بیست و دومین دوره بازی‌های المپیک زمستانی از روز جمعه، ۱۸ بهمن، در روسیه آغاز می‌شود. کاروان کوچک ورزش ایران که مانند سایر تیم‌ها تحت تدابیر کم‌سابقه امنیتی وارد سوچی شده با پنج ورزشکار در این مسابقات حضور دارد.
در همین حال چند عملیات انتحاری و تروریستی طی ماه‌های گذشته و تهدید به تکرار خرابکاری‌ها، همچنین اعتراضات گروه‌های مدنی و فعالان حقوق بشری، فضای امنیتی شدیدی را بر این دوره از بازی‌ها حکمفرما کرده است.
در ماه‌های اخیر، حجم قابل توجهی از اخبار پیرامونی این مسابقات حتی در رسانه‌های ورزشی، نگرانی از خرابکاری‌های احتمالی بوده است یا رسوایی و فساد مالی برخی مسئولین ستاد تدارکات و آماده‌سازی.
ورزشکاران نیز هنگام ورود به سوچی و دهکده بازی‌ها، توسط مامورین با دقت، کنترل و بازرسی شدند. اما حالا دیگر به نظر می‌رسد با آغاز مسابقات و جریان طبیعی هیجان ورزش‌های زمستانی، نگاه‌ها به رکوردها، جذابیت‌ها و حوادث رشته‌های مختلف ورزش زمستانی معطوف شود.
وزیر ورزش جمهوری اسلامی در مراسم بدرقه ورزشکاران ایرانی گفت که از نفرات اعزامی انتظار نداریم که در سطوح بالا قرار بگیرند، همین که سهمیه المپیک را گرفته‌اند، نتیجه مناسبی برای ماست.
وب‌سایت رسمی بازی‌های المپیک زمستانی سوچی ضمن معرفی یکایک ورزشکاران تیم‌ها، در اقدامی مبتکرانه لینک مستقیمی نیز به صفحات فیس‌بوک آنها داده که در این بین از کاروان ورزش ایران، صفحات حسین ساوه شمشکی و محمد کیا دربندسری نیز دیده می‌شود.
اما کاروان کوچک اعزامی از ایران برای حضور در این رویداد مهم، حاشیه‌های گوناگونی را از سر گذرانده. فروغ عباسی عضو تیم اسکی آلپاین می‌گوید مجبور شده برای تامین هزینه‌های اردو و تمرینات حرفه‌ای، اتومبیل شخصی‌اش را بفروشد. او با هزینه شخصی خودش عازم اتریش شد و فقط یک ماه را با هزینه فدراسیون جمهوری اسلامی ایران به اردو رفت.
عباسی در مصاحبه با خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، با ابراز تاسف از بی‌توجهی به کاروان اعزامی گفت: عکس ورزشکاران اعزامی به المپیک تابستانی را روی دیوارهای آکادمی المپیک نصب کرده بودند و از چند ماه قبل، همه می‌دانستند که آنها عازم لندن هستند. مگر چه تفاوتی میان المپیک تابستانی و زمستانی هست که به ما توجه نمی‌کنند؟ متاسفانه بسیاری در ایران حتی نمی‌دانند که ما عازم المپیک زمستانی شده‌ایم.
محمد کیادربندسری هم در این باره گفت: فاصله ما با اسکی‌بازان اروپایی و آمریکایی از نظر زمان تمرین بسیار است. آنها ۱۲ ماه اسکی می‌کنند، ولی ما در ایران باید منتظر باشیم تا بارش برف شروع شود و بعد از آن به پیست برویم و همراه با توریست‌ها اسکی کنیم. شرایط پیست هم مطلوب نیست و وقتی کسی اسکی می‌کند، برای نفر دوم باید پیست را صاف کنند!
کیادربندسری با اشاره به مشکلات مالی می‌گوید: «هنوز درگیر دریافت پول سال گذشته‌ام هستم. چرا باید یک روز قبل از اعزام، یک ورزشکار المپیکی در کمیته انضباطی دنبال معوقات سال گذشته‌اش باشد؟ ورزشکاران ایران در المپیک زمستانی فقط پنج نفر هستند که به هیچ وجه قابل مقایسه با تعداد ورزشکاران المپیک تابستانی نیست، اما از آنها هیچ حمایتی نشد.»
کیادربندسری امسال هیچ باشگاهی نداشته و عملاً درآمدی نیز نداشته. وقتی نفر اول اسکی ایران که عازم المپیک می‌شود بدون باشگاه بماند، می‌توان برآوردی نسبی داشت از این که چرا اسکی ایران موقعیت و موفقیت جهانی ندارد. حتی پاداشی که به ملی‌پوشان تعلق می‌گیرد نیز صرف خرید تجهیزات گران این رشته ورزشی می‌شود.
علیداد ساوه شمشکی، مربی تیم آلپاین ایران، با اشاره به اعزام سه اسکی‌باز در این رشته گفت: قول می‌دهم در رشته آلپاین، ورزشکارانم بتوانند رتبه ۳۶ را کسب کنند.
مصطفی میرهاشمی که عهده‌دار مربی‌گری رشته صحرانوردی است نیز گفت: حضور اولین بانوی ایران در رشته صحرانوردی در المپیک زمستانی نکته‌ای قابل توجه است. امیدوارم بتوانیم نتیجه‌ای بهتر از المپیک زمستانی ۲۰۱۰ ونکوور به دست بیاوریم.
حسین ساوه شمشکی نماینده ایران در رشته آلپاین هم در نشست خبری پیش از آغاز مسابقات گفته است: هیچ وقت نتوانستیم رضایت کامل مسئولین را جلب کنیم تا آنها نیز حمایت بیشتری را از ما انجام دهند. امیدواریم با حمایت‌های بیشتر، عناوین خوبی را در سطح جهان کسب کنیم.
ستار صید نماینده صحرانوردی ایران هم گفت: صحرانوردی رشته بسیار سختی است که متاسفانه مسئولین در حد خوبی از آن حمایت نکردند. چرا رشته صحرانوردی باید همواره در فقر باشد؟ با وجود عدم این حمایت‌ها نمی‌توان انتظار کسب نتیجه خوبی را در المپیک زمستانی داشت.
در همین حال چند عملیات انتحاری و تروریستی طی ماه‌های گذشته و تهدید به تکرار خرابکاری‌ها، همچنین اعتراضات گروه‌های مدنی و فعالان حقوق بشری، فضای امنیتی شدیدی را بر این دوره از بازی‌ها حکمفرما کرده است.
در ماه‌های اخیر، حجم قابل توجهی از اخبار پیرامونی این مسابقات حتی در رسانه‌های ورزشی، نگرانی از خرابکاری‌های احتمالی بوده است یا رسوایی و فساد مالی برخی مسئولین ستاد تدارکات و آماده‌سازی.
ورزشکاران نیز هنگام ورود به سوچی و دهکده بازی‌ها، توسط مامورین با دقت، کنترل و بازرسی شدند. اما حالا دیگر به نظر می‌رسد با آغاز مسابقات و جریان طبیعی هیجان ورزش‌های زمستانی، نگاه‌ها به رکوردها، جذابیت‌ها و حوادث رشته‌های مختلف ورزش زمستانی معطوف شود.
وزیر ورزش جمهوری اسلامی در مراسم بدرقه ورزشکاران ایرانی گفت که از نفرات اعزامی انتظار نداریم که در سطوح بالا قرار بگیرند، همین که سهمیه المپیک را گرفته‌اند، نتیجه مناسبی برای ماست.
وب‌سایت رسمی بازی‌های المپیک زمستانی سوچی ضمن معرفی یکایک ورزشکاران تیم‌ها، در اقدامی مبتکرانه لینک مستقیمی نیز به صفحات فیس‌بوک آنها داده که در این بین از کاروان ورزش ایران، صفحات حسین ساوه شمشکی و محمد کیا دربندسری نیز دیده می‌شود.
اما کاروان کوچک اعزامی از ایران برای حضور در این رویداد مهم، حاشیه‌های گوناگونی را از سر گذرانده. فروغ عباسی عضو تیم اسکی آلپاین می‌گوید مجبور شده برای تامین هزینه‌های اردو و تمرینات حرفه‌ای، اتومبیل شخصی‌اش را بفروشد. او با هزینه شخصی خودش عازم اتریش شد و فقط یک ماه را با هزینه فدراسیون جمهوری اسلامی ایران به اردو رفت.
عباسی در مصاحبه با خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، با ابراز تاسف از بی‌توجهی به کاروان اعزامی گفت: عکس ورزشکاران اعزامی به المپیک تابستانی را روی دیوارهای آکادمی المپیک نصب کرده بودند و از چند ماه قبل، همه می‌دانستند که آنها عازم لندن هستند. مگر چه تفاوتی میان المپیک تابستانی و زمستانی هست که به ما توجه نمی‌کنند؟ متاسفانه بسیاری در ایران حتی نمی‌دانند که ما عازم المپیک زمستانی شده‌ایم.
محمد کیادربندسری هم در این باره گفت: فاصله ما با اسکی‌بازان اروپایی و آمریکایی از نظر زمان تمرین بسیار است. آنها ۱۲ ماه اسکی می‌کنند، ولی ما در ایران باید منتظر باشیم تا بارش برف شروع شود و بعد از آن به پیست برویم و همراه با توریست‌ها اسکی کنیم. شرایط پیست هم مطلوب نیست و وقتی کسی اسکی می‌کند، برای نفر دوم باید پیست را صاف کنند!
کیادربندسری با اشاره به مشکلات مالی می‌گوید: «هنوز درگیر دریافت پول سال گذشته‌ام هستم. چرا باید یک روز قبل از اعزام، یک ورزشکار المپیکی در کمیته انضباطی دنبال معوقات سال گذشته‌اش باشد؟ ورزشکاران ایران در المپیک زمستانی فقط پنج نفر هستند که به هیچ وجه قابل مقایسه با تعداد ورزشکاران المپیک تابستانی نیست، اما از آنها هیچ حمایتی نشد.»
کیادربندسری امسال هیچ باشگاهی نداشته و عملاً درآمدی نیز نداشته. وقتی نفر اول اسکی ایران که عازم المپیک می‌شود بدون باشگاه بماند، می‌توان برآوردی نسبی داشت از این که چرا اسکی ایران موقعیت و موفقیت جهانی ندارد. حتی پاداشی که به ملی‌پوشان تعلق می‌گیرد نیز صرف خرید تجهیزات گران این رشته ورزشی می‌شود.
علیداد ساوه شمشکی، مربی تیم آلپاین ایران، با اشاره به اعزام سه اسکی‌باز در این رشته گفت: قول می‌دهم در رشته آلپاین، ورزشکارانم بتوانند رتبه ۳۶ را کسب کنند.
مصطفی میرهاشمی که عهده‌دار مربی‌گری رشته صحرانوردی است نیز گفت: حضور اولین بانوی ایران در رشته صحرانوردی در المپیک زمستانی نکته‌ای قابل توجه است. امیدوارم بتوانیم نتیجه‌ای بهتر از المپیک زمستانی ۲۰۱۰ ونکوور به دست بیاوریم.
حسین ساوه شمشکی نماینده ایران در رشته آلپاین هم در نشست خبری پیش از آغاز مسابقات گفته است: هیچ وقت نتوانستیم رضایت کامل مسئولین را جلب کنیم تا آنها نیز حمایت بیشتری را از ما انجام دهند. امیدواریم با حمایت‌های بیشتر، عناوین خوبی را در سطح جهان کسب کنیم.
ستار صید نماینده صحرانوردی ایران هم گفت: صحرانوردی رشته بسیار سختی است که متاسفانه مسئولین در حد خوبی از آن حمایت نکردند. چرا رشته صحرانوردی باید همواره در فقر باشد؟ با وجود عدم این حمایت‌ها نمی‌توان انتظار کسب نتیجه خوبی را در المپیک زمستانی داشت.
