مهرناز، برنده مسابقه ملکه زیبایی ایرانی در کانادا شد

«من کارهای ترسناک و به چالش کشیدن خودم را دوست دارم». این را برنده مسابقه ملکه زیبایی ایران در کانادا می‌گوید. مهرناز که پس از چند ماه رقابت با ۳۰ دختر ایرانی در تورنتو و مراحل آمادگی و تمرین، توانست در روز شنبه ۲۰ اردیبهشت تاج ملکه زیبایی را از آن خود کند، گفت: «این ترسناک‌ترین کار عمرم بود.»

آخرین مراسم انتخاب ملکه زیبایی ایران در سال ۱۳۵۷ در ایران برگزار شد و دیگر ایرانیان شاهد چنین مراسمی نبوده‌اند. بسیاری از دختران ایرانی در مراسم دختر شایسته و یا ملکه زیبایی در کشورهای مختلف شرکت کرده و مقام‌هایی نیز کسب کرده‌اند، اما این اولین باری بود که عده‌ای از ایرانیان فعال در حوزه فرهنگی و اجتماعی در تورنتو پیش‌قدم شده و یک مراسم انتخاب ملکه زیبایی را برگزار کردند.

رزا شفابخش، یکی از مجریان مراسم انتخاب ملکه زیبایی ایرانی در کانادا، با اشاره به تلاش زیاد دست‌اندرکاران برای نشان دادن هنر ایرانی و ارائه یک مراسم زیبا، به رادیو فردا می‌گوید: این یک تجربه نو بعد از ۳۶ سال بود که اتفاق افتاد و من فکر نمی‌کردم این مراسم به این بزرگی و شکوه اجرا شود. کیفیت برگزاری مراسم بیش از حد انتظار من بود.

مهرناز عدلی، برنده مسابقه ملکه زیبایی ایران در کانادا، که از شش ماه پیش وارد رقابت‌ها و مراحل آماده‌سازی شده بود به رادیو فردا می‌گوید: «احساسی باورنکردنی دارم و همه چیز برایم جالب است».

«وقتی که می‌بینم می‌توانم به خودم ثابت می‌کنم توان انجام کاری را دارم، اعتماد بنفس پیدا می‌کنم که بسمت کارهای بزرگتر بروم.»

مهرناز می‌گوید: «این برنامه‌ها به دختران جوان نشان می‌دهد که هر کسی می‌تواند به آنچه می‌خواهد برسد به شرطی که پشتکار داشته باشد و به خودش باور و اعتماد بکند، یعنی کسی یک کاری را شروع بکند حتما موفق می‌شود.»

پس از مهرناز، تینا کاظمی دوم شد و نوشا و نیلوفر شیرازی دو نفر از چهار نفر نهایی را تشکیل دادند.

بر اساس اعلام برگزارکنندگان، ۵۰ درصد از آرا توسط چهار داور مسابقه و ۵۰ درصد دیگر توسط مردم تعیین شده‌است که در روز مسابقه نفرات برتر بر آن اساس اعلام شدند.

گزارش تصویری رادیو فردا از مسابقه ملکه زیبایی ایرانی در کانادا:
کیفیت مراسم

علی آریانا یکی از مجریان و برگزارکنندگان مراسم به رادیو فردا می‌گوید که از نتیجه کار صد در صد راضی است، چرا که ابتدا قرار بود یک طرح کوچکتری به اجرا در آید ولی وقتی برگزارکنندگان از همان ابتدا با استقبال زیاد روبرو شدند متوجه شدند که چقدر جای چنین مراسمی در جامعه ایرانی خالی است. به همین دلیل نگاه به برنامه عوض شد و شش ماه تلاش جمعی دست‌اندرکاران نتیجه خوبی را رقم زد.

به گفته وی، این برنامه بازخورد خوبی داشت و حتی از غیر ایرانیان نیز در مراسم شرکت داشتند. تهیه‌کنندگان و حامیان مراسم قصد دارند در سال‌های دیگر آن را ادامه دهند و روی نگاه‌های جهانی به ایرانیان تاثیر مثبت بگذارند.

علی آریانا با تاکید بر اینکه سعی کرده‌اند مراسمی در سطح جهانی طراحی و اجرا نمایند، می‌گوید: «هر حرکتی بار اول سخت است، چرا که نیازمند مطالعه قبلی است، از طرفی برخی اصل کار را زیر سوال می‌برند، و یا چون برخی برنامه‌ها در جامعه ایرانی مستمر نیست عده‌ای با شک و تردید به طرح‌های جدید نگاه می‌کنند و چون از قبل تجربه‌ای در این سطح وجود نداشت، بنابراین برآورد هزینه راحت نبود و از طرفی تیمی که کار را برعهده داشت زمان زیادی برای آماده شدن صرف کرد. تطبیق دادن مراسم با شرایط فرهنگی جامعه ایرانی نیز از جمله مسائل زمانبر بود.»

وی می‌گوید: «امسال به دلیل مشکلات ویزای ایرانیان از داخل کشور و نبود فرصت کافی برای هماهنگی با متقاضیان در کشورهای دیگر، تهیه‌کنندگان برنامه تصمیم گرفتند تا تنها از متقاضیان در داخل کانادا گزینش کنند اما سال‌های دیگر امکان شرکت از کشورهای دیگر میسر خواهد شد.»

آیلین ویگن یکی از چهار داور مسابقه بود. خانم ویگن در مورد معیارش برای انتخاب دختران به رادیو فردا می‌گوید: «معیار من برای انتخاب تنها صورت نبود، بلکه صورت و سیرت زیبا بود که فکر می‌کنم اکثر دختران این دو حسن مثبت را داشتند. برای همین من نیاز به وقت بیشتری داشتم که در روز رای گیری‌ها عملا انجام شد.»

خانم ویگن می‌گوید که دختران شرکت‌کننده، تحصیل‌کرده، با شخصیت و موفق بودند و ابراز امیدواری می‌کند که این مسابقه در وضعیت و آینده دختران شرکت‌کننده تاثیر مثبت داشته باشد.

او با تاکید بر حرفه‌ای بودن مراسم می‌افزاید: «با اینکه چنین برنامه‌ای پس از ۳۶ سال برگزار می‌شد و شنیدم که بیش از شش ماه کار کرده بودند، کیفیت مسابقه بی نظیر بود و هیچ چیزی از مسابقات ملکه زیبایی آمریکا کم نداشت.»

شهرزاد سپانلو دیگر داور مسابقه می‌گوید: «معیار انتخاب من را ترکیبی از شخصیت و ظاهر تشکیل می‌داد. من به اعتماد بنفس دختران، سواد و باهوشی، زیبایی و وقار و توانایی در ارتباط برقرار کردن نگاه می‌کردم.»

خانم سپانلو می‌گوید که تحت تاثیر میزان تحصیلات و موفقیت‌های دختران شرکت‌کننده قرار گرفته‌است. «برخی از آنها گذشته سختی را پشت سر گذاشته بودند اما آرزو و امیدهای فراوانی برای آینده بهتر دارند.»

وی تلاش‌های خانم‌ها در طول چند ماه رقابت و آماده‌سازی را مثبت ارزیابی می‌کند؛ «به نظر من شرکت‌کنندگان به خوبی از عهده استرس برآمدند و برخی از آنها دوستی‌های خوبی ساختند. برخی نیز این مسابقه را فرصت خوبی برای ابراز خود و موفقیت‌های بیشتر در آینده دانسته‌اند.»

شهرزاد سپانلو معتقد است که که مراسم انتخاب ملکه زیبایی به خوبی برنامه‌ریزی و اجرا شد ولی از آنجایی‌که سال اول آن بود و مشکلاتی وجود داشت، می‌تواند جای بهبود داشته باشد. مثلا بهبود در روند رای‌گیری و نیز بالابردن کیفیت تهیه‌کنندگی فنی صحنه به روان بودن برنامه کمک می‌کند.

دیدگاه شرکت‌کنندگان

گلنوش رحیمی، دانشجوی معماری داخلی، یکی از شرکت‌کنندگان در مسابقه انتخاب ملکه زیبایی در کانادا که به تازگی مهاجرت کرده‌است می‌گوید: «این یک چالش زیبایی بود. من چون در کارهای هنری هستم دلم می‌خواست در این مراسم شرکت کنم. من تلاش کردم همه چیز را در حد استاندارد جهانی انجام بدهم، حتی قرار بود در مراسم دختر شایسته جهان شرکت کنم، واقعا از هر نظر با آن استاندارد پیش رفتم. از انتخاب لباس تا مخارج و زمانی که صرف کردم و حتی از نظر فکری کاملا با این برنامه خودم را درگیر کردم.»

گلنوش که خودش در لیست ده نفر برتر جای گرفت اما چندان از نتیجه راضی نیست. او می‌گوید: «اگر من ۱۰ نفر و ۴ نفر برتر را انتخاب کنم جور دیگری تعیین می‌کردم. اسم برنامه ملکه زیبایی بود اما در عمل اینطور نبود به نظر من، چون واقعا دختران بسیار زیبایی انجا بودند که اگر از نظر عموم مردم می‌خواستیم طبقه‌بندی کنیم اینچنین طبقه بندی نمی‌شدند. من فکر می‌کنم اگر فقط داوران نقش اصلی را می‌داشتند نتیجه مسابقه جور دیگری می‌شد.»

او ادامه می‌دهد: «شاید من هم اگر خارج از این برنامه بودم به مهرناز رای می‌دادم اما خیلی دختران زیبا در مرحله اول حذف شدند در حالیکه می‌توانستند در لیست ده نفر برتر قرار بگیرند.»

یاسمین عاقلی، دانش‌آموخته علوم سیاسی، می‌گوید توسط مادرش تشویق شد تا در برنامه شرکت کند و بعد تصمیم گرفت با حضور در رقابتها خودش را محک بزند.

«من چهار ماه در برنامه حضور داشتم. مراحل آمادگی از جمله نحوه ارتباط با دوربین، حرف زدن، ورزش کردن و یا روی صحنه بودن و مسائل دیگر همگی چالش و تجربه خوبی بود و ما را برای حضور بهتر در جامعه کمک می‌کرد. من از سن کم همیشه در کارهای اجتماعی دوست داشتم حضور داشته باشم و روی بهبود اعتماد بنفس خودم کار می‌کردم. برای همین اینجا محک خوبی می‌توانست باشد.»

یاسمین می‌گوید: «من خوشحالم از انتخاب مهرناز ولی برخی می‌گویند که انتخاب‌ها عادلانه نبود. خیلی دختر خانم‌ها که شایسته انتخاب بودند اما نشدند. چند تا معیار اصلی برای انتخاب وجود داشت؛ زیبایی، آمادگی بدنی، نوع لباس پوشیدن و ظاهر، شخصیت افراد و تحصیلات. اما به نظرم اینها به خوبی مطرح نشد.»

یاسمین که برای امتحان وکالت در دانشگاه یورک آماده می‌شود می‌گوید قصد دارد سال دیگر در مسابقات دختر شایسته کانادا شرکت کند، جایی که ورود به آن سختی‌های خود را دارد.

نیلوفر شیرازی دیگر شرکت کننده مسابقه که البته در چهار نفر اول جای گرفت، از کیفیت مراسم و داوری‌ها مثبت یاد می‌کند و دلیل حضور خود را چنین بیان می‌کند: «مهمترین هدف من این بود که اعتماد به نفس خودم را ارتقا بدهم و واقعا به چیزی که می‌خواستم رسیدم. من سال اول حضورم در کانادا است و این برنامه باعث شد خیلی زود با آدم‌های زیادی آشنا شوم و خوشحال هستم که این شانس را داشتم که در این مراسم شرکت کردم.»

علی آریانا نیز می‌گوید در هر مسابقه‌ای حتی در سطح جهانی انتقاد وجود دارد. در کامپیوترهای ما آرا ثبت شده وجود دارند و هر نهادی می‌تواند آنها را نگاه کند. در صحت و سقم آرا شکی نیست.

وی در پایان به پرسش رادیو فردا مبنی بر اینکه چه میزان از کار انجام شده راضی است پاسخ می‌دهد: «به دلیل نبود تجربه قبلی ممکن است صد در صد از نظر تکنیکی مورد قبول نباشد اما من حداقل فکر می‌کنم نود درصد توقعات ما اجرا شد. خیلی از مردم را دیدم که با افتخار از این مراسم یاد می‌کنند و خوشحال هستیم که مراسمی در حد آبروی ایرانیان برگزار کردیم.»