میگل دیاز کانل ۵۷ ساله، که با اتمام دوره پنج ساله رییس جمهوری رائول کاسترو، قرار است روز پنجشنبه ۱۹ آوریل از سوی «مجمع ملی قدرت مردمی» کوبا به عنوان رییس جمهور تازه معرفی شود، نسخه جوان‌تر دو برادری است که مدت شصت سال رهبری آن کشور را در انحصار خود داشتند.
رائول کاسترو ۸۶ ساله که در سال ۲۰۰۶ قدرت اجرایی را از برادر خود فیدل تحویل گرفته بود طی اجلاس ماه آوریل سال ۲۰۱۳ مجمع ملی وعده داد که بعد از پایان دوره پنج ساله رییس جمهوری از قدرت کناره‌گیری کند و به این وعده وفادار ماند.
رائول کاسترو در آغاز آخرین دوره پنج ساله رییس جمهوری خود، دیاز کانل، ۵۲ ساله را در منصب معاونت رییس جمهوری قرار داد تا او را برای عهده‌دار شدن رهبری کوبا و تداوم نظام سوسیالیستی آن کشور آماده سازد.
اصلاحات لاک‌پشتی
فیدل کاسترو در سال ۱۹۵۹ قدرت سیاسی را در کوبا به‌دست گرفت. در دوران طولانی قدرت فیدل کاسترو، از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۶ به عنوان نخست وزیر و از سال ۱۹۷۶ تا فاصله سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۸ (دوره تکمیل انتقال قدرت به رائول برادرش)، به عنوان رییس جمهور، تنها رقابت ممکن و مجاز در کوبا در عرصه‌های ورزشی بود.
آزادی‌های سیاسی در کوبا متناسب با حدود آزادی در معدود نظام‌های کمونیستی باقی مانده در جهان است و حق رای‌دهندگان برای انتخاب، مشروط و محدود به رای دادن به نمایندگان حزب کمونیست که تنها حزب مجاز کشور محسوب می‌شود.
اقتصاد کوبا دولتی، متمرکز و متکی بر برنامه‌ریزی است و از نظر توسعه، آن کشور عقب‌مانده‌تر از کشورهای دیگری است که در همان سطح از استعداد‌های طبیعی و ظرفیت‌های مشابه انسانی قرار دارند ولی با شیوه‌های دمکراتیک و آزاد اداره می‌شوند.
در سال ۱۹۸۰ دولت عرضه‌کننده ۹۱ در صد مشاغل بود و در نتیجه حرکت لاک پشتی برای آزادسازی تجارت، در سال ۲۰۰۰ این سهم به ۷۶ درصد کاهش یافت.
با وجود ارزانی هزینه مسکن و حمل و نقل، تولید ناخالص ملی کوبا سال گذشته در ردیف ۹۵ دنیا قرار داشت، و با داشتن نرخ تورم ۵ در صد در سال رشد اقتصادی کشور از ۳ درصد فراتر نرفت.
به دلیل رفع محدود تحریم‌ها در دولت اوباما و افزایش درآمد ناشی از گردشگری، رشد اقتصادی کوبا طی چند سال گذشته اندکی بهبود یافت ولی در صورت اعمال تحریم‌های تازه از سوی دولت ترامپ و یا تغییر دولت سوسیالیست ونزوئلا که نفت ارزان در اختیار آن قرار می‌دهد، رشد تولید نا خالص ملی آن کشور می‌تواند با دشواری‌های تازه ای روبه‌رو شود.
یکی از شهرت‌های نظام سوسیالیستی کوبا، ضدیت آن با آمریکا است و دیگری نقشی که طی دهه ۶۰ میلادی در تشدید جنگ سرد با پذیرفتن موشک‌های بالیستیک اتحاد شوروی ایفا کرد.
آینده کوبا با کانل
میگل دیاز کانل مدت ۵ سال است که توسط رائول کاسترو برای تصدی منصب رییس جمهوری کوبا آماده می‌شود و قرار است در سالگرد حمله نظامی ناموفق آمریکا به خلیج خوک‌ها در سال ۱۰۶۱ میلادی، که به‌منظور برکناری کاسترو طراحی شده بود، رسما قدرت را در دست بگیرد.
انتقال قدرت از فیدل کاسترو به رائول برادر او در طول دو سال به آرامی صورت گرفت و فیدل بعد از واگذاری تدریجی قدرت اجرایی، تا مدتی در منصب رهبری حزب کمونیست کوبا باقی ماند.
رائول کاسترو نیز در صورت زنده ماندن تا سال ۲۰۲۱ که ۹۰ ساله خواهد شد، قرار است رهبری حزب حاکم کمونیست را در دست داشته باشد.
دیاز کانل که سومین رییس جمهور سوسیالیست کوبا در ۶۰ سال گذشته محسوب می‌شود فعالیت سیاسی خود را از سازمان جوانان حزب کمونیست آغاز کرد، در ارتش رشد کرد و به سازمان‌های محلی راه یافت و از این راه مورد توجه رائول قرار گرفت.
اگرچه تغییر رییس هر کشور معمولا سلسله تغییرات دیگری را در مدیریت و سلسله مراتب اجرایی بدنبال دارد، انتظار نمی‌رود روی کار آمدن برنامه‌ریزی شده دیاز کانل، دست‌کم در کوتاه مدت، از مرز اصلاحات اندک رائول کاسترو در زمینه گردشگری و جلب مسافر خارجی عبور کرده و به تغییرات گسترده‌ای در ساختار نظام سوسیالیستی آن کشور منجر شود.
-------------------------------------------
یادداشت‌ها و مقالات بیانگر نظرات و آرای نویسندگان خود هستند و نه بازتاب دیدگاهی از رادیو فردا.
