جرج بوش، رئیس جمهور آمریکا، روز دوشنبه در يک مصاحبه تلويزيونی با شبکه آمريکايی «ای بی سی» در کمپ ديويد گفت :«بزرگ‌ترين ندامت من در مدت ۸ ساله رياست جمهوری‌ام، نادرست بودن اطلاعات در مورد وجود سلاح‌های کشتار جمعی در عراق بوده است.»
دوران رياست جمهوری جرج بوش در ۲۰ ژانويه ۲۰۰۹ (کمتر از دو ماه ديگر) در حالی به پايان می رسد، که به نوشته خبرگزاری رويترز محبوبيت او به خاطر جنگ عراق به پايين ترين حد از زمان آغاز اين جنگ در مارس سال ۲۰۰۳ میلادی رسيده است.
تا کنون بيش از ۴ هزار و دويست نيروی آمريکايی در عراق کشته شده اند.
آقای بوش در زمينه اطلاعات نادرست مبنی بر سلاح های کشتار جمعی در عراق در مصاحبه ای با شبکه تلویزیونی «ای بی سی» گفت: «افراد زيادی اعتبار خود را بر روی اين اطلاعات گذاشتند. افرادی که گفتند صدام حسين سلاح های کشتارجمعی دارد؛ و به همين دليل بايد سرنگون شود.»
- «افراد زيادی اعتبار خود را بر روی اين اطلاعات [وجود سلاح‌های کشتار جمعی در عراق] گذاشتند. افرادی که گفتند صدام حسين سلاح های کشتارجمعی دارد؛ و به همين دليل بايد سرنگون شود.»
جرج بوش
جرج بوش از ارائه پاسخ به اين پرسش که « اگر سازمان های اطلاعاتی آمريکا می گفتند صدام حسين سلاح های کشتار جمعی ندارد، آيا وی باز هم وارد جنگ با عراق می شد يا نه»، سر باز زد.
جرج بوش با اشاره به اين که قبل از رئيس جمهور شدن، اصلا جنگی را پيش بينی نمی کرده و برای آن آمادگی هم نداشته گفت :«من در کارزار انتخاباتی ام به مردم نگفته بودم که به من رای دهيد چون می‌توانم جنگ را اداره کنم.»
جرج بوش در اين مصاحبه خروج «پيش از موعد» نيروهای آمريکايی از عراق را «مغاير با اصول و مبانی دولت خود» دانست و اتخاذ تصميم در اين زمینه را با وجود «اصرار گروهی از مشاوران بر خروج نيروها از عراق و اصرار گروهی ديگر بر ادامه جنگ»، تصميمی دشوار خواند.
هم اکنون ۱۴۶ هزار نفر از نيروهای آمريکايی در عراق و ۳۲ هزار تن از آنها در افغانستان حضوردارند.
چالش بزرگ دیگر: بحران اقتصادی
رئيس جمهوری آمريکا ديگر چالش بزرگ خود را طی اواخر دوران رياست جمهوری اش، بحران اقتصادی اخير دانست. وی گفت مواجهه با اين مشکل نياز به «اقدامی جسورانه» داشت.
او در پاسخ به اين سئوال که آيا دولت او از رويارويی با بحرانی با اين ابعاد، واهمه داشته، اظهار داشت: «من از اين که برای اين بحران کاری انجام ندهيم، می ترسم؛ بحرانی که می توانست اقتصاد ما را نابود کند و ايالات متحده را در رکودی بزرگ تر از رکود بزرگ اقتصادی (در دهه ۱۹۳۰) فرو ببرد.»
جرج بوش در پايان مصاحبه اش گفت:« من کاخ سفيد را با قامتی افراشته، ترک می کنم.»
