امیر علی‌اکبری، قهرمان کشتی فرنگی جهان، در سال ۲۰۱۰ از فعالیت در عرصه ملی کشتی ایران خداحافظی کرد و گفت: رفتاری که مسئولان ورزش با من داشتند ثابت کرد باید از ایران بروم.
او می‌گوید به دلیل بی‌توجهی متولیان ورزش به مشکلات مالی و معیشتی، مجبور شده به پیشنهاد مالی هنگفت تیم ملی جمهوری آذربایجان پاسخ مثبت بدهد.
امیر علی‌اکبری سال ۲۰۰۹ در رقابت‌های جهانی دانمارک با شکست مقابل حریف مجارستانی به مدال برنز رسید. اما سال ۲۰۱۰ در خاک روسیه و با غلبه بر نخبگانی مثل اصلان‌بک خوشتوف قهرمان المپیک از همین کشور روی سکوی نخست جهان ایستاد.
فرنگی‌کار طلایی جوانان جهان در سال ۲۰۰۷، قهرمان سال ۲۰۰۹ آسیا، قهرمانی جام جایزه بزرگ تفلیس در سال ۲۰۱۰، فتح جام بالاوادزه گرجستان در سال ۲۰۱۱، عضو تیم ملی در بازی‌های آسیایی گوانگجو و جام جهانی ۲۰۱۰ ارمنستان از دیگر افتخارات مردی است که در ایران بیکار است و درآمدی ندارد. به همین خاطر تصمیم گرفته سال‌های پایانی دورانی قهرمانی را برای کشور دیگری به روی تشک برود.
او پیش از ترک ایران به خبرگزاری مهر گفت که گرچه آخرین روزهای حضور در وطن را سپری می‌کند، اما دوست دارد باز برای ایران کشتی بگیرد و افتخارآفرینی کند، اما وضعیت به گونه‌ای است که نمی‌تواند بیش از این در برابر سختی‌ها و بی‌مهری‌ها دوام بیاورد.
علی‌اکبری تاکید کرده است که اگر همین امروز شرایط ماندنش مهیا شود به آذربایجان نخواهد رفت، اما یادآور شده که از پارسال بحث رفتن او مطرح شد و هیچ یک از متولیان ورزش حتی با او تماس نگرفتند، چه رسد که بخواهند برای حل مشکلاتش قدمی بردارند.
جمهوری آذربایجان تاکنون ۳۰ درصد از مبلغ قرارداد را پرداخته است. هزینه نقل و انتقالات نیز به حساب فیلا واریز شده است. مسئولان فدراسیون ایران اعتنایی به این موضوع نکردند و همچون ماجرای سامان طهماسبی اقدام پیش‌گیرانه‌ای انجام ندادند، حتی نام او را هم از اردوی تیم ملی خط زدند تا مسیر رفتنش را هموار‌تر کنند.
امیر علی‌اکبری می‌گوید: مسئولین با زبان بی‌زبانی به من می‌گویند برو، چاره‌ای ندارم و خداحافظی رسمی‌ام با تیم ملی ایران را اعلام می‌کنم. گرچه هنوز فرصت برای ماندن هست. متولیان ورزش ایران تا بیستم تیر وقت دارند برای نگه داشتنم در تیم ملی، مشکلات مالی و شغلی مرا حل کنند. برای کسب درآمد چاره‌ای جز رفتن ندارم. هرچند امیدوار نیستم کسی به این حرف‌ها اعتنایی کند.
وضعیت غم‌انگیز کشتی فرنگی ایران
کشتی فرنگی ایران که در المپیک لندن با سه مدال طلا، بهترین نتیجه تاریخ ورزش کشور را کسب کرد، در مدتی کوتاه با تلخ‌ترین اتفاقات مواجه شد. سه سرمربی عوض کرد و کمک مربیانش را هم از دست داد.
محمد بنا دست از کار کشید. ناصر نوربخش و جمشید خیرآبادی هم به عنوان کادر فنی تیم ملی آذربایجان مشغول به کار شدند. جالب آن که خیرآبادی مربی سازنده سامان طهماسبی است که برای آذربایجان کشتی می‌گیرد. ناصر نوربخش هم مربی سازنده امیر علی‌اکبری است.
علی‌اکبری هم با نگرانی از اوضاع کشتی فرنگی ایران می‌گوید: متاسفانه بعد از المپیک، وضعیت خوبی نمی‌بینیم و هیچ چیز سر جای خودش نیست. کشتی فرنگی ایران با مشکلات اساسی دست و پنجه نرم می‌کند.
امیر علی‌اکبری به رغم انعقاد قرارداد می‌گوید: عرق ملی دارم و راضی به ترک وطن نیستم. دین خودم را به کشورم با کسب چندین مدال جهانی و آسیایی ادا کرده‌ام، با این حال بعد از دوران قهرمانی بازخواهم گشت و حاضرم حتی در زیرزمین سالن بزنم و به پرورش نوجوانان و جوانان بپردازم. اما فعلاً باید برای خودم آینده بسازم.
او پیش از این هم در مصاحبه‌ای، حذف نام خود از سالن ورزشی منطقه ۱۸ تهران را بد‌ترین خاطره‌اش دانسته بود: اول گفتند مدیریت سالن را به تو می‌دهیم، بعداً گفتند سالن را از ما اجاره کن. در نهایت نیز نه تنها این وعده‌ها عملی نشد، بلکه نام مرا نیز از سر در سالن برداشتند!
امیر علی‌اکبری پیش از این در تمرینات تیم ملی آذربایجان حضور یافته و قرار است اواخر تیرماه همراه با تیم ملی این کشور در تورنمنت اسپانیا به روی تشک برود. در آذربایجان برای طلای المپیک پاداشی دو میلیون دلاری اعطا می‌شود.
او ضمن قیاس درآمد کشتی‌گیران در ایران و آذربایجان می‌گوید: هنوز سکه‌های وعده داده شده از سوی مسئولان برای قهرمانی ۲۰۱۰ جهان را دریافت نکرده‌ام. ضمناً برخی دیگر از کشتی‌گیران ایران نیز از من خواستند حالا که با متولیان کشتی آذربایجان در ارتباط هستم، سفارش تابعیت آنان را نیز بکنم.
او می‌گوید به دلیل بی‌توجهی متولیان ورزش به مشکلات مالی و معیشتی، مجبور شده به پیشنهاد مالی هنگفت تیم ملی جمهوری آذربایجان پاسخ مثبت بدهد.
امیر علی‌اکبری سال ۲۰۰۹ در رقابت‌های جهانی دانمارک با شکست مقابل حریف مجارستانی به مدال برنز رسید. اما سال ۲۰۱۰ در خاک روسیه و با غلبه بر نخبگانی مثل اصلان‌بک خوشتوف قهرمان المپیک از همین کشور روی سکوی نخست جهان ایستاد.
فرنگی‌کار طلایی جوانان جهان در سال ۲۰۰۷، قهرمان سال ۲۰۰۹ آسیا، قهرمانی جام جایزه بزرگ تفلیس در سال ۲۰۱۰، فتح جام بالاوادزه گرجستان در سال ۲۰۱۱، عضو تیم ملی در بازی‌های آسیایی گوانگجو و جام جهانی ۲۰۱۰ ارمنستان از دیگر افتخارات مردی است که در ایران بیکار است و درآمدی ندارد. به همین خاطر تصمیم گرفته سال‌های پایانی دورانی قهرمانی را برای کشور دیگری به روی تشک برود.
او پیش از ترک ایران به خبرگزاری مهر گفت که گرچه آخرین روزهای حضور در وطن را سپری می‌کند، اما دوست دارد باز برای ایران کشتی بگیرد و افتخارآفرینی کند، اما وضعیت به گونه‌ای است که نمی‌تواند بیش از این در برابر سختی‌ها و بی‌مهری‌ها دوام بیاورد.
علی‌اکبری تاکید کرده است که اگر همین امروز شرایط ماندنش مهیا شود به آذربایجان نخواهد رفت، اما یادآور شده که از پارسال بحث رفتن او مطرح شد و هیچ یک از متولیان ورزش حتی با او تماس نگرفتند، چه رسد که بخواهند برای حل مشکلاتش قدمی بردارند.
جمهوری آذربایجان تاکنون ۳۰ درصد از مبلغ قرارداد را پرداخته است. هزینه نقل و انتقالات نیز به حساب فیلا واریز شده است. مسئولان فدراسیون ایران اعتنایی به این موضوع نکردند و همچون ماجرای سامان طهماسبی اقدام پیش‌گیرانه‌ای انجام ندادند، حتی نام او را هم از اردوی تیم ملی خط زدند تا مسیر رفتنش را هموار‌تر کنند.
امیر علی‌اکبری می‌گوید: مسئولین با زبان بی‌زبانی به من می‌گویند برو، چاره‌ای ندارم و خداحافظی رسمی‌ام با تیم ملی ایران را اعلام می‌کنم. گرچه هنوز فرصت برای ماندن هست. متولیان ورزش ایران تا بیستم تیر وقت دارند برای نگه داشتنم در تیم ملی، مشکلات مالی و شغلی مرا حل کنند. برای کسب درآمد چاره‌ای جز رفتن ندارم. هرچند امیدوار نیستم کسی به این حرف‌ها اعتنایی کند.
وضعیت غم‌انگیز کشتی فرنگی ایران
کشتی فرنگی ایران که در المپیک لندن با سه مدال طلا، بهترین نتیجه تاریخ ورزش کشور را کسب کرد، در مدتی کوتاه با تلخ‌ترین اتفاقات مواجه شد. سه سرمربی عوض کرد و کمک مربیانش را هم از دست داد.
محمد بنا دست از کار کشید. ناصر نوربخش و جمشید خیرآبادی هم به عنوان کادر فنی تیم ملی آذربایجان مشغول به کار شدند. جالب آن که خیرآبادی مربی سازنده سامان طهماسبی است که برای آذربایجان کشتی می‌گیرد. ناصر نوربخش هم مربی سازنده امیر علی‌اکبری است.
علی‌اکبری هم با نگرانی از اوضاع کشتی فرنگی ایران می‌گوید: متاسفانه بعد از المپیک، وضعیت خوبی نمی‌بینیم و هیچ چیز سر جای خودش نیست. کشتی فرنگی ایران با مشکلات اساسی دست و پنجه نرم می‌کند.
امیر علی‌اکبری به رغم انعقاد قرارداد می‌گوید: عرق ملی دارم و راضی به ترک وطن نیستم. دین خودم را به کشورم با کسب چندین مدال جهانی و آسیایی ادا کرده‌ام، با این حال بعد از دوران قهرمانی بازخواهم گشت و حاضرم حتی در زیرزمین سالن بزنم و به پرورش نوجوانان و جوانان بپردازم. اما فعلاً باید برای خودم آینده بسازم.
او پیش از این هم در مصاحبه‌ای، حذف نام خود از سالن ورزشی منطقه ۱۸ تهران را بد‌ترین خاطره‌اش دانسته بود: اول گفتند مدیریت سالن را به تو می‌دهیم، بعداً گفتند سالن را از ما اجاره کن. در نهایت نیز نه تنها این وعده‌ها عملی نشد، بلکه نام مرا نیز از سر در سالن برداشتند!
امیر علی‌اکبری پیش از این در تمرینات تیم ملی آذربایجان حضور یافته و قرار است اواخر تیرماه همراه با تیم ملی این کشور در تورنمنت اسپانیا به روی تشک برود. در آذربایجان برای طلای المپیک پاداشی دو میلیون دلاری اعطا می‌شود.
او ضمن قیاس درآمد کشتی‌گیران در ایران و آذربایجان می‌گوید: هنوز سکه‌های وعده داده شده از سوی مسئولان برای قهرمانی ۲۰۱۰ جهان را دریافت نکرده‌ام. ضمناً برخی دیگر از کشتی‌گیران ایران نیز از من خواستند حالا که با متولیان کشتی آذربایجان در ارتباط هستم، سفارش تابعیت آنان را نیز بکنم.
