بر اساس گزارش‌ها، بیش از سه هزار دانشجوی دانشگاه‌های ایران با امضای بیانیه‌ای به محرومیت دراویش گنابادی از تحصیل اعتراض کرده و بر حق برخورداری اقلیت‌های مذهبی و قومی از آموزش و تحصیل تاکید کردند.
در این بیانیه با اشاره به حق همه شهروندان ایران «فارغ از هر عقیده و باوری» برای تحصیل و آموزش تاکید شده که باید «نگاه امنیتی» از همه اقشار و اصناف از جمله دراویش گنابادی برداشته شده و ممنوعیت‌ها برای تحصیل آنان رفع شود.
کسری نوری، از فعالان دراویش گنابادی، نیز در این باره گفت که این بیانیه خطاب به فرد خاصی نوشته نشده و مخاطب آن عمومی است.
بر اساس این بیانیه، مصطفی دانشجو، وکیل و مدافع حقوق دراویش گنابادی، که مدتی را نیز در زندان اوین سپری کرده، روز ۳۰ اردیبهشت با دستور مستقیم، به گفته امضاکنندگان این بیانیه، نهادهای امنیتی از ادامه تحصیلات تکمیلی محروم و از دانشگاه اخراج شده است.
به گزارش وب‌سایت «مجذوبان نور»، پایگاه خبری دراویش گنابادی، پروانه وکالت مصطفی دانشجو نیز پیشتر در جریان دفاع از حقوق دراویش با گزارش نهادهای امنیتی لغو شده بود.
مصطفی دانشجو در فاصله سال‌های ۹۰ تا ۹۴ به دلیل وکالت پرونده دراویش و باور به طریقت گنابادی زندانی بود.
فائزه عبدی‌پور، دانشجوی علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران و از طراحان این کمپین، در مصاحبه با وب‌سایت کمپین بین‌المللی حقوق بشر خبر داد که سه هزار دانشجو این بیانیه را امضا کرده‌اند.
به گفته خانم عبدی‌پور، محرومیت دراویش گنابادی از تحصیل و تدریس و شغل محدود به حال حاضر نیست و دراویش دیگری از جمله فرشید یداللهی و امیر اسلامی نیز به دلیل اعتقادات خود از تحصیل محروم شده‌اند.
وی همچنین گفت که اجرای قانون اساسی درباره آزادی بیان وعقیده و برخورداری از حقوق یکسان برای همه شهروندان از وظایف رئیس جمهور و دولت است و «نباید از آن سر باز زند».
خانم عبدی‌پور تاکید کرد: «قطعا به صورت جدی و از طریق تشکیل کمپین‌های مشابه، نامه‌نگاری‌های حقوقی و اداری مطالبات‌مان را پیگیری خواهیم کرد.»
بر اساس گزارش‌ها، تخریب عبادتگاه های دراویش گنابادی از حدود ۱۵ سال گذشته در ایران شدت یافته و تعدادی از دراویش نیز در سال‌های گذشته زندانی و تبعید شده‌اند.
در روزهای گذشته همچنین منابع خبری بهاییان از اخراج یا عدم صدور مدرک تحصیلی تعدادی از دانشجویان بهایی در چند دانشگاه ایران خبر داده اند.
مسئولان جمهوری اسلامی، آیین بهایی را به عنوان دین یا مذهب به رسمیت نمی‌شناسند و از این آیین با عناوینی مانند «فرقه ضاله» نام می‌برند.
در چهار دهه گذشته، هزاران بهایی از دانشگاه‌های ایران اخراج و از کار بیکار شده‌اند. بسیاری از بهاییان نیز زندانی و اعدام یا مجبور به ترک ایران شده‌اند.
