سایت افشاگری ویکی‌لیکس، این هفته نیز آرشیو کاملی از تلگرام‌های دیپلماتیک سری ایالات متحده آمریکا را بدون هیچ ویرایشی منتشر کرد که در میان آنها نام دقیق افراد خبررسان از چند کشور، ازجمله خبررسانان ایرانی، به چشم می‌خورد.
این سایت به این ترتیب زندگی افرادی را که نامشان در این اسناد آمده به خطر انداخته‌است. این اقدام ویکی‌لیکس توسط پنج رسانه مهم گاردین، نیویورک‌تایمز، ال پاییس، اشپیگل و لوموند محکوم شد.
به گزارش گاردین این رسانه‌ها که پیش از این اسناد ویکی‌لیکس را پس از ویرایش و جرح و تعدیل به چاپ رسانده بودند، ضمن اعتراض به این اقدام ویکی‌لیکس در بیانیه مشترکی نوشتند این کار ممکن است منابع این گزارش‌های سری را به خطر افکند. به گفته آنها نشر بدون ملاحظه و گزینش نشده این اسناد ضرورتی ندارد.
سازمان گزارشگران بدون مرز که پیش از این نسخه‌ای از اسناد منتشر شده ویکی‌لیکس را در بایگانی خود نگاهداری می‌کرد، در پی این اقدام ویکی‌لیکس آن را محکوم کرد و اعلام کرد از آن پشتیبانی نخواهد کرد. این سازمان در بیانیه خود نوشت: «برخی از این تلگرام‌ها بدون هیچ حذف و تغییر منتشر شده و نام دقیق افراد خبررسان را در کشورهای مختلف از جمله اسرائیل، اردن، ایران و افغانستان فهرست کرده‌است.
با اینکه تاکنون گزارشی از خطرات تازه علیه این افراد دریافت نشده‌است اما این که فاش‌سازی‌ها می‌تواند خطراتی برای خبررسان‌ها مانند اخراج، شکنجه و دیگر تنبیهات جسمی در بر داشته باشد غیرمحتمل نیست.»
«تنبلی آسانژ رمز عبور را لو داد»
اسناد تازه حاوی بیش از ۱۰۰۰ تلگرام است که در آنها از چند هزار فرد و کنشگر نام برده شده که اسناد یاد شده از آنها به عنوان «منابع در خطر» نام می‌برد. بیش از ۱۵۰ تن از آنان به ویژه به عنوان خبررسان اصلی طبقه‌بندی شده‌اند.
این اسناد هم‌چنین شامل نام قربانیان سرکوب‌های حکومتی و قربانیان تجاوزهای جنسی و مراکز حساس تأسیسات حکومتی است. ویکی‌لیکس بایگانی کاملی از این اسناد را به صورت عمومی منتشر کرده‌است.
وب‌سایت ویکی‌لیکس در ماه دسامبر ۲۰۱۰ به همراه پنج رسانه معتبر از جمله گاردین به نشر این تلگرام‌ها اقدام کرد. اما در عین حال رسانه‌های یاد شده به دقت و به صورت گزینشی به نشر اطلاعات محرمانه اقدام کردند تا مبادا منابع حساس مورد شناسایی قرار گیرند.
ویکی‌لیکس یادآوری کرد که پس از بروز اختلاف میان جولیان آسانژ، بنیان‌گذار ویکی‌لیکس و همکاران پیشین او در این سایت، این رویداد در اثر یک اشتباه شکل گرفت. به این ترتیب که آسانژ یک سرور وب موقتی به راه انداخت و فایلی رمزگذاری شده را در آن قرار داد.
روزنامه گاردین که به این فایل با رمز عبوری که آسانژ در اختیارش قرار داده بود دسترسی داشت گمان می‌کرد این وب‌سایت موقتی است و پس از زمان کوتاهی برداشته خواهد شد. «دانیل دومشیت‌برگ» یکی از اعضای پیشین که از ویکی‌لیکس جدا شده بود گفت آسانژ به جای رعایت جوانب امنیتی و بدون ملاحظه، رمز عبور اصلی ویکی‌لیکس را استفاده کرد و به این ترتیب ناخواسته رمز عبور در کتابی که گاردین درباره افشای اسناد ویکی‌لیکس در فوریه ۲۰۱۱ منتشر کرده بود درج شد.
در پی دستگیری آسانژ و قرار گرفتن اطلاعات رمزگذاری شده در یک وب‌سایت مشترک و سپس گسترش اختلافات در ویکی‌لیکس و وارد شدن پای هفته‌نامه فرایتاگ به ماجرا هم رمز عبور و هم فایل‌ها لو می‌رود. گرچه هفته‌نامه فرایتاگ در گزارش خود به این گذرواژه و فایل‌های یاد شده اشاره‌ای نکرده بود. دومشیت‌برگ که غالبا از او به عنوان معاون پیشین ویکی‌لیکس نام برده می‌شود استفاده از رمز عبور را محکوم کرد و گفت این فایل قرار نبود به اشتراک گذاشته شود و برای گرفتن یک نسخه از فایل، لازم می‌بود که گذرواژه تازه‌ای استفاده شود. اما آسانژ تنبلی کرده بود و این کار را انجام نداده بود.
این سایت به این ترتیب زندگی افرادی را که نامشان در این اسناد آمده به خطر انداخته‌است. این اقدام ویکی‌لیکس توسط پنج رسانه مهم گاردین، نیویورک‌تایمز، ال پاییس، اشپیگل و لوموند محکوم شد.
به گزارش گاردین این رسانه‌ها که پیش از این اسناد ویکی‌لیکس را پس از ویرایش و جرح و تعدیل به چاپ رسانده بودند، ضمن اعتراض به این اقدام ویکی‌لیکس در بیانیه مشترکی نوشتند این کار ممکن است منابع این گزارش‌های سری را به خطر افکند. به گفته آنها نشر بدون ملاحظه و گزینش نشده این اسناد ضرورتی ندارد.
سازمان گزارشگران بدون مرز که پیش از این نسخه‌ای از اسناد منتشر شده ویکی‌لیکس را در بایگانی خود نگاهداری می‌کرد، در پی این اقدام ویکی‌لیکس آن را محکوم کرد و اعلام کرد از آن پشتیبانی نخواهد کرد. این سازمان در بیانیه خود نوشت: «برخی از این تلگرام‌ها بدون هیچ حذف و تغییر منتشر شده و نام دقیق افراد خبررسان را در کشورهای مختلف از جمله اسرائیل، اردن، ایران و افغانستان فهرست کرده‌است.
با اینکه تاکنون گزارشی از خطرات تازه علیه این افراد دریافت نشده‌است اما این که فاش‌سازی‌ها می‌تواند خطراتی برای خبررسان‌ها مانند اخراج، شکنجه و دیگر تنبیهات جسمی در بر داشته باشد غیرمحتمل نیست.»
«تنبلی آسانژ رمز عبور را لو داد»
اسناد تازه حاوی بیش از ۱۰۰۰ تلگرام است که در آنها از چند هزار فرد و کنشگر نام برده شده که اسناد یاد شده از آنها به عنوان «منابع در خطر» نام می‌برد. بیش از ۱۵۰ تن از آنان به ویژه به عنوان خبررسان اصلی طبقه‌بندی شده‌اند.
این اسناد هم‌چنین شامل نام قربانیان سرکوب‌های حکومتی و قربانیان تجاوزهای جنسی و مراکز حساس تأسیسات حکومتی است. ویکی‌لیکس بایگانی کاملی از این اسناد را به صورت عمومی منتشر کرده‌است.
وب‌سایت ویکی‌لیکس در ماه دسامبر ۲۰۱۰ به همراه پنج رسانه معتبر از جمله گاردین به نشر این تلگرام‌ها اقدام کرد. اما در عین حال رسانه‌های یاد شده به دقت و به صورت گزینشی به نشر اطلاعات محرمانه اقدام کردند تا مبادا منابع حساس مورد شناسایی قرار گیرند.
ویکی‌لیکس یادآوری کرد که پس از بروز اختلاف میان جولیان آسانژ، بنیان‌گذار ویکی‌لیکس و همکاران پیشین او در این سایت، این رویداد در اثر یک اشتباه شکل گرفت. به این ترتیب که آسانژ یک سرور وب موقتی به راه انداخت و فایلی رمزگذاری شده را در آن قرار داد.
روزنامه گاردین که به این فایل با رمز عبوری که آسانژ در اختیارش قرار داده بود دسترسی داشت گمان می‌کرد این وب‌سایت موقتی است و پس از زمان کوتاهی برداشته خواهد شد. «دانیل دومشیت‌برگ» یکی از اعضای پیشین که از ویکی‌لیکس جدا شده بود گفت آسانژ به جای رعایت جوانب امنیتی و بدون ملاحظه، رمز عبور اصلی ویکی‌لیکس را استفاده کرد و به این ترتیب ناخواسته رمز عبور در کتابی که گاردین درباره افشای اسناد ویکی‌لیکس در فوریه ۲۰۱۱ منتشر کرده بود درج شد.
در پی دستگیری آسانژ و قرار گرفتن اطلاعات رمزگذاری شده در یک وب‌سایت مشترک و سپس گسترش اختلافات در ویکی‌لیکس و وارد شدن پای هفته‌نامه فرایتاگ به ماجرا هم رمز عبور و هم فایل‌ها لو می‌رود. گرچه هفته‌نامه فرایتاگ در گزارش خود به این گذرواژه و فایل‌های یاد شده اشاره‌ای نکرده بود. دومشیت‌برگ که غالبا از او به عنوان معاون پیشین ویکی‌لیکس نام برده می‌شود استفاده از رمز عبور را محکوم کرد و گفت این فایل قرار نبود به اشتراک گذاشته شود و برای گرفتن یک نسخه از فایل، لازم می‌بود که گذرواژه تازه‌ای استفاده شود. اما آسانژ تنبلی کرده بود و این کار را انجام نداده بود.
