اشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان روز پنجشنبه ۱۷ خرداد برای نخستین بار به طالبان اعلام آتش‌بس بدون قید و شرط کرد، رخدادی که با پایان ماه رمضان و فرارسیدن عید فطر همزمان شده است. این آتش‌بس اما شامل دیگر گروه‌های شبه نظامی از جمله داعش نمی‌شود.
به گزارش خبرگزاری رویترز، تصمیم رئیس جمهور افغانستان برای آتش‌بس با طالبان به دنبال نشست هفته جاری علمای مذهبی در این کشور اعلام می‌شود که علیه بمب‌گذاری‌های انتحاری فتوا داده‌اند.
این علما همچنین پیشنهاد آتش‌بس با طالبان را مطرح کرده بودند که اشرف غنی با این پیشنهاد موافقت به عمل آورد و اعلام کرد که تا روز ۳۰ خرداد این آتش‌بس برقرار خواهد بود.
غنی پیش از این نیز خواستار آتش‌بس با طالبان شده بود اما این نخستین بار پس از پیروزی وی در انتخابات ریاست جمهوری چهار سال قبل است که اعلام آتش‌بس بدون قید و شرط کرده است.
رئیس جمهور افغانستان در شبکه اجتماعی توییتر نوشت: «این آتش‌بس فرصتی به طالبان برای درون‌کاوی می‌دهد که ببینند با اقدامات خشونت‌آمیز خود نمی‌توانند مردم را با خودشان همراه کنند.»
طالبان تاکنون واکنشی به این تصمیم نداشته اما رویترز می‌نویسد که برخی تحلیل‌گران بین‌المللی چندان تحت تاثیر قرار نگرفته‌اند به طوری که یکی از آنها آن را به «عشق یکجانبه» تشبیه کرده است. با این حال نیروهای آمریکایی مستقر در افغانستان از آتش‌بس استقبال کرده‌اند.
ژنرال جان نیکلسون فرمانده نیروهای آمریکا و ناتو در افغانستان اظهار داشت: «ما از خواست افغانستان برای برقراری صلح در پایان ماه مبارک رمضان پیروی می‌کنیم و از تلاش‌ها برای پایان دادن به این نبرد حمایت به عمل می‌آوریم.»
وی اما تاکید کرد که این آتش‌بس شامل گروه‌های تروریستی القاعده و داعش که آمریکا با آنها مبارزه می‌کند نخواهد شد.
ینس استولنبرگ دبیرکل ناتو نیز از پیشنهاد آتش‌بس استقبال کرد و آن را «نشانه جدیت» رئیس جمهور و دولت افغانستان نامید. هم او و هم سازمان ملل متحد از طالبان خواسته‌اند در عملی متقابل آنها نیز اعلام آتش‌بس کنند.
آمریکا و روسیه هم به ستایش تصمیم رئیس جمهور افغانستان پرداخته‌اند، اما در نقطه مقابل، ژنرال عتیق الله امرخیل فرمانده سابق ارتش افغانستان آن را فرصتی برای طالبان دانسته که بتوانند گروهشان را بازسازی کمند. وی به رویترز گفته است: «از نقطه نظر نظامی این اقدام درستی نبود.»
اشرف غنی زمستان گذشته به طالبان پیشنهاد داد که در یک فرایند سیاسی به یک گروه قانونی تبدیل شوند تا در مذاکره با آن بتوان راه حلی برای این جنگ شانزده ساله پیدا کرد.
