کورنلیا ارنست، نایب رئیس کمیته روابط با ایران، در پارلمان اروپاست. او در گفت‌وگو با رادیوفردا برنامه‌ها و مواضعش را در جهت افزایش روابط با جمهوری اسلامی ایران و گروه‌های اپوزیسیون کشور تشریح کرده است. خانم ارنست اهل کشور آلمان و عضو اتحاد احزاب چپ در پارلمان اروپاست.
رادیوفردا: نمایندگان سرویس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در نخستین جلسه کمیته روابط با ایران در پارلمان اروپا شرکت نکردند. گفته شده که آنها تلویحا از پارلمان اروپا خواستند که تا پایان گفت‌وگوهای هسته‌ای میان ایران و گروه ۵+۱ مسائلی را که می‌توانند تنش‌زا باشند مطرح نکنند. نظر شما درباره دیدگاه سرویس سیاست خارجی چیست؟
کورنلیا ارنست: معمولا سرویس سیاست خارجی از این نوع کارها انجام می‌دهد. به نظر آنها، پارلمان مهم نیست. احساس ما این است که سرویس سیاست خارجی به شکل انفرادی کار می‌کند و پارلمان را در تصمیمات سهیم نمی‌کند. اما این موضوع تعجب‌آور نیست. برای من خیلی مهم است که پارلمان مواضعش را به شکل شفاف عنوان کند. این مسئله اهمیت بیشتری از گفت‌وگو با فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، دارد.
به مواضع پارلمان اروپا اشاره کردید. لطفا به شکل واضح مواضع و برنامه‌های پارلمان را توضیح دهید.
پارلمان باید به شکل همزمان دو استراتژی را در قبال ایران پیش ببرد. استراتژی نخست مربوط به مسائل حقوق بشری است. باید از حقوق اقیلت‌ها، مانند حقوق کردها حمایت شود. همچنین باید مسائل مربوط به حقوق زنان را مدنظر قرار دهیم و به طور کلی نسبت به مقوله آزادی حساس باشیم. از سوی دیگر و در استراتژی دوم باید با مقامات مختلف جمهوری اسلامی، مانند سفیر ایران گفت‌وگو کنیم. این تعامل دوطرفه باید برقرار شود. اعضای پارلمان نمی‌تواند بگویند که تنها یک استراتژی را اجرا خواهند کرد؛ ولی متاسفانه در پارلمان مشخص نیست که ما خواهان اجرای یکی از این استراتژی‌ها هستیم با این که قصد پیشبرد هر دو آنها را به طور همزمان داریم. به نظرم دلیل این امر، به اتفاقات چند سال گذشته بازمی‌گردد که برخی از نمایندگان تاثیرگذار در پارلمان تمام تلاش خود را برای لغو سفر هیئت پارلمان اروپا به ایران انجام دادند.
قرار است هیئت پارلمانی اروپا در اواسط فصل بهار (هفته اول یا دوم ماه مه) به ایران سفر کند. چه انتظاری از این دیدار دارید؟
قبل از سفر باید برنامه دیدارهای خود را مشخص کنیم و روشن باشد که با چه کسانی گفت‌وگو خواهیم کرد. در سفر قبلی با نسرین ستوده دیدار داشتیم و این دیدار مهمی برای شخص من بود و موجب شد که تصمیم بگیرم به ایران سفر کنم.
این به این معنی است که شما در صورتی به ایران خواهید رفت که امکان دیدار با خانم ستوده را داشته باشید؟
بله، درست است. یا با نسرین ستوده یا با سایر فعالانی که در اقلیت قرار دارند.
تعداد زیادی از افراد که جزء اپوزیسیون جمهوری اسلامی هستند در اروپا و آمریکا زندگی می‌کنند. آیا برنامه مشخص برای دیدار با این گروه‌ها و شنیدن نظرات‌شان دارید؟
باید این موضوع را با دیگر اعضای کمیته روابط با ایران مطرح کنم تا به شکل جمعی تصمیم‌گیری کنیم. با در نظر گرفتن همه جوانب باید افرادی را انتخاب کنیم که نماینده مناسبی برای بیان نظرات متفاوت باشند. در گذشته با جمعی از بهائیان دیدار داشتیم و نظرات‌شان را شنیدیم. در آخرین سفرمان به ایران در مورد آنها با مقامات جمهوری اسلامی گفت‌وگو کردم. مسئولان ایرانی دیدگاهای وحشتناکی در این زمینه داشتند. نخستین گام برای ما دیدار با اقلیت‌های مختلف و شنیدن نظرات آنهاست. با اقلیت کرد هم صحبت داشته‌ام. به این موضوع واقف هستم که فعالیت‌های ما در این زمینه کافی نیست، به همین دلیل از افراد و گروه‌های مختلف پارلمانی خواسته‌ام که پیشنهادهای خود را تا زمان نشست آینده ارائه دهند.
