موضوع بحث آزاد این هفته «صدای شما؛ صدای فردا»، به مشکلات کارگران و به ویژه تأخیر چندین ماهه در پرداخت دستمزد به کارگران اختصاص داشت.
در این بحث آزاد آقایان حامد و علی، دو کارگر از ایران، جوانمیر مرادی، عضو هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران و رئیس انجمن صنفی کارگران فلزکار و برق کرمانشاه و همچنین بهروز کارونی، کارشناس مسائل کارگری در رادیو فردا به بحث و تبادل نظر پرداختند.
در ابتدای بحث بهروز کارونی به اعتصاب و اعتراض صنفی کارگران در نقاط مختلف ایران در هفته های اخیر که به ویژه به دلیل عدم پرداخت سر موعد دستمزد به کارگران صورت گرفته بود، اشاره کرد.
وی به عنوان مثال گفت که در عسلویه، چند صد کارگر در فازهای ۱۴ و ۱۵ پارس جنوبی در هفته‌های اخیر به دلیل عدم دریافت دستمزد خود دست به اعتصاب زدند.
آقای کارونی همچنین به اعتصاب ۱۳۰۰ کارگر لاستیک سازی در چند وقت اخیر اشاره کرد که نزدیک به ۷ تا ۸ ماه از حقوق و مزایای خود، که مجموع آن‌ها به ۵ میلیارد تومان میرسد، بی‌نصیب هستند.
علی که در شرکت گوشت زیاران قزوین کار می‌کند و ۲۱ ماه حقوق نگرفته است می‌گوید از زمانی که این شرکت به بخش خصوصی واگذار شده مشکلاتشان افزایش پیدا کرده است.
وی با اشاره به این که این گونه مشکلات تنها مختص شرکت آن‌ها نیست می‌افزاید که که تا کنون بارها نسبت به این مسئله شکایت کرده‌اند؛ به بیت رهبری و دفتر ریاست جمهوری نامه نوشته‌اند و به سازمان خصوصی‌سازی هم مراجعه کرده‌اند که این تلاش‌ها نیز نتیجه‌ای جز تهدید در بر نداشته است.
جوانمیر مرادی، عضو هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران می‌گوید که تلاش‌های کارگران درست است که آن نتیجه مطلوب را در بر نداشته اما بی‌نتیجه نیز نبوده است.
وی به عنوان مثال می‌گوید اکنون دیگر عرف شده است که کارگر باید برای دریافت حقوقش هر ماه دست به اعتصاب بزند و پس از اعتراض کارفرما حقوق‌ها را پرداخت می‌کند.
به نظر حامد، دلیل مشکلات کارگران در ایران اجرای ضعیف قانون کار و همچنین نبود سندیکاهای کارگری است که باعث می‌شود کارگران همواره از از عدم امنیت شغلی رنج ببرند و از حقوق و مزایا بی‌بهره باشند.
وی می‌گوید وقتی سندیکای قوی کارگری وجود نداشته باشد، کارگر نمی‌تواند نسبت به تأخیر پرداخت دستمزدش اعتراض کند و اگر دست به اعتصاب هم بزند با اخراج و توبیخ مواجه می‌شود.
حامد می‌پرسد: «چطور می‌شود که شرکتی که تولید دارد، پولی برای پرداخت دستمزد کارگرش نداشته باشد؟... لوله‌سازی اهواز و خوزستان که محصولاتشان ملی است و دولت آن‌ها را می‌خرد، چطور می‌گوید پول ندارم؟»
او می‌گوید که لوله سازی اهواز ۱۵ ماه است که نه به کارمندانش حقوق می‌دهد؛ نه آن‌ها را اخراج می‌کند و نه آن‌ها را بیمه بیکاری می‌کند.
به باور حامد بهترین راهکار برای از بین بردن این مشکلات، داشتن همبستگی و همدلی کارگران است و این در حالی است و می‌گوید که بهترین راه حل این است که بر ترس خود غلبه کنیم و دست به اعتراضات هماهنگ و در سطح کشور بزنیم.
در این بحث آزاد آقایان حامد و علی، دو کارگر از ایران، جوانمیر مرادی، عضو هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران و رئیس انجمن صنفی کارگران فلزکار و برق کرمانشاه و همچنین بهروز کارونی، کارشناس مسائل کارگری در رادیو فردا به بحث و تبادل نظر پرداختند.
در ابتدای بحث بهروز کارونی به اعتصاب و اعتراض صنفی کارگران در نقاط مختلف ایران در هفته های اخیر که به ویژه به دلیل عدم پرداخت سر موعد دستمزد به کارگران صورت گرفته بود، اشاره کرد.
وی به عنوان مثال گفت که در عسلویه، چند صد کارگر در فازهای ۱۴ و ۱۵ پارس جنوبی در هفته‌های اخیر به دلیل عدم دریافت دستمزد خود دست به اعتصاب زدند.
آقای کارونی همچنین به اعتصاب ۱۳۰۰ کارگر لاستیک سازی در چند وقت اخیر اشاره کرد که نزدیک به ۷ تا ۸ ماه از حقوق و مزایای خود، که مجموع آن‌ها به ۵ میلیارد تومان میرسد، بی‌نصیب هستند.
علی که در شرکت گوشت زیاران قزوین کار می‌کند و ۲۱ ماه حقوق نگرفته است می‌گوید از زمانی که این شرکت به بخش خصوصی واگذار شده مشکلاتشان افزایش پیدا کرده است.
وی با اشاره به این که این گونه مشکلات تنها مختص شرکت آن‌ها نیست می‌افزاید که که تا کنون بارها نسبت به این مسئله شکایت کرده‌اند؛ به بیت رهبری و دفتر ریاست جمهوری نامه نوشته‌اند و به سازمان خصوصی‌سازی هم مراجعه کرده‌اند که این تلاش‌ها نیز نتیجه‌ای جز تهدید در بر نداشته است.
جوانمیر مرادی، عضو هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران می‌گوید که تلاش‌های کارگران درست است که آن نتیجه مطلوب را در بر نداشته اما بی‌نتیجه نیز نبوده است.
وی به عنوان مثال می‌گوید اکنون دیگر عرف شده است که کارگر باید برای دریافت حقوقش هر ماه دست به اعتصاب بزند و پس از اعتراض کارفرما حقوق‌ها را پرداخت می‌کند.
به نظر حامد، دلیل مشکلات کارگران در ایران اجرای ضعیف قانون کار و همچنین نبود سندیکاهای کارگری است که باعث می‌شود کارگران همواره از از عدم امنیت شغلی رنج ببرند و از حقوق و مزایا بی‌بهره باشند.
وی می‌گوید وقتی سندیکای قوی کارگری وجود نداشته باشد، کارگر نمی‌تواند نسبت به تأخیر پرداخت دستمزدش اعتراض کند و اگر دست به اعتصاب هم بزند با اخراج و توبیخ مواجه می‌شود.
حامد می‌پرسد: «چطور می‌شود که شرکتی که تولید دارد، پولی برای پرداخت دستمزد کارگرش نداشته باشد؟... لوله‌سازی اهواز و خوزستان که محصولاتشان ملی است و دولت آن‌ها را می‌خرد، چطور می‌گوید پول ندارم؟»
او می‌گوید که لوله سازی اهواز ۱۵ ماه است که نه به کارمندانش حقوق می‌دهد؛ نه آن‌ها را اخراج می‌کند و نه آن‌ها را بیمه بیکاری می‌کند.
به باور حامد بهترین راهکار برای از بین بردن این مشکلات، داشتن همبستگی و همدلی کارگران است و این در حالی است و می‌گوید که بهترین راه حل این است که بر ترس خود غلبه کنیم و دست به اعتراضات هماهنگ و در سطح کشور بزنیم.
