یکی از سازنده‌ترین مربیان تاریخ دوومیدانی ایران، با وجود بیماری و نیاز به مراقبت، تنها در خانه‌ای متروک در یکی از محله‌های قدیمی تهران سکونت دارد.
احد برنجی قهرمان پیشین دوومیدانی ایران است و قهرمانان زیادی را هم تحویل تیم ملی داده. برخی شاگردانش مثل علی کفاشیان و حمید سجادی دارای مناصب دولتی و ورزشی هستند اما این‌ها باعث نشده تا تغییری در وضعیت نامناسب او ایجاد شود.
کیانوش اعتمادمقدم قهرمان سابق پرش با نیزه ایران که مربی بدنسازی باشگاه‌ها و تیم‌های ملی در رشته‌های مختلف از جمله تیم ملی کشتی آزاد بوده، درباره احد برنجی می‌گوید: «استاد سر تمام دوومیدانی‌کاران ایران حق دارد. همه به او از نظر اخلاقی بدهکار هستند. از جان مایه می‌گذاشت تا مشکلات افراد تازه وارد به دوومیدانی را برطرف کند. این رسم روزگار نیست.»
نام احد برنجی با تاریخ دوومیدانی ایران عجین است. کسی که به خاطر ورزش، ازدواج نکرد. همسر و فرزندی ندارد. برادران و خواهرانش نیز فوت کرده‌اند و می‌گوید دیگر کسی را ندارد.
به نوشته خبرگزاری فارس، او با اشاره به اینکه کسی اهمیتی برای اظهاراتش قائل نیست، به سختی حاضر به انجام مصاحبه شده.
فقدان حمایت از پیشکسوتان ورزشی، مصادیق فراوانی در ورزش ایران دارد. فقط شامل از کار افتاده‌ها و افراد مسن نمی‌شود. مثلاً منوچهر شفقتیان بازیکن پیشین تیم ملی ایران و پرسپولیس که مدرک مربیگری دارد و حاضر به هرگونه فعالیت حتی به گفته خودش شستن لباس بازیکنان است، در اعتراض به بیکاری‌اش و بی‌توجهی فدراسیون فوتبال، لب‌هایش را دوخت!
رضا احدی نیز دو هفته قبل از بستری شدن در بیمارستان، با انتقاد از بی‌توجهی به مربیان سازنده در فوتبال گفته بود اگر شغلی در ورزش برایش نباشد، ابایی از مسافر کشی نخواهد داشت. احدی فقط چند روز پس از این اظهارات در بیمارستان بستری شد و به خاطر عارضه کبد، چشم از جهان فروبست.
احد برنجی دوومیدانی را از سال ۱۳۳۴ در امجدیه آغاز کرد. مشوق‌اش استاد ایزدپناه پدر دوومیدانی ایران بود. در دورانی که غلامرضا تختی و جمعی از بزرگان دنیای کشتی در باشگاه پولاد تمرین می‌کرد، او نیز عضوی از این تیم بود و از بهترین پرتابگران ایران.
می‌گوید حاصل مسابقات داخلی و حضورش در رقابت‌های بین‌المللی از پاکستان گرفته تا مصر، ترکیه و آلمان، حدود ۲۰ مدال بود که «کسی دو زار هم برای آن‌ها ارزش قائل نیست.»
سالها در ورزشگاه حیدرنیا به همراه پرویز کماسی، جوانان و نوجوانان را تمرین می‌داد. سال ۶۷ رئیس هیات دوومیدانی تهران شد و سالها در این سمت بود. لیسانس تربیت بدنی از دانشگاه تهران دارد و در دانشگاه امیر کبیر هم تدریس می‌کرده.
آغاز فعالیت احسان حدادی برنده تنها مدال جهانی و المپیک در تاریخ دوومیدانی ایران، در دوران مسئولیت برنجی بوده. می‌گوید رکوردش ۳۵ متر بود که آن‌ها به ۵۰ متر رساندند و بعد از آن «مدعیان زیادی پیدا شد.»
توصیه برنجی به رییس جدید فدراسیون دوومیدانی این است که هیچ کس را حذف نکند و اگر انتقادی می‌شنود، محترمانه بپذیرد. رییسی که البته با دوربین در منزل او حضور یافت و عکس‌های این ملاقات هم در مطبوعات منتشر شد اما تغییری در وضعیت زندگی احد برنجی به وجود نیامد.
او با وجود ۶۰ سال سابقه ورزش قهرمانی و مربیگری، حقوق و مزایایی از عرصه ورزش ندارد و بازنشسته بیمارستان طرفه است با ماهانه ۸۰۰ هزار تومان حقوق. می‌گوید: «متاسفانه هزینه‌ها بالا است و زندگی به سختی می‌گذرد اما هیچگاه‌شان خود را پایین نیاورده‌ام که دستم را جلوی کسی دراز کنم. افرادی در ورزش سکاندار می‌شوند که چیزی از ورزش نمی‌دانند.»
حمید سجادی سمت معاونت وزیر ورزش را در اختیار داشت. علی کفاشیان هم چند دهه است در عالی رتبهترین سطوح مدیریت ورزشی حضور دارد. برنجی می‌گوید: «سجادی تلفنی وضعیتم را می‌پرسد. کفاشیان هم چند ماه پیش تماس گرفته بود که سر می‌زنم، اما خبری نشد. نمی‌دانم چطور تا برزیل می‌تواند برود اما نوبت ما که می‌شود کار دارند!»
مسئولان صندوق حمایت از پیشکسوتان به او قول دادند که وضعیت محل اقامتش را بهتر کنند. برای درمان پا‌هایش هم قرار شده او را به یک مرکز درمانی معرفی کنند که برنجی می‌گوید امیدوار است این اتفاق بیافتد. شاید به این خاطر که قهرمانان و پیشکسوتان دیگری هم با وعده‌های عملی نشده صندوق حمایت از پیشکسوتان روبرو بوده‌اند.
