مراسمی که گفته می‌شود یکدهه پیش با چند ده تن در پاسارگاد و در اعتراض به طرح احداث سد سیوند آغاز شد، رفته رفته به یک گردهمایی سالانه تبدیل شده است.
هفتم آبانماه که در ایران به طور غیررسمی «روز کوروش بزرگ» نامیده می‌شود، اینک به مراسمی برای همبستگی و بیان خواسته‌های ملی و آزادیخواهانه گروه‌هایی از ایرانیان گسترش یافته است.
پیشاپیش هفتم آبانماه، از یکسو گزارش‌ها حاکی از ایجاد موانع و محدودیت‌ها برای برگزاری این مراسم است و از سوی دیگر آمادگی‌ها و کوشش‌ها برای گردهمآیی در پاسارگاد.
«محمد ملکی» رئیس پیشین دانشگاه تهران و کوشنده حقوق بشر در ایران که اکنون ۸۴ سال دارد در گفت‌وگو با رادیو فردا با اشاره به سختگیری‌ها و ایجاد موانع در ارتباط با برگزاری مراسم امسال تصریح می‌کند که با همه اینها مردم علاقه دارند با حضور در پاسارگاد و شرکت در مراسم روز کوروش نشان دهند که یک رهبر دادگر را دوست دارند و از رهبری بیدادگر و ستمکار بیزارند.
گلنبشته بابلی موسوم به سالنامه «نبونید» هفتم آبان (۲۹ اکتبر) را روز گشودن بابل به دست کوروش بزرگ آورده است؛ روزی که بر پایه «استوانه کوروش»، «استوانه‌های نبونید» و داده‌های تاریخی دیگر، برچیدن برده‌داری و بیگاری، آزادی بردگان و بندگان و نگارش خود استوانه بابلی کوروش را در پی دارد که از آن به نام نخستین منشور حقوق بشر یاد می‌شود.
