مدیر امور فنی تیم‌های ملی کشتی ایران می‌گوید که اعضای تیم ملی «در نهایت تنگدستی» مهیای حضور در رقابت‌های جهانی کشتی آزاد و فرنگی ۲۰۱۳ به میزبانی بوداپست می‌شوند.
رسول خادم در حاشیه دیدار رضا صالحی امیری، سرپرست وزارت ورزش و جوانان، از تمرینات تیم‌های ملی کشتی گفته است: «وقتی گرفتار جنگ هم بودیم سابقه نداشته بدون دیدارهای تدارکاتی به رقابت‌های جهانی اعزام شویم. سال بسیار سختی بود و امسال، سال تنگدستی واقعی کشتی به حساب می‌آید.»
پیش از این در مسابقات نوجوانان آسیا به میزبانی مغولستان، تیم کشتی فرنگی ایران به خاطر عدم تسویه حساب با هتل و ضبط پاسپورت‌ها، ساعت‌ها در خیابان‌های اولان باتور سرگردان بود. چون پول نبود، اعضای تیم غذا نمی‌خوردند و برگشت را هم از دست دادند، موضوعی که فدراسیون کشتی مغولستان در گزارشی رسمی به فدراسیون جهانی این رشته ورزشی اطلاع داد.
در مسابقات جوانان جهان به میزبانی بلغارستان هم اتفاقاتی رخ داد که مربی تیم ملی کشتی آزاد جوانان گفت: «وضعیت ایران در مسافرت‌ها مثل کره شمالی شده!»
علی‌اکبر دودانگه به خبرگزاری ایسنا گفته است: ۳۰ سال در کشتی بوده‌ام و هرگز چنین وضعیتی ندیده‌ام. وضع خیلی افتضاح است. به جای طی کردن مسیر ۴۰ دقیقه‌ای با هواپیما، با مینی‌بوس از وارنا به صوفیا رفتیم و هشت ساعت در راه بودیم. در صوفیا هم ابتدا ما را به یک مسافرخانه که شرایط بسیار بدی داشت بردند. در قیاس با امکانات ایران، این مسافرخانه در ورامین بود.
طی یک سال گذشته تقریباً تمام تورنمنت‌های برون‌مرزی تیم‌های نوجوانان، جوانان و بزرگسالان ایران لغو شده و تیم ملی از حضور در مسابقاتی مثل یاشاردوغو در ترکیه، دانکلوف بلغارستان و لوج لهستان که حتی در دوران جنگ هم با حضور تیم‌های منتخب ایران برگزار می‌شد، بازمانده است.
همچنین خبرگزاری‌های رسمی در ایران گزارش‌هایی از تحصن کارمندان فدراسیون کشتی به خاطر حقوق معوقه‌شان منتشر کرده‌اند.
وقتی تجمعی اعتراض‌آمیز مقابل دفتر حجت‌الله خطیب، سرپرست فدراسیون، به نتیجه نرسید، آنها راهی خیابان مقابل فدراسیون شده و تجمع خود را این بار در خیابان ورزنده، پایین‌تر از میدان هفت تیر، در ضلع جنوبی ورزشگاه شیرودی برپا کردند.
در چنین شرایطی، تیم ملی ایران عازم مسابقات جهانی است. رسول خادم با شرح مشکلاتی که تیمش از سر گذرانده، همچنین مصدومیت احسان لشگری در ۸۴ کیلو و رضا یزدانی در ۹۶ کیلوگرم می‌گوید: «امیدواریم با غیرت ایرانی بتوانیم بخشی از نداشته‌های تدارکاتی را جبران کرده و انتظارات مردم را برآورده سازیم.»
در این وضعیت، طبیعی است که فدراسیون کشتی حتی توان پرداخت هزینه اعزام تیم‌های ملی به رقابت‌های جهانی را نداشته باشد. پس از درج اخباری در این زمینه و اعلام نگرانی پیش‌کسوتان کشتی پیرامون نحوه اعزام تیم ملی، وب‌سایت فدراسیون کشتی نوشت: «حسین هدایتی هزینه‌های اعزام تیم‌های ملی به رقابت‌های جهانی مجارستان را برعهده گرفت. امیدارم این کار باقی‌الصالحاتی برای این عزیز باشد.»
محمد بنا، سرمربی پیشین تیم ملی کشتی فرنگی ایران، در نقد این ماجرا گفته است: اعضا و مربیان دو تیم کشتی آزاد و فرنگی حداقل بیست نفر هستند. ارزش کل این بیست نفر ۵۰ هزار دلار و قیمت یک بازیکن فوتبال باشگاهی ۸۰۰ هزار دلار! ضمناً آقای هدایتی محبت کردند ارز را به خود مربیان دادند. تعجبم در این است که آیا این فدراسیون حسابدار، دبیر یا رئیسی ندارد که کمک هدایتی به تیم ملی، مستقیم به دست مربیان می‌رسد؟
رسول خادم در حاشیه دیدار رضا صالحی امیری، سرپرست وزارت ورزش و جوانان، از تمرینات تیم‌های ملی کشتی گفته است: «وقتی گرفتار جنگ هم بودیم سابقه نداشته بدون دیدارهای تدارکاتی به رقابت‌های جهانی اعزام شویم. سال بسیار سختی بود و امسال، سال تنگدستی واقعی کشتی به حساب می‌آید.»
پیش از این در مسابقات نوجوانان آسیا به میزبانی مغولستان، تیم کشتی فرنگی ایران به خاطر عدم تسویه حساب با هتل و ضبط پاسپورت‌ها، ساعت‌ها در خیابان‌های اولان باتور سرگردان بود. چون پول نبود، اعضای تیم غذا نمی‌خوردند و برگشت را هم از دست دادند، موضوعی که فدراسیون کشتی مغولستان در گزارشی رسمی به فدراسیون جهانی این رشته ورزشی اطلاع داد.
در مسابقات جوانان جهان به میزبانی بلغارستان هم اتفاقاتی رخ داد که مربی تیم ملی کشتی آزاد جوانان گفت: «وضعیت ایران در مسافرت‌ها مثل کره شمالی شده!»
علی‌اکبر دودانگه به خبرگزاری ایسنا گفته است: ۳۰ سال در کشتی بوده‌ام و هرگز چنین وضعیتی ندیده‌ام. وضع خیلی افتضاح است. به جای طی کردن مسیر ۴۰ دقیقه‌ای با هواپیما، با مینی‌بوس از وارنا به صوفیا رفتیم و هشت ساعت در راه بودیم. در صوفیا هم ابتدا ما را به یک مسافرخانه که شرایط بسیار بدی داشت بردند. در قیاس با امکانات ایران، این مسافرخانه در ورامین بود.
طی یک سال گذشته تقریباً تمام تورنمنت‌های برون‌مرزی تیم‌های نوجوانان، جوانان و بزرگسالان ایران لغو شده و تیم ملی از حضور در مسابقاتی مثل یاشاردوغو در ترکیه، دانکلوف بلغارستان و لوج لهستان که حتی در دوران جنگ هم با حضور تیم‌های منتخب ایران برگزار می‌شد، بازمانده است.
همچنین خبرگزاری‌های رسمی در ایران گزارش‌هایی از تحصن کارمندان فدراسیون کشتی به خاطر حقوق معوقه‌شان منتشر کرده‌اند.
وقتی تجمعی اعتراض‌آمیز مقابل دفتر حجت‌الله خطیب، سرپرست فدراسیون، به نتیجه نرسید، آنها راهی خیابان مقابل فدراسیون شده و تجمع خود را این بار در خیابان ورزنده، پایین‌تر از میدان هفت تیر، در ضلع جنوبی ورزشگاه شیرودی برپا کردند.
در چنین شرایطی، تیم ملی ایران عازم مسابقات جهانی است. رسول خادم با شرح مشکلاتی که تیمش از سر گذرانده، همچنین مصدومیت احسان لشگری در ۸۴ کیلو و رضا یزدانی در ۹۶ کیلوگرم می‌گوید: «امیدواریم با غیرت ایرانی بتوانیم بخشی از نداشته‌های تدارکاتی را جبران کرده و انتظارات مردم را برآورده سازیم.»
در این وضعیت، طبیعی است که فدراسیون کشتی حتی توان پرداخت هزینه اعزام تیم‌های ملی به رقابت‌های جهانی را نداشته باشد. پس از درج اخباری در این زمینه و اعلام نگرانی پیش‌کسوتان کشتی پیرامون نحوه اعزام تیم ملی، وب‌سایت فدراسیون کشتی نوشت: «حسین هدایتی هزینه‌های اعزام تیم‌های ملی به رقابت‌های جهانی مجارستان را برعهده گرفت. امیدارم این کار باقی‌الصالحاتی برای این عزیز باشد.»
محمد بنا، سرمربی پیشین تیم ملی کشتی فرنگی ایران، در نقد این ماجرا گفته است: اعضا و مربیان دو تیم کشتی آزاد و فرنگی حداقل بیست نفر هستند. ارزش کل این بیست نفر ۵۰ هزار دلار و قیمت یک بازیکن فوتبال باشگاهی ۸۰۰ هزار دلار! ضمناً آقای هدایتی محبت کردند ارز را به خود مربیان دادند. تعجبم در این است که آیا این فدراسیون حسابدار، دبیر یا رئیسی ندارد که کمک هدایتی به تیم ملی، مستقیم به دست مربیان می‌رسد؟
