ دو جایزهٔ بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه شد.
آخرین اثر او کتاب «لمس: چهار زن، هشت قصه» بود که با همراهی سه دوست داستان‌نویس دیگرش آن را متأثر از جنبش «زن زندگی آزادی» نوشتند و اواخر سال گذشته در خارج از کشور منتشر کردند.
او در اردیبهشت ۱۴۰۳ در گفت‌وگو با رادیوفردا در پادکست ویدا تجربیات شخصی‌اش از مقایسهٔ نوشتن زیر سانسور و بدون سانسور را روایت کرده بود که می‌توانید همین‌جا نیز بشنوید.
سپینود ناجیان در کنار فعالیت‌های ادبی و هنری‌اش روزنامه‌نگاری هم می‌کرد و شمار متعددی از مقالات و گزارش‌های فرهنگی او در وب‌سایت رادیوفردا هم منتشر شده بود.
او که دو سال بود از بیماری سرطان رنج می‌برد، مدتی پیش با وخیم شدن حالش به تهران منتقل شد و سرانجام ۲۳ مهرماه درگذشت.
