ناآرامی‌های سياسی پس از انتخابات مورد اختلاف سال گذشته نه فقط بزرگترين تظاهرات اعتراضی سی سال گذشته را به دنبال داشت، بلکه موجب شد جوانان ايرانی برای ارائه نظرات، ایده‌ها و حتی آثار خود به اينترنت و شبکه‌های اجتماعی روی بیاورند.
به گزارش خبرنگار وب سايت «فرانت لاين» در تهران، از چندی پيش اولين رقابت هنرهای معاصر در ايران روی فيس بوک راه اندازی شده است. ندا درزی ۳۸ ساله که اولين «رقابت سالانه هنرهای معاصر در ايران» را در ماه ژوئيه راه اندازی کرده است می گويد: «بعداز حوادث مربوط به انتخابات من به اين نتيجه رسيده‌ام که ما بايد به زيبايی‌ها نيز توجه کنيم و فکر کردم که شبکه فيس بوک که مرزی ندارد و همه در آن مثل همسايه‌ها هستند عرصه مناسبی برای اين کار است.»
صفحه ويژه «رقابت سالانه هنرهای معاصر در ايران» بر روی شبکه فيس بوک تاکنون بيش از ۳۵۰ اثر در زمينه مجسمه سازی، نقاشی ، عکاسی و طراحی گرافيک و ديجيتال را به نمایش گذاشته است. ندا درزی می گويد برای بسياری از ايرانيان، جنبش سبز اکنون به پايان رسيده و کاربران می خواهند از فيس بوک برای اهداف ديگر استفاده کنند.
به نوشته خبرنگار «فرانت لاين» استفاده از فيس بوک هنوز هم در ايران غيرقانونی است و بنابراين هنرمندانی که آثار خود را در اين صفحه ويژه به نمايش می‌گذارند و يا کاربرانی که با مراجعه به آن به اثر هنری مطلوب خود رای می‌دهند، همگی عملی غیر قانونی را مرتکب می‌شوند. از نظر حکومت ايران فعالیت شبکه‌های اجتماعی نظير فيس بوک به عنوان بخشی از تدابیر «جنگ نرم» در نظر گرفته می‌شوند که از سوی غرب و آمریکا علیه جمهوری اسلامی به کار می‌روند. از این رو این شبکه‌ها در ایران مسدود هستند و دسترسی به آن‌ها فقط با تلاش و حوصله فراوان و با استفاده از ابزارهای فيلترشکن غيرقانونی ميسر است.
داريوش راد عکاس ساکن تهران که آثار خود را با نام مستعار «بوم افکت» روی فيس بوک منتشر کرده است می گويد: «اگر قرار باشد مراجعه و استفاده از فيس بوک کاری غيرقانونی تلقی شود پس تمام کارهای ديگر ما در ايران غيرقانونی است. به نظر من حقيقت اين است که نه مراجعه فيس بوک بلکه کسانی که آنرا مسدود کرده اند مرتکب يک کار خلاف شده اند.»
خبرنگار «فرانت لاين» می‌افزايد در ماه‌های قبل و بعد از انتخابات سال گذشته بسياری از هنرمندان جوان ايرانی فعاليت های هنری خود را در راستای فعاليت های سياسی آن دوره پيش بردند. ولی با فروکش مبارزات سياسی، شايد ابتکارهايی نظير «رقابت سالانه هنرهای معاصر در ایران» بر روی فیس‌بوک فرصتی باشد برای احيای فعاليت‌های هنری که تحت تاثير سرکوب سياسی يکسال اخير محدوديت ها و رکود شديدی را تجربه کرده‌اند.
«فرانت لاین» در توضیح رکود هنری در ایران می‌نویسد که به عنوان مثال هيچ‌يک از هنرمندان شناخته شده ايرانی در جشنواره هنری فجر امسال شرکت نکردند. رضا هدايت يک نقاش سرشناس ايرانی که موضوع آثار او جنبه های فرهنگی هنر اقوام است می گويد: «من يک فرد سياسی نيستم و از سياست هم چيزی نمی‌دانم. ولی در برخی مقاطع حتی اگر اسم آن را تحريم نگذاريم بسياری از هنرمندان دوست ندارند در جشنواره‌ها و يا مناسبت‌های خاص شرکت کنند.»
نسل جوان و آشنا به اينترنت در ايران نشان داده است که به اشکال مختلف با محدوديت‌های حاکم مقابله می‌کند. سارا هريس دانشجوی رشته دکترای فيلم و رسانه در دانشگاه کاليفرنيا می گويد: «برگزاری رقابت هنرهای معاصر روی شبکه فيس بوک مثال بسيار خوبی از جهت‌گيری کاربران اينترنتی در ايران است. کاربران با استفاده از راه‌های غيرمستقیم و ابزارهای فيلترشکن سعی می‌کنند از اين شبکه ارتباطی برای موضوعاتی که در داخل ایران اهمیت دارد، استفاده کنند.»
خبرنگار«فرانت لاين» در ادامه می‌افزايد که با توجه به جمعيت ميليونی ايرانيانی که در خارج از کشور زندگی می‌کنند راه اندازی چنين مناسبت‌هايی برای ايجاد تماس بين ايرانيان می‌تواند از امکانات و حمايت ايرانيان ساکن خارج نيز برخوردار شود. به عنوان مثال سه نفر از داوران «رقابت هنرهای معاصر ايران» ساکن خارج از کشور هستند و یا بخشی از آثار ارائه شده بر روی این صفحه به هنرمندان ايرانی ساکن اروپا و آمریکای شمالی تعلق دارد.
احمد کيارستمی پسر کارگردان سرشناس ايرانی، عباس کيارستمی که ساکن سانفرانسيسکو آمريکا است می‌گويد: «برای من که در خارج زندگی می کنم اين امکان بسيار خوبی است تا با آنچه که در ايران می‌گذرد آشنا شوم. يک چنين ابتکارهايی را من در آمريکا نديده‌ام.»
خبرنگار «فرانت لاين» خاطر نشان می‌کند که بازار فروش آثار هنری معاصر در ايران طی سال‌های اخير رونق فراوانی پيدا کرده و تاکنون چندین نمايشگاه بزرگ و طرح موفق در تهران و کشورهای همسايه مانند دبی برگزار شده است. با این‌حال به نظر می‌رسد که امکانات و فضای مناسب برای رشد چشمگير توليدات هنری در تهران، در سال‌های اخير رو به کاهش گذاشته است.
سيمين دهقانی يکی ديگر از اعضای هيئت داوران اين رقابت‌ها می گويد: «در شرايطی که در ايران فضایی برای نمايش اين آثار وجود ندارد، نمايش آن‌ها روی صفحه فيس بوک می تواند تا حدی اين کمبود را جبران کند.»
ندا درزی بسياری از کارهای مربوط به اداره صفحات ويژه «رقابت سالانه هنرهای معاصر ايران» روی فيس بوک را از منزل کوچک خود در گوشه‌ای از شهر تهران دنبال می‌کند. وی می‌گوید در کنار کارهای روزانه، کارهای خانه و نگهداری از فرزند چهار ساله خود، تنها اوقاتی را که در پايان يک روز پر مشغله می‌تواند بنشيند و کمی استراحت کند ساعاتی است که جلوی کامپيوتر می‌نشیند و صفحات مربوط به اين جشنواره مجازی را روی فيس‌بوک نگاه می‌کند.
به گزارش خبرنگار وب سايت «فرانت لاين» در تهران، از چندی پيش اولين رقابت هنرهای معاصر در ايران روی فيس بوک راه اندازی شده است. ندا درزی ۳۸ ساله که اولين «رقابت سالانه هنرهای معاصر در ايران» را در ماه ژوئيه راه اندازی کرده است می گويد: «بعداز حوادث مربوط به انتخابات من به اين نتيجه رسيده‌ام که ما بايد به زيبايی‌ها نيز توجه کنيم و فکر کردم که شبکه فيس بوک که مرزی ندارد و همه در آن مثل همسايه‌ها هستند عرصه مناسبی برای اين کار است.»
صفحه ويژه «رقابت سالانه هنرهای معاصر در ايران» بر روی شبکه فيس بوک تاکنون بيش از ۳۵۰ اثر در زمينه مجسمه سازی، نقاشی ، عکاسی و طراحی گرافيک و ديجيتال را به نمایش گذاشته است. ندا درزی می گويد برای بسياری از ايرانيان، جنبش سبز اکنون به پايان رسيده و کاربران می خواهند از فيس بوک برای اهداف ديگر استفاده کنند.
به نوشته خبرنگار «فرانت لاين» استفاده از فيس بوک هنوز هم در ايران غيرقانونی است و بنابراين هنرمندانی که آثار خود را در اين صفحه ويژه به نمايش می‌گذارند و يا کاربرانی که با مراجعه به آن به اثر هنری مطلوب خود رای می‌دهند، همگی عملی غیر قانونی را مرتکب می‌شوند. از نظر حکومت ايران فعالیت شبکه‌های اجتماعی نظير فيس بوک به عنوان بخشی از تدابیر «جنگ نرم» در نظر گرفته می‌شوند که از سوی غرب و آمریکا علیه جمهوری اسلامی به کار می‌روند. از این رو این شبکه‌ها در ایران مسدود هستند و دسترسی به آن‌ها فقط با تلاش و حوصله فراوان و با استفاده از ابزارهای فيلترشکن غيرقانونی ميسر است.
داريوش راد عکاس ساکن تهران که آثار خود را با نام مستعار «بوم افکت» روی فيس بوک منتشر کرده است می گويد: «اگر قرار باشد مراجعه و استفاده از فيس بوک کاری غيرقانونی تلقی شود پس تمام کارهای ديگر ما در ايران غيرقانونی است. به نظر من حقيقت اين است که نه مراجعه فيس بوک بلکه کسانی که آنرا مسدود کرده اند مرتکب يک کار خلاف شده اند.»
خبرنگار «فرانت لاين» می‌افزايد در ماه‌های قبل و بعد از انتخابات سال گذشته بسياری از هنرمندان جوان ايرانی فعاليت های هنری خود را در راستای فعاليت های سياسی آن دوره پيش بردند. ولی با فروکش مبارزات سياسی، شايد ابتکارهايی نظير «رقابت سالانه هنرهای معاصر در ایران» بر روی فیس‌بوک فرصتی باشد برای احيای فعاليت‌های هنری که تحت تاثير سرکوب سياسی يکسال اخير محدوديت ها و رکود شديدی را تجربه کرده‌اند.
«فرانت لاین» در توضیح رکود هنری در ایران می‌نویسد که به عنوان مثال هيچ‌يک از هنرمندان شناخته شده ايرانی در جشنواره هنری فجر امسال شرکت نکردند. رضا هدايت يک نقاش سرشناس ايرانی که موضوع آثار او جنبه های فرهنگی هنر اقوام است می گويد: «من يک فرد سياسی نيستم و از سياست هم چيزی نمی‌دانم. ولی در برخی مقاطع حتی اگر اسم آن را تحريم نگذاريم بسياری از هنرمندان دوست ندارند در جشنواره‌ها و يا مناسبت‌های خاص شرکت کنند.»
نسل جوان و آشنا به اينترنت در ايران نشان داده است که به اشکال مختلف با محدوديت‌های حاکم مقابله می‌کند. سارا هريس دانشجوی رشته دکترای فيلم و رسانه در دانشگاه کاليفرنيا می گويد: «برگزاری رقابت هنرهای معاصر روی شبکه فيس بوک مثال بسيار خوبی از جهت‌گيری کاربران اينترنتی در ايران است. کاربران با استفاده از راه‌های غيرمستقیم و ابزارهای فيلترشکن سعی می‌کنند از اين شبکه ارتباطی برای موضوعاتی که در داخل ایران اهمیت دارد، استفاده کنند.»
خبرنگار«فرانت لاين» در ادامه می‌افزايد که با توجه به جمعيت ميليونی ايرانيانی که در خارج از کشور زندگی می‌کنند راه اندازی چنين مناسبت‌هايی برای ايجاد تماس بين ايرانيان می‌تواند از امکانات و حمايت ايرانيان ساکن خارج نيز برخوردار شود. به عنوان مثال سه نفر از داوران «رقابت هنرهای معاصر ايران» ساکن خارج از کشور هستند و یا بخشی از آثار ارائه شده بر روی این صفحه به هنرمندان ايرانی ساکن اروپا و آمریکای شمالی تعلق دارد.
احمد کيارستمی پسر کارگردان سرشناس ايرانی، عباس کيارستمی که ساکن سانفرانسيسکو آمريکا است می‌گويد: «برای من که در خارج زندگی می کنم اين امکان بسيار خوبی است تا با آنچه که در ايران می‌گذرد آشنا شوم. يک چنين ابتکارهايی را من در آمريکا نديده‌ام.»
خبرنگار «فرانت لاين» خاطر نشان می‌کند که بازار فروش آثار هنری معاصر در ايران طی سال‌های اخير رونق فراوانی پيدا کرده و تاکنون چندین نمايشگاه بزرگ و طرح موفق در تهران و کشورهای همسايه مانند دبی برگزار شده است. با این‌حال به نظر می‌رسد که امکانات و فضای مناسب برای رشد چشمگير توليدات هنری در تهران، در سال‌های اخير رو به کاهش گذاشته است.
سيمين دهقانی يکی ديگر از اعضای هيئت داوران اين رقابت‌ها می گويد: «در شرايطی که در ايران فضایی برای نمايش اين آثار وجود ندارد، نمايش آن‌ها روی صفحه فيس بوک می تواند تا حدی اين کمبود را جبران کند.»
ندا درزی بسياری از کارهای مربوط به اداره صفحات ويژه «رقابت سالانه هنرهای معاصر ايران» روی فيس بوک را از منزل کوچک خود در گوشه‌ای از شهر تهران دنبال می‌کند. وی می‌گوید در کنار کارهای روزانه، کارهای خانه و نگهداری از فرزند چهار ساله خود، تنها اوقاتی را که در پايان يک روز پر مشغله می‌تواند بنشيند و کمی استراحت کند ساعاتی است که جلوی کامپيوتر می‌نشیند و صفحات مربوط به اين جشنواره مجازی را روی فيس‌بوک نگاه می‌کند.
