ولادیمیر پوتین، نخست وزیر روسیه، در سرمقاله‌ای که روز دوشنبه ۲۷ فوریه در خبرگزاری روسی ریانووستی منتشر شد، تبعات تهاجم نظامی علیه ایران را «فاجعه‌آمیز» خواند.
او در این باره نوشت: «روسیه نگران تهدید روزافزون حمله نظامی علیه ایران است.» و تأکید کرد: «اگر چنین رویدادی اتفاق بیفتد، تبعات و پیامد‌هایش آن چنان فاجعه‌آمیز خواهد بود که ابعاد آن از تصور خارج است.»
به گزارش شبکه خبری سی‌ان‌ان که این سرمقاله را بازنشر کرده است، رئیس جمهوری پیشین روسیه که هم اکنون در حال تلاش برای بازگشت به کرسی سابق خود در دولت است، می‌گوید به باور او مسئله هسته‌ای ایران باید از روش‌های صلح‌آمیز حل و فصل شود، نکته‌ای که روسیه همواره بر آن تاکید داشته است.
ولادیمیر پوتین می‌نویسد: «ما پیشنهاد می‌کنیم که حق ایران برای داشتن برنامه هسته‌ای غیرنظامی، از جمله حق غنی‌سازی اورانیوم این کشور، به رسمیت شناخته شود.»
وی در عین حال می‌افزاید: «اما چنین شرایطی باید در صورتی محقق شود که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نظارتی مطمئن و همه‌جانبه بر کلیه فعالیت‌های هسته‌ای ایران داشته باشد.»
از دیدگاه ولادیمیر پوتین، در چنین شرایطی می‌توان تحریم‌های وضع شده علیه تهران را لغو کرد.
کشورهای روسیه و چین تاکنون در قبال تصویب تحریم‌های شدید‌تر شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران تردید نشان داده‌اند.
ولادیمیر پوتین درباره مسئله سوریه نیز به تبیین دیدگاه‌های خود می‌پردازد و تصریح می‌کند که «سناریوی لیبی» را نباید در سوریه اجرا کرد. وی می‌نویسد: «هدف اصلی پیشگیری از بروز جنگی داخلی تمام‌عیار است. دیپلماسی روسیه تاکنون در این راستا عمل کرده و همچنان به این رویکرد ادامه خواهد داد.»
نخست وزیر روسیه با اشاره به وتوی قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل توسط کشورش به همراه چین اذعان می‌کند: «ما با ذهنیتی اندوهگین و در عین حال معقول‌تر با قطعنامه‌هایی در شورای امنیت سازمان ملل به مخالفت برخاستیم که ممکن بود به عنوان چراغ سبزی برای انجام عملیات مسلحانه مداخله‌جویانه در تحولات داخلی سوریه به کار گرفته شوند.»
پوتین در ادامه توضیح می‌دهد: «در راستای این رویکرد ثابت ما بود که در اوایل ماه فوریه به همراه چین از تصویب قطعنامه‌ای مبهم جلوگیری کردیم، قطعنامه‌ای که می‌توانست در صورت تصویب، دستاویز یکی از طرف‌های متخاصم برای توسل به خشونت [بیشتر] در سوریه شود.»
سرمقاله ولادیمیر پوتین در حالی منتشر می‌شود که یک هفته به انتخابات ریاست جمهوری روسیه در روز یکشنبه باقی مانده است.
ولادیمیر پوتین از سال ۱۹۹۹ بر عرصه سیاست روسیه تسلط داشته است. این در حالی است که گروه‌های حقوق بشری می‌گویند آزادی‌های مدنی و حقوق دموکراتیک شهروندان در طول دوران زمامداری وی با موانع زیادی مواجه بوده‌اند.
در ماه دسامبر سال ۲۰۱۱، پس از پیروزی حزب پوتین، موسوم به «روسیه متحد»، در انتخابات پارلمانی کشور و کسب اکثریتی شکننده توسط نامزدهای این حزب، مخالفان پوتین به خیابان‌ها ریختند.
بنا بر اعلام ناظران سازمان امنیت و همکاری اروپا، نتایج انتخابات ماه دسامبر «به نفع حزب حاکم دستکاری شده بود».
او در این باره نوشت: «روسیه نگران تهدید روزافزون حمله نظامی علیه ایران است.» و تأکید کرد: «اگر چنین رویدادی اتفاق بیفتد، تبعات و پیامد‌هایش آن چنان فاجعه‌آمیز خواهد بود که ابعاد آن از تصور خارج است.»
به گزارش شبکه خبری سی‌ان‌ان که این سرمقاله را بازنشر کرده است، رئیس جمهوری پیشین روسیه که هم اکنون در حال تلاش برای بازگشت به کرسی سابق خود در دولت است، می‌گوید به باور او مسئله هسته‌ای ایران باید از روش‌های صلح‌آمیز حل و فصل شود، نکته‌ای که روسیه همواره بر آن تاکید داشته است.
ولادیمیر پوتین می‌نویسد: «ما پیشنهاد می‌کنیم که حق ایران برای داشتن برنامه هسته‌ای غیرنظامی، از جمله حق غنی‌سازی اورانیوم این کشور، به رسمیت شناخته شود.»
وی در عین حال می‌افزاید: «اما چنین شرایطی باید در صورتی محقق شود که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نظارتی مطمئن و همه‌جانبه بر کلیه فعالیت‌های هسته‌ای ایران داشته باشد.»
از دیدگاه ولادیمیر پوتین، در چنین شرایطی می‌توان تحریم‌های وضع شده علیه تهران را لغو کرد.
کشورهای روسیه و چین تاکنون در قبال تصویب تحریم‌های شدید‌تر شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران تردید نشان داده‌اند.
ولادیمیر پوتین درباره مسئله سوریه نیز به تبیین دیدگاه‌های خود می‌پردازد و تصریح می‌کند که «سناریوی لیبی» را نباید در سوریه اجرا کرد. وی می‌نویسد: «هدف اصلی پیشگیری از بروز جنگی داخلی تمام‌عیار است. دیپلماسی روسیه تاکنون در این راستا عمل کرده و همچنان به این رویکرد ادامه خواهد داد.»
نخست وزیر روسیه با اشاره به وتوی قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل توسط کشورش به همراه چین اذعان می‌کند: «ما با ذهنیتی اندوهگین و در عین حال معقول‌تر با قطعنامه‌هایی در شورای امنیت سازمان ملل به مخالفت برخاستیم که ممکن بود به عنوان چراغ سبزی برای انجام عملیات مسلحانه مداخله‌جویانه در تحولات داخلی سوریه به کار گرفته شوند.»
پوتین در ادامه توضیح می‌دهد: «در راستای این رویکرد ثابت ما بود که در اوایل ماه فوریه به همراه چین از تصویب قطعنامه‌ای مبهم جلوگیری کردیم، قطعنامه‌ای که می‌توانست در صورت تصویب، دستاویز یکی از طرف‌های متخاصم برای توسل به خشونت [بیشتر] در سوریه شود.»
سرمقاله ولادیمیر پوتین در حالی منتشر می‌شود که یک هفته به انتخابات ریاست جمهوری روسیه در روز یکشنبه باقی مانده است.
ولادیمیر پوتین از سال ۱۹۹۹ بر عرصه سیاست روسیه تسلط داشته است. این در حالی است که گروه‌های حقوق بشری می‌گویند آزادی‌های مدنی و حقوق دموکراتیک شهروندان در طول دوران زمامداری وی با موانع زیادی مواجه بوده‌اند.
در ماه دسامبر سال ۲۰۱۱، پس از پیروزی حزب پوتین، موسوم به «روسیه متحد»، در انتخابات پارلمانی کشور و کسب اکثریتی شکننده توسط نامزدهای این حزب، مخالفان پوتین به خیابان‌ها ریختند.
بنا بر اعلام ناظران سازمان امنیت و همکاری اروپا، نتایج انتخابات ماه دسامبر «به نفع حزب حاکم دستکاری شده بود».
