آکادمی نوبل روز پنجشنبه به حدس و گمان‌های چند هفته اخیر درباره برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۱۱ پایان داد و این جایزه معتبر ادبی را به توماس ترانسترومر، شاعر برجسته سوئدی، اهدا کرد.
برنده جایزه ۱.۵ میلیون دلاری نوبل ادبیات ساعت یک بعد از ظهر روز پنجشنبه اعلام شد. در بیانیه آکادمی نوبل در این خصوص آمده است که جایزه نوبل ادبیات، معتربرترین جایزه ادبی جهان، به این دلیل به توماس ترانسترومر ۸۰ ساله اهدا شده است که وی، «با ایجاز و تصاویر گویای خود، واقعیت را به شکلی نو در دسترس ما قرار می‌دهد».
ترانسترومر در ۱۵ آوريل سال ۱۹۳۱ در شهر استکهلم متولد شد. مادرش، هلمی، معلم مدرسه بود و پدرش، گوستا ترانسترومر، به کار روزنامه‌نگارب اشتغال داشت.
وی در سال ۱۹۵۰ پس از تمام کردن مدرسه دستور زبان لاتين، در حوزه‌های تاريخ ادبيات و شعر، تاريخ دين و روانشناسی در دانشگاه استکهلم مشغول تحصيل شد.
پس از پايان تحصيلات در دانشگاه، در سال ۱۹۵۷ به عنوان دستيار در موسسه روان سنجی دانشگاه استهکلم مشغول به کار شد. وی همان سال با مونيکا بلاد ازدواج کرد.
ترانسترومر بين سال های ۱۹۶۰ و ۱۹۶۶ به عنوان روانشناس در يک مرکز بازپروری جوانان به کار خود ادامه داد. وی در سال ۱۹۹۰ دچار سکته مغزی شد و تا حدود زيادی قدرت تکلم خود را از دست داد. با این‌حال همچنان به نوشتن ادامه داد.
توماس ترانسترومر نخستین مجموعه شعر خود را با نام «۱۷ شعر» در سال ۱۹۵۶ و زمانی که در کالج مشغول به تحصیل بود منتشر کرد.
وی تا کنون بیش از ۱۰ کتاب به زبان سوئدی منتشر کرده و آثار اش به بیش از ۶۰ زبان مختلف ترجمه شده است.
کتاب «مجمع‌الجزایر رویا» از جمله آثار آقای ترانسترومر است که از سوی مرتضی ثقفیان به فارسی ترجمه شده و توسط نشر «دیگر» منتشر شده است.
همچنین برخی از اشعار آقا ترانسترومر نیز با ترجمه سهراب رحیمی، شاعر و مترجم، در نشریات و روزنامه‌های متفاوت ایران منتشر شده‌اند. در حال حاضر نیز آقای رحیمی با همکاری آزیتا قهرمان در حال آماده‌سازی منتخبی از آثار توماس ترانسترومر برای انتشار در ایران است.
به گزارش روزنامه بریتانیایی «گاردین»، اشعار سورئال آقای ترانسترومر بر ارتباط دنیای درون با جهان خارج متمرکز است.
در همین زمینه روزنامه «کریستین ساینس مانیتور» نیز نوشته است: شاید سابقه تحصیل آقای ترانسترومر در رشته روانشناسی موجب شده است که وی علاقه وافری به بررسی دنیای درون انسان داشته باشد.
این روزنامه می افزاید که آقای ترانسترومر از خلال اشعار ظریف و چندوجهی خود دنیای درون انسان و رابطه‌اش با طبیعت از طریق تأملات درونگرایانه را بررسی می‌کند.
اگرچه توماس ترانسترومر هشتمین فرد اروپایی است که در ۱۰ سال گذشته، نوبل ادبیات را تصاحب می‌کند، ولی از آخرین باری که این جایزه ادبی به نام سوئد رقم خورده بود، ۳۷ سال می‌گذرد.
سال ۱۹۷۴، اِیویند یونسون و هَری مارتینسون، دو نویسنده سوئدی، مشترکا جایزه نوبل ادبیات را دریافت کردند.
آکادمی نوبل با اهدای این جایزه به آقای ترانسترومر، ادیبانی نظیر آدونیس سوری، هاروکی موراکامی ژاپنی و باب دیلن، شاعر و ترانه‌سرای آمریکایی را کنار گذاشت؛ افرادی که حدس و گمان‌های زیادی درباره شانس موفقیت آنها برای دریافت این جایزه در سال ۲۰۱۱ مطرح شده بود.
آلفرد نوبل، مخترع سوئدی دینامیت، در سال ۱۸۹۵ در وصیت‌نامه خود شرایط برد این جایزه ادبی را این طور تعیین کرد که این جایزه باید «به کسی اهدا شود که در حوزه ادبیات برجسته‌ترین اثر را که به اثر آرمانی نزدیک باشد خلق کرده است».
از سال ۱۹۰۱ یعنی شش سال پس از مرگ آلفرد نوبل تاکنون ۱۰۳ جایزه نوبل ادبیات به نویسندگانی از گوشه و کنار دنیا اهدا شده است.
سال گذشته این جایزه نصیب ماریو بارگاس یوسا، نویسنده اهل پرو شد.
برنده جایزه ۱.۵ میلیون دلاری نوبل ادبیات ساعت یک بعد از ظهر روز پنجشنبه اعلام شد. در بیانیه آکادمی نوبل در این خصوص آمده است که جایزه نوبل ادبیات، معتربرترین جایزه ادبی جهان، به این دلیل به توماس ترانسترومر ۸۰ ساله اهدا شده است که وی، «با ایجاز و تصاویر گویای خود، واقعیت را به شکلی نو در دسترس ما قرار می‌دهد».
ترانسترومر در ۱۵ آوريل سال ۱۹۳۱ در شهر استکهلم متولد شد. مادرش، هلمی، معلم مدرسه بود و پدرش، گوستا ترانسترومر، به کار روزنامه‌نگارب اشتغال داشت.
گفت‌و‌گوی مانیا منصور با سهراب رحیمی، شاعر و مترجم، در مورد توماس ترانسترومر
وی در سال ۱۹۵۰ پس از تمام کردن مدرسه دستور زبان لاتين، در حوزه‌های تاريخ ادبيات و شعر، تاريخ دين و روانشناسی در دانشگاه استکهلم مشغول تحصيل شد.
پس از پايان تحصيلات در دانشگاه، در سال ۱۹۵۷ به عنوان دستيار در موسسه روان سنجی دانشگاه استهکلم مشغول به کار شد. وی همان سال با مونيکا بلاد ازدواج کرد.
ترانسترومر بين سال های ۱۹۶۰ و ۱۹۶۶ به عنوان روانشناس در يک مرکز بازپروری جوانان به کار خود ادامه داد. وی در سال ۱۹۹۰ دچار سکته مغزی شد و تا حدود زيادی قدرت تکلم خود را از دست داد. با این‌حال همچنان به نوشتن ادامه داد.
توماس ترانسترومر نخستین مجموعه شعر خود را با نام «۱۷ شعر» در سال ۱۹۵۶ و زمانی که در کالج مشغول به تحصیل بود منتشر کرد.
وی تا کنون بیش از ۱۰ کتاب به زبان سوئدی منتشر کرده و آثار اش به بیش از ۶۰ زبان مختلف ترجمه شده است.
کتاب «مجمع‌الجزایر رویا» از جمله آثار آقای ترانسترومر است که از سوی مرتضی ثقفیان به فارسی ترجمه شده و توسط نشر «دیگر» منتشر شده است.
همچنین برخی از اشعار آقا ترانسترومر نیز با ترجمه سهراب رحیمی، شاعر و مترجم، در نشریات و روزنامه‌های متفاوت ایران منتشر شده‌اند. در حال حاضر نیز آقای رحیمی با همکاری آزیتا قهرمان در حال آماده‌سازی منتخبی از آثار توماس ترانسترومر برای انتشار در ایران است.
به گزارش روزنامه بریتانیایی «گاردین»، اشعار سورئال آقای ترانسترومر بر ارتباط دنیای درون با جهان خارج متمرکز است.
در همین زمینه روزنامه «کریستین ساینس مانیتور» نیز نوشته است: شاید سابقه تحصیل آقای ترانسترومر در رشته روانشناسی موجب شده است که وی علاقه وافری به بررسی دنیای درون انسان داشته باشد.
این روزنامه می افزاید که آقای ترانسترومر از خلال اشعار ظریف و چندوجهی خود دنیای درون انسان و رابطه‌اش با طبیعت از طریق تأملات درونگرایانه را بررسی می‌کند.
اگرچه توماس ترانسترومر هشتمین فرد اروپایی است که در ۱۰ سال گذشته، نوبل ادبیات را تصاحب می‌کند، ولی از آخرین باری که این جایزه ادبی به نام سوئد رقم خورده بود، ۳۷ سال می‌گذرد.
سال ۱۹۷۴، اِیویند یونسون و هَری مارتینسون، دو نویسنده سوئدی، مشترکا جایزه نوبل ادبیات را دریافت کردند.
آکادمی نوبل با اهدای این جایزه به آقای ترانسترومر، ادیبانی نظیر آدونیس سوری، هاروکی موراکامی ژاپنی و باب دیلن، شاعر و ترانه‌سرای آمریکایی را کنار گذاشت؛ افرادی که حدس و گمان‌های زیادی درباره شانس موفقیت آنها برای دریافت این جایزه در سال ۲۰۱۱ مطرح شده بود.
آلفرد نوبل، مخترع سوئدی دینامیت، در سال ۱۸۹۵ در وصیت‌نامه خود شرایط برد این جایزه ادبی را این طور تعیین کرد که این جایزه باید «به کسی اهدا شود که در حوزه ادبیات برجسته‌ترین اثر را که به اثر آرمانی نزدیک باشد خلق کرده است».
از سال ۱۹۰۱ یعنی شش سال پس از مرگ آلفرد نوبل تاکنون ۱۰۳ جایزه نوبل ادبیات به نویسندگانی از گوشه و کنار دنیا اهدا شده است.
سال گذشته این جایزه نصیب ماریو بارگاس یوسا، نویسنده اهل پرو شد.
