پروین علیزاده دانش آموخته دکترای اقتصاد از دانشگاه ساسکس در برایتون انگلیس است. او هم اکنون در دانشگاه بوستون در لندن به تدریس اقتصاد مشغول است. پروین علیزاده، تجربه همکاری با سازمان بین‌المللی کار، کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل و بانک جهانی را نیز در کارنامه خود ثبت کرده است.
این اقتصاددان ایرانی به مباحث اشتغال زنان و تحولات اخیر صنعتی شدن علاقمند است و مطالعات بسیاری در حوزه تحولات اقتصادی کشورهای در حال توسعه و اقتصاد اسلامی اجام داده که در قالب مقالات و کتاب‌هایی منتشر شده‌اند.
پروین علیزاده در گپ و گفتی کوتاه با «نماگر»، مجله اقتصادی رادیو فردا، از دغدغه‌های این روزهای خود سخن گفته است:
«یک مساله‌ای که این روزها برای من بسیار جالب است، روند تغییرات جهانی در چارچوبی است که می‌بینیم اقتصاد غرب چطور در حال ضعیف شدن است و پرسش‌هایی که پیرامون این روند شکل می‌گیرد از جمله آنکه آیا این ضعیف شدن تداوم خواهد یافت؟ آیا کشورهای موسوم به بازارهای نوظهور جایگزین غرب خواهند شد؟ یا اینکه سقوط آهسته اقتصادی غرب، امکان بازگشت و توقف خواهد داشت؟
نشانه‌هایی هم برای این توقف در دست است، از جمله آنکه به طور مثال، این روزها در آمریکا صحبت بر سر استفاده از شیل گازهاست (shail gas)*، که می‌توانند آمریکا را از نظر انرژی خودکفا کند. پرسش این است که اگر این اتفاق روی دهد، چه تغییرات و اتفاقاتی در اقتصاد جهانی می‌توان متصور بود.
به طور خلاصه، پرسش و دغدغه این روزهای من، این است که چه بلایی از نظر اقتصادی بر سر غرب نازل شده است؟ آیا این کند شدن رشد اقتصاد و رکودهای حاکم، قابل برگشت هستند یا نیستند؟
پرسش و دغدغه دیگر این روزهای من در رابطه با اقتصاد ایران و کشورهای مشابه ایران، مساله و مشکل پوپولیسم است که چطور در کشورهایی که اقتصاد نفتی دارند، چگونه مشکل پتروپوپولیسم می‌تواند به یک مشکل و مساله عمده تبدیل شود.»
این اقتصاددان ایرانی به مباحث اشتغال زنان و تحولات اخیر صنعتی شدن علاقمند است و مطالعات بسیاری در حوزه تحولات اقتصادی کشورهای در حال توسعه و اقتصاد اسلامی اجام داده که در قالب مقالات و کتاب‌هایی منتشر شده‌اند.
پروین علیزاده در گپ و گفتی کوتاه با «نماگر»، مجله اقتصادی رادیو فردا، از دغدغه‌های این روزهای خود سخن گفته است:
«یک مساله‌ای که این روزها برای من بسیار جالب است، روند تغییرات جهانی در چارچوبی است که می‌بینیم اقتصاد غرب چطور در حال ضعیف شدن است و پرسش‌هایی که پیرامون این روند شکل می‌گیرد از جمله آنکه آیا این ضعیف شدن تداوم خواهد یافت؟ آیا کشورهای موسوم به بازارهای نوظهور جایگزین غرب خواهند شد؟ یا اینکه سقوط آهسته اقتصادی غرب، امکان بازگشت و توقف خواهد داشت؟
نشانه‌هایی هم برای این توقف در دست است، از جمله آنکه به طور مثال، این روزها در آمریکا صحبت بر سر استفاده از شیل گازهاست (shail gas)*، که می‌توانند آمریکا را از نظر انرژی خودکفا کند. پرسش این است که اگر این اتفاق روی دهد، چه تغییرات و اتفاقاتی در اقتصاد جهانی می‌توان متصور بود.
به طور خلاصه، پرسش و دغدغه این روزهای من، این است که چه بلایی از نظر اقتصادی بر سر غرب نازل شده است؟ آیا این کند شدن رشد اقتصاد و رکودهای حاکم، قابل برگشت هستند یا نیستند؟
پرسش و دغدغه دیگر این روزهای من در رابطه با اقتصاد ایران و کشورهای مشابه ایران، مساله و مشکل پوپولیسم است که چطور در کشورهایی که اقتصاد نفتی دارند، چگونه مشکل پتروپوپولیسم می‌تواند به یک مشکل و مساله عمده تبدیل شود.»
*Shail gas: گازهای تولید شده از نوعی خاک رس فشرده شده که در اعماق زمین گاز متان را در داخل خود محبوس کرده‌اند.
