فاجعه کشتار در دانشگاه ويرجينيا تک، توجه پخش کنندگان فيلم در هاليوود را به برنده جايزه سالانهAlfred P. Sloan Foundation درفستيوال سال گذشته ساندنس جلب کرده است.
در فاجعه کشتار دانشگاه ويرجينيا تک که درروز دوشنبه ۲۸ فروردين ماه اتفاق افتاد، چو سونگ هوی، دانشجوی سال چهارم رشته زبان انگليسی، ۳۲ نفر را کشت و ۱۵ نفر را مجروح کرد.
اين فاجعه، که از آن به عنوان مرگبارترين حادثه در نوع خود در تاريخ آمريکا ياد می شود، باعث شد تا پخش کنندگان فيلم در هاليوود از ديدگاه تازه ای به فيلم «حجم سياه» برنده جايزه سالانهAlfred P. Sloan Foundation جشنواره ساندنس سال گذشته که درباره فاجعه مشابهی در دانشگاه آيوا است، نگاه کنند.
سال گذشته اين فيلم به رغم موفقيت در اين جشنواره، از طرف پخش کنندگان هاليوود با اقبال مواجه نشده بود.
پخش کنندگان معتبر هاليوود درست بعد از فاجعه کشتار در دانشگاه ويرجينيا رقابت شديدی را برای به دست آوردن امتياز پخش اين فيلم در سينماهای آمريکا و جهان آغازکرده اند.
حجم سياه با شرکت مريل استريپ و ايدن کويين داستان يک دانشجوی آسيايی تبار ناراضی است که ناگهان در نتيجه يک جنون آنی دست به قتل چند تن از همکلاسی ها و استادان خود می زند.
اغلب تماشاگران اين فيلم در جشنواره ساندنس که از پايان غيرقابل پيش بينی آن حيرت زده شده بودند، از سليقه کارگردان در انتخاب وقايع پايانی انتقاد کردند.
در پايان جشنواره ساندنس ، پخش کنندگان فيلم هاليوود که اغلب برای انتخاب فيلم در اين جشنواره معتبر شرکت می کنند توجه خاصی به فيلم «حجم سياه»نشان ندادند و پس از تماشای آن مطمئن نبودند که آيا آن را برای پخش در سينماها انتخاب خواهند کرد یا نه.
تهيه کننده اين فيلم، خانم جانت يانگ در اعلاميه ای مدعی است که هنوز تصميمی نهايی برای انتخاب شرکت پخش کننده برای اين فيلم گرفته نشده است، اما خبر داد که اين فيلم بزودی در سينماهای آمريکا و جهان به نمايش گذاشته خواهد شد.
فيلم حجم سياه، اولين کار فيلمنامه نويسی بيلی شبار نويسنده آمريکايی و ساخته مشترک او و کارگردان تئاتر و اپرای چين شی ژنگ چن است.
آقای چن که خود زمانی يک دانشجوی خارجی در دانشگاه نيويورک بود، همکاری خود را با بيلی شبار از سال ۱۹۹۷ آغاز کرد.
شی ژنگ چن که هم اکنون در چين مشغول تهيه يک اپرای تازه است، ضمن ابراز تاثر و تاسف شديد به خبرنگاران گفت: «من می خواستم با ساختن فيلمی درباره اين واقعه وحشتناک، پيامی برای جلوگيری از وقايع مشابه در آينده داده باشم اما امروز احساس می کنم که اين کابوس يک بار ديگر به واقعيت پيوسته است.»
