روزنامه ابتکار به نقل قول از رئیس سازمان زندان‌ها ، از دو برابر شدن شمار زندانیان نسبت به ظرفیت زندان‌های ایران خبر داده است. رئیس سازمان زندان‌های ایران با اشاره به افزایش شمار زندانیان گفته است که زندان‌های ایران، جوابگوی حجم بالای زندانیان نیست.
اما فضای کم، تنها یکی از مشکلاتی است که گریبان تعدادی از زندانیان از جمله زندانیان سیاسی در ایران را گرفته است.
غلامحسين اسماعيلی، رئيس سازمان زندان‌ها، خواستار ايجاد اردوگاه‌هايی برای نگهداری زندانيان شده و گفته است: «ايجاد اردوگاه از جمله تدابير برای مقابله با کمبود فضا در زندان‌ها است.»
رئيس سازمان زندان ها در مردادماه سال جاری با اعلام اين که شمار زندانيان کشور از ۱۶۳ هزار نفر به ۱۹۵ هزار نفر افزايش يافته است، هشدار داد در صورتی که اين روند ادامه يابد به يک فاجعه جدی انسانی منجر می‌شود.
کمبود مواد غذايی و نامناسب بودن کيفيت غذاها از ديگر مشکلاتی است که زندانيان و از جمله زندانیان سیاسی با آن روبرو هستند.
پروين مخترع، مادر کوهيار گودرزی، فعال دانشجويی و زندانی سياسی که با ۱۶ نفر ديگر به مدت ۱۴ روز در اعتراض به شرايط بد زندان دست به اعتصاب غذا زده بود، به راديو فردا می‌گويد زندانيان سياسی با کمبود مواد غذايی روبرو هستند و می‌افزايد: «تمام برنجشان پر از شپشک است، ميوه و سبزی ندارند، هواخوری ندارند، اجازه نمی‌دهند کتاب وارد زندان شود؛ اما مواد مخدر به راحتی در همين بندی که پسرم زندانی است رد و بدل می‌شود. اين چه زندگی است که برای بچه‌های ما درست کرده‌اند؟»
عدم اجازه ملاقات برخی زندانيان سياسی با نزديکان خود و همچنين عدم مرخصی حتی برای معالجه از ديگر مشکلاتی است که به روح و روان اين زندانيان آسيب می‌رساند.
مجتبی دری، برادر مجيد دری از ديگر زندانيان سياسی که در جريان اعتراضات به نتايج انتخابات مناقشه برانگيز رياست جمهوری دهم در ايران بازداشت شده و هم اکنون در زندان اوين به سر می‌برد، با اشاره به اين موضوع که به بسياری از زندانيان سياسی مرخصی نمی‌دهند در حالی که زندانيان ديگر که به جرم‌هايی چون دزدی در زندان هستند خيلی راحت به مرخصی می‌روند، به راديو فردا می‌گويد: «بعد از عيد به اين طرف به ما ملاقات حضوری نداده‌اند. فقط يک بار به پدر و مادرم ملاقات حضوری دادند. به برادرم اصلا مرخصی نداده‌اند در صورتی که اکثر زندانی‌ها به خصوص زندانيان بند مالی و يا دزدها به مرخصی می‌روند اما برادرم و يک سری افراد به خاطر انديشه‌هايشان در زندان هستند و حتی اجازه مرخصی هم ندارند. ما چند بار گفته‌ايم و به صورت کتبی هم مطرح کرده‌ايم که برادرم بيمار است و بايد تحت نظر پزشک باشد، ولی توجهی نکردند و نتيجه ای نگرفتيم.»
محمد سيف‌زاده، وکيل مدافع تعدادی از اين زندانيان سياسی، با تاکيد بر اين که حق تمامی زندانيان است که در صورت بيماری و داشتن مشکل به مرخصی بروند، به راديو فردا می‌گويد: «در ارتباط با تمام محکومين، وقتی بيمار می‌شوند يا مشکلی برايشان پيش می‌آيد بايد تمام مراقبت‌ها در بيمارستان به عمل آيد و حتی اگر نياز است بايد در بيمارستان‌های خارج از زندان بستری و معالجه شوند.»
بنابر اعلام سازمان زندان‌ها در حالی که نرخ متوسط زندانی در دنيا ۱۳۲ زندانی به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر است، هم اکنون در ايران ۳۴۸ زندانی به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر وجود دارد.
اما فضای کم، تنها یکی از مشکلاتی است که گریبان تعدادی از زندانیان از جمله زندانیان سیاسی در ایران را گرفته است.
غلامحسين اسماعيلی، رئيس سازمان زندان‌ها، خواستار ايجاد اردوگاه‌هايی برای نگهداری زندانيان شده و گفته است: «ايجاد اردوگاه از جمله تدابير برای مقابله با کمبود فضا در زندان‌ها است.»
رئيس سازمان زندان ها در مردادماه سال جاری با اعلام اين که شمار زندانيان کشور از ۱۶۳ هزار نفر به ۱۹۵ هزار نفر افزايش يافته است، هشدار داد در صورتی که اين روند ادامه يابد به يک فاجعه جدی انسانی منجر می‌شود.
کمبود مواد غذايی و نامناسب بودن کيفيت غذاها از ديگر مشکلاتی است که زندانيان و از جمله زندانیان سیاسی با آن روبرو هستند.
پروين مخترع، مادر کوهيار گودرزی، فعال دانشجويی و زندانی سياسی که با ۱۶ نفر ديگر به مدت ۱۴ روز در اعتراض به شرايط بد زندان دست به اعتصاب غذا زده بود، به راديو فردا می‌گويد زندانيان سياسی با کمبود مواد غذايی روبرو هستند و می‌افزايد: «تمام برنجشان پر از شپشک است، ميوه و سبزی ندارند، هواخوری ندارند، اجازه نمی‌دهند کتاب وارد زندان شود؛ اما مواد مخدر به راحتی در همين بندی که پسرم زندانی است رد و بدل می‌شود. اين چه زندگی است که برای بچه‌های ما درست کرده‌اند؟»
عدم اجازه ملاقات برخی زندانيان سياسی با نزديکان خود و همچنين عدم مرخصی حتی برای معالجه از ديگر مشکلاتی است که به روح و روان اين زندانيان آسيب می‌رساند.
مجتبی دری، برادر مجيد دری از ديگر زندانيان سياسی که در جريان اعتراضات به نتايج انتخابات مناقشه برانگيز رياست جمهوری دهم در ايران بازداشت شده و هم اکنون در زندان اوين به سر می‌برد، با اشاره به اين موضوع که به بسياری از زندانيان سياسی مرخصی نمی‌دهند در حالی که زندانيان ديگر که به جرم‌هايی چون دزدی در زندان هستند خيلی راحت به مرخصی می‌روند، به راديو فردا می‌گويد: «بعد از عيد به اين طرف به ما ملاقات حضوری نداده‌اند. فقط يک بار به پدر و مادرم ملاقات حضوری دادند. به برادرم اصلا مرخصی نداده‌اند در صورتی که اکثر زندانی‌ها به خصوص زندانيان بند مالی و يا دزدها به مرخصی می‌روند اما برادرم و يک سری افراد به خاطر انديشه‌هايشان در زندان هستند و حتی اجازه مرخصی هم ندارند. ما چند بار گفته‌ايم و به صورت کتبی هم مطرح کرده‌ايم که برادرم بيمار است و بايد تحت نظر پزشک باشد، ولی توجهی نکردند و نتيجه ای نگرفتيم.»
محمد سيف‌زاده، وکيل مدافع تعدادی از اين زندانيان سياسی، با تاکيد بر اين که حق تمامی زندانيان است که در صورت بيماری و داشتن مشکل به مرخصی بروند، به راديو فردا می‌گويد: «در ارتباط با تمام محکومين، وقتی بيمار می‌شوند يا مشکلی برايشان پيش می‌آيد بايد تمام مراقبت‌ها در بيمارستان به عمل آيد و حتی اگر نياز است بايد در بيمارستان‌های خارج از زندان بستری و معالجه شوند.»
بنابر اعلام سازمان زندان‌ها در حالی که نرخ متوسط زندانی در دنيا ۱۳۲ زندانی به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر است، هم اکنون در ايران ۳۴۸ زندانی به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر وجود دارد.
