گروهی از پژوهشگران سرآمد در مدل‌سازی بیماری‌های عفونی در دانشگاه هنگ‌کنگ، نتیجه برآوردهای خود از شدت و خطرپذیری تلفات انسانی کرونا در میان بیماران در ووهان را منتشر کرده‌اند؛ این برآورد آمار کلی تلفات انسانی را ۱.۴ درصد تخمین می‌زند.
دو پژوهشگر اصلی این تحقیقات پروفسور جوزف تی. وو و همکارش دکتر کتی لانگ هستند. پروفسور وو متخصص مدل‌سازی آماری بیماری‌ها است و سال‌هاست در زمینه شیوع آنفلوانزا تحقیق می‌کند.
دانشگاه دولتی هنگ‌کنگ، در صدر بهترین دانشگاه‌های آسیا و از معبرترین دانشگاه‌ها در سطح جهان است.
نتیجه کلی تحقیقاتی که آقای وو و خانم لانگ، از حدود ۶۰ هزار بیمار در چین، تا ۱۳ فوریه/۲۴ بهمن به آن دست یافته‌اند، درصد خطرپذیری و تلفات انسانی را کمتر از تخمین‌های فعلی برآور می‌کند، هرچند همچنان به مراتب بیشتر از آنلفوانزای فصلی‌ست.
برای نمونه نخستین گزارش جامع دولت چین در اواخر بهمن آمار تلفات انسانی را در ووهان حدود ۳ تا ۴ درصد تخمین می‌زد. این درصد کم‌وبیش در گزارش جامع دوم چین نیز حفظ شده بود.
کرونا: دومین گزارش جامع چین
طیف و شدت بیماری:خفیف: ۸۱ درصد
|
طیف درگذشتگان:به‌طور متوسط و میانگین: ۲.۳ درصد (در استان هوبئی ۲.۹ درصد)
|
خلاصه‌ای از برآورد پژوهشگران هنگ‌کنگی نشان می‌دهد که «اس‌سی‌اف‌آر» (سرواژه انگلیسی از: تلفات انسانی در مواردی که علائم بیماری در آن‌ها مشاهده شده):
در افراد ۱۵ تا ۴۴ سال نیم درصد (بین یک دهم تا ۱.۳ درصد)،
در افراد ۴۵ تا ۶۴ سال نیم درصد (بین دو دهم تا ۱.۱ درصد)،
و افراد بالای ۶۴ سال ۲.۷ درصد (بین ۱.۵ تا ۴.۷ درصد) است.
کل آمار بر پایه بیماران بالا ۱۵ سال است؛ بیماری در افراد زیر ۱۵ سال پیامدها چندانی نداشته‌است. آمار دربرگیرنده بیماران در شهر ووهان، مرکز اصلی شیوع بیماری‌ست. ویروس ممکن است در کشورهای دیگر پیامدهای دیگری در پی داشته باشد، اما این برآورد آماری و ریاضی تصویری از شیوع ویروس در بدترین مرکز آن در چین می‌دهد.
تحقیقات به‌مانند قبل حاکی‌ست که خطرپذیری در افراد سالخورده به مراتب بیشتر از میان‌سال‌ها و جوان‌ترها است. برای نمونه در کره جنوبی که آمار تلفات انسانی همچنان در حدود یک درصد است، بیماران بالای ۷۰ سال بیش از ۶۰ درصد درگذشتگان را تشکیل می‌دهند.
به همین دلیل در هفته‌های اخیر کارزارهای اجتماعی گسترده‌ای برای حفاظت از افراد سالخورده و کسانی که به بیماری‌های جانبی دچار هستند شکل گرفته، تا آن‌ها در معرض خطر قرار نگیرند. در چنین شرایطی‌ست که بر «فاصله‌گیری اجتماعی» تاکید می‌شود.
سازمان جهانی بهداشت نیز تاکید دارد در کشورهایی که جایی برای نگه‌داری بیماران ندارند، «بیماران سالخورده‌تر و کسانی که دچار بیماری‌ها و نارسایی‌های جانبی هستند، باید در اولویت قرار گیرند».
از دیگر یافته‌های پژوهشگران هنگ‌کنگی می‌توان به میزان دو برابر شدن ابتلا اشاره کرد؛ یعنی شمار روزهایی که طول می‌کشد تا شمار موارد دو برابر شود. این آمار تا پیش از قرنطینه شهر ووهان حدود ۵.۵ روز بود.
اما انتقال پس از مداخله در روند شیوع در ووهان (قرنطینه، محدودیت‌های رفت‌وآمدی و…) به حدود ۵۳ درصد (بین ۲۱ تا ۸۲ درصد) کاهش یافته است.
همچنین «تشخیص آزمایشگاهی» موارد ابتلا بین کسانی که علائم بیماری را داشتند، بین اول دسامبر تا ۳ ژانویه (۱۰ آذر تا ۱۳ دی) تنها سه دهم درصد از کل برآورد شده است. در میانه دی ماه مقام‌های چینی گفته بودند «۵۹ نفر» در شهر ووهان در مرکز چین به این ویروس ناشناخته مبتلا شده‌اند.
اما فرای همه این‌ها، پژوهشگران هنگ‌کنگی می‌گویند به نظر می‌رسد شیوع کووید-۱۹ شدید و کنترل آن سخت است. هرچند در این بازه زمانی و با تلاش‌ها برای «هموار کردن منحنی» شیوع، می‌توان زمان خرید، از فشار کاری روی پرسنل بیمارستانی کاست، به پیدا شدن داروهای موثرتر امیدوار بود و در نهایت شاید به واکسن دست یافت.
تا پیش از واکسن و در صورت پیدا شدن داروهای موثرتر، می‌توان موارد شدید ابتلا را نیز کاهش داد و در نتیجه درصد تلفات انسانی را پایین آورد.
در عین حال از آن‌جایی که کشورها و شهروندان بیشتری به «فاصله‌گیری اجتماعی» و موارد بهداشتی مانند شست‌وشوی درست و پی‌در‌پی دست‌ها و مانند این‌ها روی می‌آورند، می‌توان همچنان به «هموار کردن منحنی» شیوع، یعنی کاستن از اوج بیماری در یک بازه زمانی طولانی‌تر، امیدوار بود.
از سوی دیگر افزایش بیماران، بی‌توجهی و ناکارآمدی اقدامات، در نتیجه افزایش فشار بر بیمارستان‌ها و پرسنل می‌تواند به آسیب شدید خدمات بهداشتی و در نتیجه افزایش آمار جان‌باختگان بیانجامد.
تحقیقات پرفسور جوزف وو و دکتر کتی لانگ، در پلتفرم آن‌لاین «Research Square» منتشر شده و هنوز مورد داوری همتا قرار نگرفته است. این تحقیقات با حمایت مالی دولت هنگ‌کنگ انجام شده است.
