مجموعه سی قسمتی «۳۰ جنجال یک رئیس‌جمهور»، هر بار یکی از مهم‌ترین جنجال‌های محمود احمدی‌نژاد را در طول هشت سال دوران ریاست جمهوری‌اش ورق می‌زند. یازدهمین بخش از این مجموعه رادیویی به جنجال «برکناری حیدر مصلحی از وزارت اطلاعات» می‌پردازد.
*****
یک‌شنبه ۲۸ فرودین سال ۱۳۹۰ است.
خبرگزاری‌های داخلی خبر از استعفای حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات می‌دهند استعفایی که مورد موافقت محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران قرار گرفته است.
خیلی زود در محافل سیاسی کشور خبری می‌پیچد که استعفای وزیر اطلاعات ایران با فشار احمدی‌نژاد صورت گرفته و او مجبور به کناره‌گیری شده است.
به فاصله کوتاهی آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی وارد ماجرا می‌شود و با کناره‌گیری حیدر مصلحی مخالفت می‌کند و خواهان ادامه کار او در وزارت اطلاعات می‌شود.
آیت‌الله محمد یزدی عضو فقهای شورای نگهبان و روایت او از پشت پرده این ماجرا که در سال ۱۳۹۰ در فضای رسانه‌های مجازی منتشر شد:
«وزیر محترم اطلاعات یکی از معاونین خودش را کنار گذاشت و گفت من نمی‌توانم با ایشان کار کنم. خوب آقای رئیس جمهور گفتند که چرا بدون موافقت من این را کنار گذاشتی و چون این کار را کردی شما باید استعفا کنی یا مثلا من کنارت خواهم گذاشت. ایشان هم گفتند که من استعفا نمی‌کنم. طبعا هم "استیضاحی" هم کرده بوده از آقا و آقا گفته‌اند که کارت را باید انجام بدهی. همین طور که نمی‌شود بروی کنار. کارت را انجام بده.»
پس از مخالفت علنی رهبر ایران با کناره‌گیری حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات، محمود احمدی نژاد ۱۱ روز در دفتر کار خود حاضر نمی‌شود. رسانه‌ها و چهره‌های سیاسی اصولگرا این قهر را «خانه‌نشینی یازده روزه» توصیف می‌کنند.
محمد یزدی، عضو فقهای شورای نگهبان قانون اساسی و روایت او از دیدار محمود احمدی نژاد با آیت الله علی خامنه‌ای:
جو ملتهب سیاسی پس از خانه‌نشینی احمدی نژاد و حملات تند لفظی اصولگرایان حامی رهبر ایران علیه آقای احمدی نژاد شدت می‌گیرد.
برخی از اصولگرایان، خانه‌نشینی آقای احمدی نژاد را سرپیچی از دستور ولایت فقیه، یعنی آیت الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی تعبیر می‌کنند. سراج میردامادی، تحلیل گر و فعال سیاسی ساکن پاریس:
این مسئله خودش ایستادن در مقابل ولی فقیه محسوب شد و اصولگرایان پشت سر آیت الله خامنه‌ای به شدت از این موضع برآشفتند و به او حمله کردند.»
مرتضی آقا تهرانی، نماینده مجلس و از روحانیون نزدیک به محمود احمدی‌نژاد، روایتی که رئیس جمهور از گفت‌وگویش با رهبر ایران برای او نقل کرده را در یک سخنرانی عمومی مطرح می‌کند و می‌گوید که احمدی نژاد اتهام ضد ولایت فقیه را رد می‌کند:
در حالی که هنوز محمود احمدی نژاد در خانه نشسته و رسما در دفتر کارش حاضر نمی‌شود، آیت الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی در سوم اردیبهشت سال ۹۰ در یک سخنرانی عمومی شرکت می‌کند:
آیت الله خامنه‌ای در بخش دیگری از سخنرانی‌اش می‌گوید که بر مواضع‌اش محکم ایستاده است:
چند روز بعد از سخنرانی آیت الله خامنه‌ای، محمود احمدی نژاد خانه نشینی یازده روزه خود را پایان می‌دهد و در هیئت دولت شرکت می‌کند و می‌گوید: «دولت تا آخر پای پرچم ولایت فقیه ایستاده است و وظایف خود را به طور کامل انجام خواهد داد اما دورکاری و خانه‌نشینی چند روزه، دلایلی دارد که این دلایل را در دل خود نگه می‌دارم.»
البته خانه‌نشینی ۱۱ روزه رئیس جمهور، نگاه اصول گرایان و حامیان دیروز او را تغییر داد و از آن به بعد احمدی نژاد دیگر آن احمدی نژاد سابق برای اصول گرایان نشد. مهدی مهدوی آزاد، تحلیل گر مسائل سیاسی در آلمان:
«اصولگرایان می دانستد وزارت اطلاعات، به خصوص از زمان آقای فلاحیان با شروط‌هایی که انجام داده است، در واقع توسط سه معاونت مخصوصش و با احاطه‌ای که بر فعالین سیاسی داشته است، حجم زیادی که از پرونده‌های فساد اخلاقی، فساد سیاسی و فساد مالی از بسیاری از چهره‌های اصولگرا دارد و آنها می‌ترسیدند که احمدی نژاد این پرونده‌ها را بیرون بکشد.
بنا بر این مخالفت با عزل آقای مصلحی و حمایت از آیت الله خامنه‌ای، فقط حمایت از یک وزیر نبود. ترس اصولگرایان از افشاگری‌های بعدی احمدی نژاد و تلاش برای ناکام گذاشتن او بود.
نکته دوم اینکه اصولگرایان در آن مقطع دقیقا می‌دانستند این شمشیر می‌تواند علیه خودشان به کار برود و افشاگری‌هایی بکند که چهار سو و کلیات نظام را به خطر بیاندازد.»
غلامرضا مصباحی مقدم، نماینده مجلس و عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز تهران به وب سایت خبر آنلاین می‌گوید: «محمود احمدی نژاد در دوره غیبت ۱۱ روزه اش مدعی شده که ۳۵ میلیون رای دارد و فکر می‌کند موضع گیری‌های وی منجر به جلب ۱۰ میلیون از آرای مخالفان دولت به سمت وی شده است.»
آیت الله محمد یزدی، رئیس سابق قوه قضاییه و عضو شورای نگهبان در سال ۱۳۹۰ خانه نشینی رئیس جمهور و فشار او برای برکناری وزیر اطلاعات را برنامه‌ای دانست که تیم احمدی نژاد برای ماندن در قدرت دارند:
دنبال مسئله انتخابات آینده کشور هستند و حقیقت این است که اینها می‌خواهند در دور آینده در کشور در قدرت حضور داشته باشند و تفکری که خودشان دارند، به نوعی این تفکر را پیاده کنند و خوشبختانه مقام معظم رهبری به قول بعضی‌ها نقطه اصلی را پیدا کردند و روی نقطه اصلی دست گذاشتند و ابزار اصلی را از دستشان گرفتند. چون آن معاونی که آقای وزیر اطلاعات کنارش گذاشت از دوستان مشایی بود. آقای عبداللهی که نمی دانم اگر بعضی‌ها شنیده باشند از دوستان مشایی بوده و علت ناراحتی آقای احمدی نژاد هم بیشتر همین مسئله بوده که چرا مثلا این آقا را برداشتی؟»
محمود احمدی نژاد نتوانست وزیر اطلاعات را برکنار کند و حیدر مصلحی به کار خود در وزارت اطلاعات ادامه داد.
اما ابعاد سیاسی و اجتماعی قهر محمود احمدی نژاد برای اصول گرایان و رهبر ایران که همیشه تمام‌قد از او دفاع می‌کردند، به اندازه‌ای بود که وقتی او به قهر خود پایان داد و از خانه به دفتر کارش برگشت برخی از نمایندگان مجلس بحث عدم کفایت سیاسی او را مطرح کردند.
عدم کفایت سیاسی‌ای که تنها با دخالت آیت الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی جنبه اجرایی پیدا نکرد.
*****
یک‌شنبه ۲۸ فرودین سال ۱۳۹۰ است.
خبرگزاری‌های داخلی خبر از استعفای حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات می‌دهند استعفایی که مورد موافقت محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران قرار گرفته است.
خیلی زود در محافل سیاسی کشور خبری می‌پیچد که استعفای وزیر اطلاعات ایران با فشار احمدی‌نژاد صورت گرفته و او مجبور به کناره‌گیری شده است.
به فاصله کوتاهی آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی وارد ماجرا می‌شود و با کناره‌گیری حیدر مصلحی مخالفت می‌کند و خواهان ادامه کار او در وزارت اطلاعات می‌شود.
آیت‌الله محمد یزدی عضو فقهای شورای نگهبان و روایت او از پشت پرده این ماجرا که در سال ۱۳۹۰ در فضای رسانه‌های مجازی منتشر شد:
«وزیر محترم اطلاعات یکی از معاونین خودش را کنار گذاشت و گفت من نمی‌توانم با ایشان کار کنم. خوب آقای رئیس جمهور گفتند که چرا بدون موافقت من این را کنار گذاشتی و چون این کار را کردی شما باید استعفا کنی یا مثلا من کنارت خواهم گذاشت. ایشان هم گفتند که من استعفا نمی‌کنم. طبعا هم "استیضاحی" هم کرده بوده از آقا و آقا گفته‌اند که کارت را باید انجام بدهی. همین طور که نمی‌شود بروی کنار. کارت را انجام بده.»
پس از مخالفت علنی رهبر ایران با کناره‌گیری حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات، محمود احمدی نژاد ۱۱ روز در دفتر کار خود حاضر نمی‌شود. رسانه‌ها و چهره‌های سیاسی اصولگرا این قهر را «خانه‌نشینی یازده روزه» توصیف می‌کنند.
محمد یزدی، عضو فقهای شورای نگهبان قانون اساسی و روایت او از دیدار محمود احمدی نژاد با آیت الله علی خامنه‌ای:
«آقا می گویند که ایشان باید باشد و مثلا چرا شما قبول نکردید و باید باشد. آقای رئیس جمهور می‌گوید که من با ایشان نمی‌توانم کار کنم و یا چیزهایی در اطلاعات خبر دارم که باید خودم کنترل کنم و باید تسلط داشته باشم. گویا بحث به اینجا منتهی می‌شود که چند پیشنهاد ایشان می‌کند و آقا هم موافقت نمی‌کند تا منتهی می‌شود به اینکه می‌گوید خوب! حالا تا وقتی کسی پیدا شود که مورد توافق هر دوی ما باشد، طبق روال قانونی، سرپرستی را من داشته باشم. آقا می‌گوید سرپرستی؟ کسی که می‌خواهد در وزارت اطلاعات تسلط داشته باشد شرط اجتهاد را دارد در متن قانون. شما که اجتهاد ندارید که؟ چطور می‌خواهید سرپرستی را داشته باشد. این نمی‌شود. به اصطلاح من موافقت نمی‌کنم. اینجا ظاهرا ایشان مطرح می‌کند که مثلا اجازه بدهید یا پس من می‌روم در خانه‌ام می‌نشینم. بر اصل آنچه که برای ما گفته شده آقا می گویند که این کار به ضرر خود شما و به ضرر نظام خواهد بود.»
جو ملتهب سیاسی پس از خانه‌نشینی احمدی نژاد و حملات تند لفظی اصولگرایان حامی رهبر ایران علیه آقای احمدی نژاد شدت می‌گیرد.
برخی از اصولگرایان، خانه‌نشینی آقای احمدی نژاد را سرپیچی از دستور ولایت فقیه، یعنی آیت الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی تعبیر می‌کنند. سراج میردامادی، تحلیل گر و فعال سیاسی ساکن پاریس:
«رئیس جمهوری که خودش را مدیون رأس قدرت سیاسی، آیت الله خامنه‌ای می‌داند، انتظار می‌رفت که در برابر ابقاء آقای مصلحی از سوی رهبر انقلاب بلافاصله موضع اطاعت و موضع حمایت و فرمانبرداری از تصمیم رهبر جمهوری اسلامی را بگیرد. اما نه تنها چنین تصمیمی نگرفت بلکه سکوت کرد و به گونه‌ای قهر کرد و یازده روز خانه‌نشینی در پیش گرفت.
این مسئله خودش ایستادن در مقابل ولی فقیه محسوب شد و اصولگرایان پشت سر آیت الله خامنه‌ای به شدت از این موضع برآشفتند و به او حمله کردند.»
مرتضی آقا تهرانی، نماینده مجلس و از روحانیون نزدیک به محمود احمدی‌نژاد، روایتی که رئیس جمهور از گفت‌وگویش با رهبر ایران برای او نقل کرده را در یک سخنرانی عمومی مطرح می‌کند و می‌گوید که احمدی نژاد اتهام ضد ولایت فقیه را رد می‌کند:
«من صریحا به حضرت آقا گفتم، گفتم آقا اگر ببینم که نظر شما این است که باشد، ولی من نمی‌توانم با او کار کنم. آیا من حق انتقاد و گفتن دارم. گفتند بله. حتی به من هم داری. گفتم حق دارم اجازه به من می‌دهید اگر نتوانستم حتی استعفا بدهم؟. خوب یک زمانی به من داده‌اند من فکر کنم، من تا آن زمان یا استعفا می‌دهم یا می‌پذیرم یا نمی‌پذیرم. آقا هر چه تدبیر کردند. این ضد ولایت فقیه است؟ این حرفی است که خودشان به من زدند.»
در حالی که هنوز محمود احمدی نژاد در خانه نشسته و رسما در دفتر کارش حاضر نمی‌شود، آیت الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی در سوم اردیبهشت سال ۹۰ در یک سخنرانی عمومی شرکت می‌کند:
«طبق اصول بنا ندارم در کارهای دولت و تصمیم‌های دولت وارد بشوم. خوب. مسئولیت‌ها در قانون اساسی مشخص است هر کس مسئولیتی دارد. مگر آنجایی که احساس کنم یک مصلحتی دارد تفید می‌شود. مثل این که توی همین قضیه اخیر این جوری بود. انسان احساس می‌کند یک مصلحت بزرگی دارد مورد غفلت قرار می‌گیرد. تفیید می‌شود. خوب انسان وارد می‌شود تا جلوی این تفیید مصلحت را بگیرد.»
آیت الله خامنه‌ای در بخش دیگری از سخنرانی‌اش می‌گوید که بر مواضع‌اش محکم ایستاده است:
«خدای متعال کمک کرده ما محکم در مواضع صحیح خودمان ایستادیم. ما نمی‌گذاریم من به حول و قوه الهی نخواهم گذاشت تا من زنده هستم، تا من مسئولیت دارم این حرکت عظیم ملت به سوی آرمان‌ها ذره‌ای منحرف شود.»
چند روز بعد از سخنرانی آیت الله خامنه‌ای، محمود احمدی نژاد خانه نشینی یازده روزه خود را پایان می‌دهد و در هیئت دولت شرکت می‌کند و می‌گوید: «دولت تا آخر پای پرچم ولایت فقیه ایستاده است و وظایف خود را به طور کامل انجام خواهد داد اما دورکاری و خانه‌نشینی چند روزه، دلایلی دارد که این دلایل را در دل خود نگه می‌دارم.»
البته خانه‌نشینی ۱۱ روزه رئیس جمهور، نگاه اصول گرایان و حامیان دیروز او را تغییر داد و از آن به بعد احمدی نژاد دیگر آن احمدی نژاد سابق برای اصول گرایان نشد. مهدی مهدوی آزاد، تحلیل گر مسائل سیاسی در آلمان:
«اصولگرایان می دانستد وزارت اطلاعات، به خصوص از زمان آقای فلاحیان با شروط‌هایی که انجام داده است، در واقع توسط سه معاونت مخصوصش و با احاطه‌ای که بر فعالین سیاسی داشته است، حجم زیادی که از پرونده‌های فساد اخلاقی، فساد سیاسی و فساد مالی از بسیاری از چهره‌های اصولگرا دارد و آنها می‌ترسیدند که احمدی نژاد این پرونده‌ها را بیرون بکشد.
بنا بر این مخالفت با عزل آقای مصلحی و حمایت از آیت الله خامنه‌ای، فقط حمایت از یک وزیر نبود. ترس اصولگرایان از افشاگری‌های بعدی احمدی نژاد و تلاش برای ناکام گذاشتن او بود.
نکته دوم اینکه اصولگرایان در آن مقطع دقیقا می‌دانستند این شمشیر می‌تواند علیه خودشان به کار برود و افشاگری‌هایی بکند که چهار سو و کلیات نظام را به خطر بیاندازد.»
غلامرضا مصباحی مقدم، نماینده مجلس و عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز تهران به وب سایت خبر آنلاین می‌گوید: «محمود احمدی نژاد در دوره غیبت ۱۱ روزه اش مدعی شده که ۳۵ میلیون رای دارد و فکر می‌کند موضع گیری‌های وی منجر به جلب ۱۰ میلیون از آرای مخالفان دولت به سمت وی شده است.»
آیت الله محمد یزدی، رئیس سابق قوه قضاییه و عضو شورای نگهبان در سال ۱۳۹۰ خانه نشینی رئیس جمهور و فشار او برای برکناری وزیر اطلاعات را برنامه‌ای دانست که تیم احمدی نژاد برای ماندن در قدرت دارند:
«این یک پروژه است. این یک برنامه است. هدف اصلی از این برنامه مسئله انتخابات آینده کشور است. عالی ترین ابزاری که در دست این هاست وزارت اطلاعات است. با وزارت اطلاعات برای پرونده درست کردن در موافقت و مخالفت برای کسانی که، نمونه‌هایی هم داریم که رفته‌اند و با آنها صحبت کرده‌اند که شما اگر حاضر باشید با ما بیایید، چنین و چنان یا مثلا ما کمکت می‌کنیم و این قبیل حرف‌ها هم قبلا با بعضی‌ها زده شده و گفته‌اند.
دنبال مسئله انتخابات آینده کشور هستند و حقیقت این است که اینها می‌خواهند در دور آینده در کشور در قدرت حضور داشته باشند و تفکری که خودشان دارند، به نوعی این تفکر را پیاده کنند و خوشبختانه مقام معظم رهبری به قول بعضی‌ها نقطه اصلی را پیدا کردند و روی نقطه اصلی دست گذاشتند و ابزار اصلی را از دستشان گرفتند. چون آن معاونی که آقای وزیر اطلاعات کنارش گذاشت از دوستان مشایی بود. آقای عبداللهی که نمی دانم اگر بعضی‌ها شنیده باشند از دوستان مشایی بوده و علت ناراحتی آقای احمدی نژاد هم بیشتر همین مسئله بوده که چرا مثلا این آقا را برداشتی؟»
محمود احمدی نژاد نتوانست وزیر اطلاعات را برکنار کند و حیدر مصلحی به کار خود در وزارت اطلاعات ادامه داد.
اما ابعاد سیاسی و اجتماعی قهر محمود احمدی نژاد برای اصول گرایان و رهبر ایران که همیشه تمام‌قد از او دفاع می‌کردند، به اندازه‌ای بود که وقتی او به قهر خود پایان داد و از خانه به دفتر کارش برگشت برخی از نمایندگان مجلس بحث عدم کفایت سیاسی او را مطرح کردند.
عدم کفایت سیاسی‌ای که تنها با دخالت آیت الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی جنبه اجرایی پیدا نکرد.
