خیلی جاها مذهب رنگ و بوی فرهنگ جامعه رو می گیره. گاهی اوقات هم مراسم مذهبی تبدیل می شه به ابزاری برای معاشرت های نه چندان مذهبی. این روزها تو ایران به قول بچه های کلوپ نگاه تازه محرم پارتیه.
صدای طبل و سنج عزادارهای حسینی، صدای «یا علی»علمدارها با بوی اسفند و پونه، همراه با سبز و سیاه پوش شدن در و دیوارها و لباس ها تصویر آشناییه از روزهای عزاداری برای چهره های تاریخی که تو محرم و صفرخیلی از ایرانی ها براشون سوگوارن.
اما بعضی از عزاداران که سوگواری خود را خالصانه می دونن می گن در لابه لای همين عزاداری ها و جمعيت های سياه پوشه که ماجراهای دیگه ای رقم می خوره.
ماجراهایی که به عقیده خیلی از طرفدارهای عزاداری سنتی توهین به یاد بود ائمه شیعه است و به خاطر همین دیگه خیلی از اون ها مثل سهیل ترجیح می دن که تو این شب ها تو خونه بمونن وعزاداری کنن. البته در مقابل، خيلی از جوون ها هم کارهايی را که در اين روزها انجام می دن، گناه نمی دونن.
اون چیزهایی که سهیل و همفکرهای سهیل ازش انتقاد می کنن از شکل مداحی جدید که از قبل از شروع ماه محرم تو بازار زیرزمینی ایران خرید و فروش می شه کلید می خوره.
ملیحه از سمنان می گه:«این موسیقی ها بیشتر شادن و جوون ها واسه تنوع گوش می کنن نه برای عزاداری.»
اما با این حال مسئولان فرهنگی جمهوری اسلامی هنوز نتونستن با این سبک موسیقی که ترانه هاش در مدح ائمه شیعه است ولی ریتمش به اصطلاح لوس آنجلسیه، مبارزه کنن.
اما علاوه بر موسیقی، نحوه برخورد نسل جوون ایرانی با شب های عزاداری امام حسین هم خودش داستانی طولانیه.
امیر یه جوون شیرازی در این باره می گه:«این شب ها برای پسرها خیلی فرصت خوبیه که می تونن تا صبح بیرون باشن و برای پدر و مادرشون هم قابل قبوله که بچشون تا صبح بره سینه زنی.»
امیر می گه:«اما بیرون رفتن همان و بی ظرفیتی همان، بعضی پسرها با رفیق هاشون تو همین شب ها می رن مشروب می خرن و تا صبح با هم حال می کنن.»
اما ماجرای رفتارهای غیر متعارف بعضی جوون ها تو شب های عزاداری فقط به مشروب خوری ختم نمی شه.
امیر دختر بازی و پسربازی در شب زنده داری های این ماه ها رو دیگه یک چیزه معمولی می دونه و می گه: «تو اون جمعیت خیلی حال می ده که با دوست دخترت گم شی و آخر شب دوباره ظاهر بشی.»
دلیل این اتفاق ها به گفته خود جوون ها اینه که تو این شب ها گیر بازار کمتره. هم گیر پدر و مادر، هم گیر گشت پلیس و بسیج. همشون دارن سینه می زنن و کسی به کسی نیست.
اما واقعا فقط معاشرت های پنهونی دختر و پسرها درخور شان و مفهوم واقعی عاشورا نیست؟ وقتی حرف های ملیحه رو شنیدم این سوال برام مطرح شد.
ملیحه می گه تو محلشون دو تا مسجد دارن و بانی های این دو تا مسجد سر همه چیز ازجمله لوستر، پشتی و قالیچه مسجد با هم کل کل دارن و رقابت می کنن. برای محرم هم سر اینکه کدوم مسجد چند پرس غذای بیشتری بده، سر اينکه چه مداح های حرفه ای تری بیارن و چه آدم های معروف تری تو مراسمشون حاضر باشن با هم رقابت می کنن.
بعضی ها می گن واقعه عاشورا یکی از وقایعیه که بخشی از موندگاریش به خاطر دور بودنش از چشم و هم چشمی های معمول آدم هاست.
فری به رسم علم بلند کردن تو این شب ها اشاره می کنه و می گه چه دعواها سر این علم ها به راه نمیفته.
سهیل هم در این باره می گه: «بعضی رفیق هاش قبل ازشروع ماه محرم می رن کلاس بدنسازی برای اینکه از قافله علم کشی عقب نمونن.»
ماجرای حاشیه های محرم فقط به همین چیزهایی که خوندید ختم نمی شه. یک جریان های دیگه هم در لابه لای این عزداری ها تو خیابون های ایران اتفاق افتاده که باید از خود همین بچه هایی که تو کوچه، خیابون پرسه می زنن بشنوید.
برید این گوشه صفحه و روی کلمه بشنوید کلیک کنید و برنامه «نگاه تازه» که هر شنبه شب ساعت ۲۱:۱۵ به وقت ایران پخش می شه رو گوش کنید و با عزاداری به سبک ایرانی بیشتر آشنا بشید.
