نفتالی بنت، رهبر حزب راستگرای «یامینا»، روز یکشنبه ۹ خرداد رسما اعلام کرد که تصمیم گرفته است با حزب میانه «یش آتید» ائتلافی برای تشکیل دولت جدید با عنوان «دولت تغییر» تشکیل دهد.
آقای بنت گفت همه جوانب امر را سنجیده و پیشنهادهایی را که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر فعلی و رهبر حزب «لیکود» در این روز به او ارائه کرده بود، مورد تامل قرار داد اما به این نتیجه رسید که حتی اگر «یامینا» به ائتلاف دولت نتانیاهو ملحق شود، حزب لیکود تا هنگامی که بنیامین نتانیاهو رهبر آن باشد، قادر به تشکیل دولت نیست.
دقایقی پس از سخنرانی نفتالی بنت، بنیامین نتانیاهو نیز در یک بیانیه مطبوعاتی گفت که فرار شرم‌آور «یامینا» از اردوگاه احزاب راست و ائتلاف آن با احزاب چپ، زمینه تشکیل یک دولت «به‌شدت خطرناک» را فراهم می‌کند که «تنها ایران و حماس از آن خشنود خواهند شد و وجهه اسرائیل در چشم دولت واشینگتن را خدشه‌دار خواهد کرد».
او مدعی شد که ائتلاف بنت- لاپید چیزی شبیه انتخابات اخیر ریاست جمهوری سوریه و وضعیتی است که همین روزها در ایران در جریان است و آن‌ها در زمینه رفتار خودکامانه، شبیه رهبر کره شمالی هستند.
به گفته آقای نتانیاهو، تمامی سخنان و رفتار نفتالی بنت در دوره اخیر، «یک فریب بی‌شرمانه» بوده است در حالی که شهروندانی که به حزب «یامینا» رای داده‌اند، در اردوگاه راست و حامی سیاست‌های راستگرایانه هستند.
آقای نتانیاهو ائتلاف نفتالی بنت و یائیر لاپید را «خدعه قرن» خواند و ابراز اطمینان کرد اگر انتخابات دیگری برگزار شود، حزب آقای بنت حتی وارد کنست نخواهد شد.
بنیامین نتانیاهو گفت در شرایطی که هر راهکار ارائه شده از سوی او برای تشکیل یک دولت وفادار به باورها و مواضع راست توسط رهبران احزاب راست «فریبکار» رد شد، تنها چاره باقی‌مانده این است که او از سیاستمداران این احزاب بخواهد از پیوستن به ائتلاف خودداری کرده و نگذارند که چنین «دولت خطرناکی برای امنیت و موجودیت اسرائیل» قوام یابد.
مفسران در رسانه‌های اسرائیل تاکید دارند که ممکن است فراخوان احساسی بنیامین نتانیاهو سرانجام موجب شود که چند تن از سیاستمداران احزاب راستگرا از پیوستن به دولت بنت- لاپید خودداری کنند.
اگر تنها یک سیاستمدار در ائتلاف جدید از دادن رای موافق به آن خودداری کند، نفتالی بنت و یائیر لاپید نخواهند توانست که حمایت ۶۱ تن از ۱۲۰ عضو کنست را به‌دست آورند.
سرنوشت این وضعیت تا هشت روز دیگر روشن خواهد شد.
پس از انتخابات روز سوم فروردین اسرائیل، که چهارمین انتخابات این کشور در دو سال گذشته بود، رئیس‌جمهوری اسرائیل ابتدا بنیامین نتانیاهو را مامور تشکیل دولت کرد اما با ناکام ماندن او، این وظیفه به یائیر لاپید، رهبر حزب «یش آتید»، محول شد.
آقای لاپید هنوز سه روز دیگر مهلت دارد تا رسما رئیس‌جمهوری را از نتیجه ماموریت خود برای تشکیل دولت جدید آگاه کند.
بنیامین نتانیاهو بامداد یکشنبه، با هدف ناکام گذاشتن یائیر لاپید در تشکیل دولت، به نفتالی بنت و نیز به گیدئون ساعار، رهبر حزب «تیکوا خاداشا» («امید جدید») پیشنهاد داد که با او متحد شوند و دوران چهار ساله نخست‌وزیری بین آن‌ها تقسیم شود. این پیشنهاد او سریعا رد شد.
اگر «دولت تغییر» روی کار آید، آن ائتلافی از ۱۷ کرسی حزب «یش آتید» («آینده‌ای هست») با سه حزب راستگرای «یامینا»، «تیکوا خاداشا» و «اسرائیل بیتنو» («اسرائیل خانه ما») به رهبری آویگدور لیبرمن، حزب میانه «کارگر» به رهبری خانم مراو میخائلی و حزب چپ مرتس به رهبری نیسان هوروویتز خواهد بود.
همچنین این ائتلاف غریب باید مورد حمایت حزب کوچک اعراب اسلامگرا به نام «الموحده» باشد تا به حد نصاب ۶۱ نماینده برسد.
در «دولت تغییر» در حالی که حزب «یامینا» تنها شش کرسی دارد، یائیر لاپید موافقت کرده که دو سال اول نخست‌وزیری در دست نفتالی باشد و دو سال پایانی، خود او این مقام را به عهده بگیرد.
نفتالی بنت، سیاستمدار ۴۹ ساله آمریکایی‌الاصل، در دوره اخیر بارها میان اردوگاه‌های راست و مخالفان مانور داده و از جمله دو هفته پیش که اسرائیل در اوج عملیات جنگی با سازمان حماس در غزه بود، مدعی شد که از مذاکرات تشکیل ائتلاف با احزاب میانه و چپ دوری می‌کند زیرا با «باورها و ارزش‌های او همخوانی ندارد».
نفتالی بنت یکشنبه شب بار دیگر مانورهای سیاسی خود را این‌گونه توجیه کرد که می‌خواهد از کشاندن کشور به یک انتخابات دیگر، جلوگیری کند.
اما بسیاری از سیاستمداران حزب لیکود و سایر احزاب راست اسرائیل، نفتالی بنت را یک سیاستمدار «تشنه قدرت» می‌نامند که آرمان‌های احزاب راستگرا و «صهیونیستی» را زیر پا می‌گذارد. حزب لیکود روز یکشنبه بیانیه‌ای تند علیه نفتالی بنت و حزب او منتشر کرد.
اسرائیل طی دو سال گذشته چهار بار انتخابات پارلمانی برگزار کرد اما نتیجه همه آن‌ها بن‌بست بی‌سابقه در تشکیل یک دولت باثبات بود.بنیامین نتانیاهو بیش از ۱۵ سال نخست‌وزیر اسرائیل بوده است؛ سه سال در دهه پایانی قرن بیستم و بیش از ۱۲ سال پیاپی در دوره اخیر.
