ده‌ها استاد از دانشگاه‌های معتبر دنیا در نامه‌ای سرگشاده به رئیس جمهوری و رئیس قوه قضاییه ایران خواستار پایان دادن به «شرایط کابوس‌وار» زندان و «بی‌عدالتی» در حق بهاره هدایت، فعال دانشجویی زندانی، شدند.
بر اساس گزارش روز پنج‌شنبه، ۲۶ شهریور، وب‌سایت کلمه، نزدیک به میرحسین موسوی، این استادان دانشگاه تاکید کرده‌اند که بهاره هدایت بر اساس حکم «اصلی» خود باید اوایل امسال از زندان آزاد می‌شد، اما این هفته به او ابلاغ شده که باید دو سال دیگر را در زندان سپری کند.
این نامه به امضای استادانی چون نوآم چامسکی، اروند آبراهامیان، حمید دباشی، ترستن اکسون، ناجه العلی، گلبرگ باشی، آصف بیات، مهرزاد بروجردی، خوان کول، دیک دیویس، کاوه احسانی، فریده فرهی، مارک گلسیروسکی، دیوید هاروی، نادر هاشمی، حسین کمالی و احمد کریمی حکاک رسیده است.
این استادان دانشگاه خطاب به حسن روحانی و صادق آملی لاریجانی نوشته‌اند که «ما بر اساس شواهد و گزارش‌ها امیدوار بودیم که ایران در سایه توافقات هسته‌ای، اصلاحات اجتماعی بیشتری را در دستور کار خود قرار دهد».
آرنگ کشاورزیان، لاله خلیلی، مهدی خرمی، کامران متین، زیبا میرحسینی، علی میرسپاسی، کامران رستگار، روت روبیو مارین، محمود صدری، محمد سهیمی، آنابل سربرنی، ریچارد تاپر، پیمان وهاب‌زاده و ایتن زاکرمن از دیگر امضاکنندگان این نامه هستند.
امین احمدیان، همسر بهاره هدایت، روز یکشنبه، ۲۵ مرداد، گفته بود که او مطابق ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی باید در ششمین سال حبس خود آزاد می‌شد و دادگاه نیز رای آزادی را صادر کرده، اما با به جریان انداختن پرونده‌ای دیگر متعلق به سال ۸۵ فعلا جلو آزادی وی گرفته شده است.
طبق ماده ۱۳۴ قانون جدید مجازات اسلامی، اگرچه قاضی برای هر یک از جرایم مجازات مستقلی را صادر می‌کند، اما در مرحله اجرای حکم تنها مجازاتی که از بقیه شدیدتر است باید اجرا شود.
دو سال زندان جدید برای بهاره هدایت ناشی از حکمی است که در سال ۸۵ و به دنبال بازداشت او در تجمعی برای حمایت از حقوق زنان در میدان هفت تیر تهران صادر شده بود.
این حکم تعلیقی بود تا این که خانم هدایت در سال ۸۸ و پس از انتخابات ریاست جمهوری آن سال، به اتهاماتی مانند توهین به رهبری، توهین به رئیس جمهوری و اقدام علیه امنیت ملی به ۹ سال و شش ماه زندان محکوم شد.
پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ تعداد زیادی از فعالان دانشجویی و اعضای دفتر تحکیم وحدت در ایران بازداشت و به زندان‌های طولانی‌مدت محکوم شدند که از جمله آنها میلاد اسدی، مجید توکلی، ضیا نبوی، مجید دری، شبنم مددزاده، مهدی خدایی و عماد بهاور هستند.
تعدادی از این دانشجویان پس از سپری کردن حکم زندان خود آزاد شده‌اند.
