گروهی از شرکت‌های بزرگ نفتی و معدنی و آژانس‌های غیرانتفاعی، شامل رویال داچ‌شل و بی‌اچ‌پی بیلیتون می‌گویند انتشار جهانی گازهای گلخانه‌ای را می‌توان بدون ممانعت از رشد اقتصادی و از طریق تبدیل شبکه‌های انرژی به منظور استفاده بیشینه از منابع تجدیدپذیر تا سال ۲۰۴۰ به نصف کاهش داد.
به گزارش خبرگزاری بلومبرگ و به نقل از کمیسیون انتقال انرژی که شامل گروهی از شرکت‌ها، سرمایه‌گذاران، و سازمان‌های غیرانتفاعی است، هزینه‌های رو به کاهش انرژی‌های بادی و خورشیدی و همچنین باتری‌ها این امر را ممکن می‌سازد که در ۱۵ سال آینده شبکه‌های برق تا ۹۰ درصد از نیروی خود را از منابع تجدیدپذیر دریافت کنند.
در چنین حالتی قیمت برق تولیدشده قابل رقابت با سوخت‌های فسیلی خواهد بود.
جزئیات این طرح روز سه‌شنبه در نشستی در نیویورک در مورد سرمایه‌گذاری آینده در حوزه انرژی توضیح داده خواهد شد و نقشه راهی برای تحقق اهداف توافق پاریس برای محدود کردن افزایش میانگین دمای جهانی به کمتر از ۲ درجه سانتیگراد فراهم می‌کند.
این در حالی است که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، در حال بررسی این نکته است که آیا به تعهد انتخاباتی‌اش در مورد خارج شدن از توافق پاریس عمل کند یا نه.
به گفته «ادیر ترنر» رئیس کمیسیون انتقال انرژی، پتانسیل استفاده از نیروی منابع تجدیدپذیر بالا است و واقعاً می‌توان کربن را از چرخه تولید برق حذف کرد.
تبدیل شبکه‌های برق با هدف استفاده از منابع تجدیدپذیر و تولید خودروهای برقی و به‌کارگیری نیروی الکتریسیته در گرمایش ساختمان‌ها به کاهش ۵۰ درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای مورد اشاره در این گزارش می‌انجامد.
این گزارش همچنین توضیح داده است چگونه میزان انتشار کربن موجود در هوا می‌تواند تا سال ۲۰۴۰ از ۳۶ گیگاتن در سال به ۲۰ گیگاتن کاهش یابد.
گزارش این گروه می‌افزاید دولت‌ها و شرکت‌ها باید سرمایه‌گذاری در فناوری‌های هیدروژنی، انرژی زیست‌توده، سوخت زباله و جذب و نگهداری کربن را افزایش دهند.
اینها راهکارهایی هستند که می‌توان انتشار گازهای گلخانه‌ای به وسیله صنایع هوانوردی، کشتیرانی و صنایع سنگین را از طریق آنها محدود کرد.
برپایه این گزارش، استفاده از سوخت‌های فسیلی نیز باید تا سال ۲۰۴۰ حدود ۳۰ درصد کاهش یابد و همزمان اقدامات بهبود بازده انرژی در راستای تحقق اهداف بین‌المللی مربوط به تغییرات آب‌وهوایی شتاب گیرد.
به گفته این گروه، به‌کارگیری سیاست‌هایی شامل تعیین جریمه برای صنایع آلاینده، قطع تدریجی یارانه سوخت‌های فسیلی و تشویق انجام تحقیقات در مورد فناوری‌های کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، در کنار افزایش سرمایه‌گذاری عمومی در زیرساخت‌های شهری و ترابری برای تحقق اهداف یاد شده الزامی است.
همچنین، سرمایه‌گذاری‌ها نیز باید کم و زیاد شوند: برای نمونه، ۳٫۷ تریلیون دلار کاهش در سرمایه‌گذاری‌های مربوط به سوخت‌های فسیلی، ۶ تریلیون دلار افزایش برای فناوری‌های کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و ۹ تریلیون دلار افزایش برای تجهیزات بهبود بازده انرژی و ساختمان‌ها.
