جان کری، وزير امور خارجه آمريکا، يکشنبه سوم اسفند و در سومين روز دور جديد مذاکرات هسته‌ای وارد ژنو می‌شود تا با محمدجواد ظريف، همتای ايرانی خود گفت‌وگو کند.
به گزارش خبرنگار اعزامی رادیو فردا به ژنو، ورود آقای کری، روز یکشنبه با مقداری تأخیر روبه‌رو شده‌است؛ انتظار می‌رود آقای کری دو روز را در ژنو سوئيس سپری کند.
وزير امور خارجه آمريکا، يک روز پيش از ورود به ژنو و در لندن، تاکيد کرد که هنوز «اختلافات قابل توجهی» با ايران بر سر برنامه اتمی آن وجود دارد.
خبرگزاری فرانسه گزارش داده که هلگا اشمید، نماینده اتحادیه اروپا نيز به اين گفت‌وگوها اضافه خواهد شد تا به پیشبرد آن کمک کند.
وزير امور خارجه ايران نيز گفته که «به نظر مسئولان کشور» مذاکرات اتمی «به مرحله‌ای رسيده که نياز به تصميم‌گيری جدی در سطح عالی دارد».
خبرگزاری جمهوری اسلامی (ايرنا)، به نقل از آقای ظريف افزوده که به دليل اهميت مذاکرات جاری در ژنو است که علی‌اکبر صالحی، رئيس سازمان انرژی اتمی ايران درخواست شده تا در اين گفت‌وگوها حاضر شود «تا موضوعات، شفاف، دقيق و ريز بررسی شود.»
آقای صالحی، شنبه، با ارنست مونیز، وزير انرژی ايالات متحده آمريکا گفت‌وگو کرد.
حسين فريدون، برادر حسن روحانی، رئيس جمهور ايران و مشاور ارشد او نيز در ژنو حضور دارد و وزير امور خارجه جمهوری اسلامی گفته که حضور آقای فريدون نيز «برای هماهنگی با رياست جمهوری و کشور ضروری بود».
آقای ظريف تاکيد کرده که ايران «توافق مبهم و ناقص» را نخواهد پذيرفت، آمريکا به تحريم‌ها عليه ايران به چشم «سرمايه» نگاه می‌کند و با ادامه تحريم‌ها، امکان به دست آمدن توافق هسته‌ای ميان جمهوری اسلامی و قدرت‌های جهانی «بسيار مشکل» است.
اين در حالی است که وزير امور خارجه آمريکا هم هشدار داده که اگر اين بار در مهلت مقرر توافقی با ايران به دست نيايد، ايالات متحده آماده ترک مذاکرات هسته‌ای با ايران است.
ايران و گروه ۱+۵ شامل آمريکا، بريتانيا، فرانسه، آلمان، روسيه و چين، توافق کرده‌اند که تا دهم تير ۱۳۹۴ به توافقی جامع و نهايی بر سر برنامه اتمی جمهوری اسلامی برسند.
بر اساس همين توافق قرار شده که نخست توافقی کلی تا پايان ماه مارس (نيمه اول فروردين) به دست بيايد تا مذاکرات برای توافق بر سر جزئيات بر اساس آن ادامه يابد.
مهلت پنج هفته‌ای تا رسیدن به چارچوب توافق
به گزارش هانا کاویانی، خبرنگار اعزامی رادیو فردا به ژنو، طرفین قرار است طی مهلتی حدوداً پنج هفته‌ای به یک تفاهم در مورد چارچوب توافق جامع دست پیدا کنند.
این چارچوب بر مبنای هفت موردی است که ایران و ۱+۵ در سند اقدام مشترک بر سر آن توافق کردند.
این هفت مورد شامل مواردی است چون «رفع تحریم‌های یک‌جانبه و چندجانبه در بازه زمانی مورد توافق»، و «مسئله دامنه غنی‌سازی اورانیوم در ایران با تمرکز بر تعداد سانتریفیوژها، سطح غنی‌سازی و زمان گریز».
زمان گریز زمانی تعریف شده‌است که ایران «در صورت تصمیم به تولید سلاح اتمی» به آن نیاز خواهد داشت.
