روزنامه نيويورک تايمز، سرمقاله روز پنج شنبه خود را به توقيف مجله زنان پس از ۱۶ سال فعاليت اختصاص داده است.
نويسنده اين روزنامه آمريکايی معتقد است که چنين اقداماتی نشان می دهند که «احمدی نژاد واقعا از کی می ترسد؟»
سرمفاله نويس نيويورک تايمز می نويسد: «پرزيدنت محمود احمدی نژاد و متحدان تندرو وی، مدام ايالات متحده و ديگر دشمنان خارجی را سرزنش می کنند، اما آنچه که آنها به راستی از آن وحشت دارند، شهروندان خودشان است.»
به اعتقاد نويسنده اين مقاله، آقای احمدی نژاد و نزديکانش، از اينکه در انتخابات مجلس که ماه آينده برگزار خواهد شد، يا انتخابات رياست جمهوری سال آينده، رقابت را ببازند، بسيار نگران هستند و برای همين در تلاشند تا با يافتن راه حل هايی جلو اين واقعه را بگيرند.
وی می نويسد: «راه حل بزدلانه آنها؟ دور کردن رقبا از رای مردم و ساکت کردن هر کس که می تواند صدايی از مردم ايران باشد – مانند زنان، مجله برجسته ای برای زن های ايرانی و شهلا شرکت، مدير مسئول پرشهامت اين مجله.»
نويسنده اين روزنامه سپس به سابقه قدرت گرفتن محمود احمدی نژاد اشاره می کند؛ اينکه توسط روحانيون محافظه کار حمايت می شد، در انتخابات رياست جمهوری وعده داد که وضعيت اقتصادی مردم ايران را بهبود بخشد و در شعارهايش گفت که به فساد سياسی پايان خواهد داد.
در ادامه اين مقاله افزوده شده که آقای احمدی نژاد، در عمل به وعده هايش شکست خورده است و در دوره کم سابقه نفت به قيمت بشکه ای ۱۰۰ دلار، «مردم ايران با کمبود مواد غذايی، آمار بالای بيکاری و تورم» دست و پنجه نرم می کنند.
سرمقاله نويس نيويورک تايمز معتقد است که محمود احمدی نژاد با اظهارنظرهای خبرسازی مانند «تهديد اسراييل، انکار هالوکاست و رويارويی با شورای امنيت سازمان ملل بر سر پرونده هسته ای» تلاش کرده تا نظرات را از سوی شکست هايش منحرف کند، اما «ايرانی ها، به راحتی فريب نمی خورند.»
به نوشته اين مقاله، آقای احمدی نژاد و متحدانش، هيئت های نظارت را تحت فشار گذاشته تا تعداد غيرمعمولی از نامزدهای اصلاح طلب و ميانه رو، دور از صندوق های رای نگاه داشته شوند: «چنين است که به گروه بزرگی از اصلاح طلبان می گويند که شما اجازه نداريد تا برای انتخابات نامزد شويد.»
نيويورک تايمز می نويسد: «دستور بسته شدن [مجله زنان]، آخرين دور سرکوب است و نشانه ای از اينکه آقای احمدی نژاد و روحانيون از هرگونه اظهار نظری وحشت دارند.»
به نوشته اين روزنامه، شهلا شرکت که «انقلابی مذهبی سابق و فمينيست عملگرای امروز» توصيف شده، به رغم تمامی فشارهای مالی و سياسی، مجله زنان را به مدت ۱۶ سال و ۱۵۲ شماره منتشر کرد: «او به خوانندگانش آگاهی می داد، بدون اينکه خشم ملاها برانگيزد، تا امروز.»
مجله زنان با اتهام «به خظر انداختن امنيت اخلافی جامعه» رو به رو شد و متهم شده بود که در باره وضعيت زنان ايرانی «سياه نمايی» می کند.
اما سرمقاله نويس نيويورک تايمز معتقد است که حقيفت چيز ديگری است:«حقيقت اين است که اين مجله با مقالاتش در باره سلامتی، نگهداری از فرزندان، مسايل حقوقی، ادبيات و دستاوردهای زنان، به زنان ايرانی احترام می گذاشت و آنها را ستايش می کرد.»
نيويورک تايمز نوشته است که مجله زنان در يکی از آخرين مقالات خود به قوانين تبعيض آميز برخی کشورهای اسلامی عليه زنان پرداخته و نوشته بود که بر اساس احکام اسلامی می توان اين قوانين را تغيير داد.
اين سرمقاله چنين به پايان می رسد:« آقای احمدی نژاد شايد بتواند برای مدت بيشتری اظهار نظرها را خفه کند و اگر ملاهای ايران فکر می کنند که محمود احمدی نژاد در حال تقويت کشور است، بايد گفت که آنها مردم ايران را خوب درک نکرده اند.»
