رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران می گوید که سالانه ۴۰۰ میلیارد تومان هزینه جمع آوری زباله های تهران است، اما آنطور که او می گوید، وضعیت پاکیزگی پایتخت ایران نامناسب است و کنار کوچه ها یا مخازن زباله، همچنان کیسه های زباله ها وجود دارد.
آنطور که پیش از این شهرداری تهران اعلام کرده بود، روزانه به طور میانگین هشت هزار تن زباله در تهران تولید می شود که سرانه تولید زباله برای هر فرد تقریبا ۸۲۰ گرم است.
اما رحمت الله حافظی روز شنبه ۱۷ آبان، در گفت و گو با خبرگزاری مهر با بیان اینکه روزانه یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان هزینه جمع آوری زباله های شهر تهران می شود گفته که با وجود این هزینه بالا وضعیت پاکیزگی شهر نامناسب است.
به گفته رئیس کمیسیون سلامت شورا شهر تهران، باید از روش های سنتی تفکیک زباله به سمت روش های علمی و روزآمد برویم.
در پیوند با این موضوع او گفته که حتما در زباله ها که طلای کثیف نامیده می شود چیزهای باارزشی نیز وجود دارد که افرادی در حال جستجو در داخل سطل های زباله هستند.
او درباره درآمدی که شهر تهران می تواند از محل زباله کسب کند، گفته که این را باید مافیای پشت پرده زباله بگوید.
او در توضیح بیشتر گفته که اگر رد کسانی که زباله گردی می کنند را در مناطق خاصی از تهران دنبال کنید، به این مافیا می رسید .
رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران همچنین گفته که فردی پیشنهاد کرده که حاضر است سالیانه ۱۰۰ میلیارد تومان به مدیریت شهری بدهد و صفر تا صد جمع آوری زباله را در پایتخت برعهده بگیرد و این کار چندین برابر این رقم برای او سودآوری دارد.
به گفته رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر، این نکته را هم نباید فراموش کنیم که با برون سپاری جمع آوری زباله ۴۰۰ میلیارد تومان در سال هم از هزینه های شهرداری کاسته می شود.
پیشتر محمد هادی حیدرزاده، رییس ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران گفته بود که تولید روزانه زباله در تهران بیش از دو برابر بسیاری از کلانشهرهاست که از نظر جمعیت و بافت بسیار به شهر تهران نزدیک هستند.
۷۰ درصد زباله های تولید شده در تهران از نوع «تر» و ۳۰ درصد «خشک» است.
به گفته آقای حیدرزاده، پسماندها به پنج دسته «عادی» ، «پزشکی - بیمارستانی» ، «ویژه» ، «کشاورزی» و «ساختمانی» تقسیم می شوند که هر کدام خصوصیات و مشکلات خاص خود را دارند.
به گفته او ، روزانه ۵۰۰ تن زباله بیمارستانی در کشور تولید می شود که چگونگی دفع این زباله ها باید به مراتب بیش از زباله های شهری مورد توجه مسئولین قرار گیرد.
تا سال ۱۳۸۳ قانون مدیریت پسماند در ایران وجود نداشت که در همان سال این قانون تهیه و سال ۸۴ به تصویب مجلس رسید.
