از روز ۱۱ ژوئن بار دیگر جام جهانى فوتبال همه خبرهاى ورزشى و غیرورزشى را تحت تاثیر خود قرار مى دهد و تا شناخت قهرمان جام ۲۰۱۰ همه گمانه ها بر پایه آمار گذشته و رویدادهاى قابل انتظار و شگفتى هاى جام زده مى شود.
از جذابیت هاى همیشگى جام جهانى دگرگونى پیشبینى ها در مورد نام قهرمان جام است. برزیل با پنج بار قهرمانى، رکورددار افتخار در تاریخ ۸۰ ساله جام است. پس از دو بار قهرمانى پیاپى در سال هاى ۱۹۵۸ و ۱۹۶۲ همه گمانه ها بر سومین قهرمانى در جام جهانى ۱۹۶۶ و در دوران اوج پله بود. اما برزیل در همان دور گروهى با دو شکست سه بر یک از پرتغال و مجارستان حذف شد.
دوره پیش، اوج گیرى و بازى حیرت برانگیز رونالدینیو باعث شد تا حتى رقیبان هم در پیشبینى قهرمانى برزیل هم‌صدا و هم‌عقیده شوند. اما نه رونالدینیو درخشید و نه برزیل جایى در میان چهار تیم نخست پیدا کرد.
برزیل تنها در نخستین قهرمانى در خاک اروپا (۱۹۵۸ سوئد) موفق بود. برزیل یک بار در آمریکاى لاتین (۱۹۶۲-شیلى)، دو بار در آمریکاى مرکزى و شمالى (۱۹۷۰- مکزیک و ۱۹۹۴ ایالات متحده آمریکا) و یک بار در آسیا (۲۰۰۲ کره جنوبى و ژاپن) جام قهرمانى را بر سر دست بلند کرده است.
آیا با قهرمانى در آفریقا این مجموعه کامل تر خواهد شد؟
خبرگزارى فرانسه مى نویسد برزیل با مجموعه اى از ستارگانش هربار زیر فشار انتظارات هواخواهان بى شمارش در سراسر دنیا قرار دارد؛ «در هر جام جهانى فشار بر برزیل از سوى هوادارانى است که جام قهرمانى را حق نانوشته این تیم مى دانند.»
در واقع، سله سائو یا تیم ملى برزیل در سال ۱۹۷۰ با بازى الهام‌بخش پله، ایتالیا را چهار بر یک شکست داد و جام اصلى جهانى را که جام ژول ریمه بود، براى همیشه از آن خود کرد، هرچند آن جام به سرقت رفت و اعتقاد بر این است که ذوب شده است.
پیروزى احتمالی در آفریقاى جنوبى در این تابستان دومین «سه جام» برزیل در جام فیفا را کامل مى کند و همچنین برزیل را رکورددار استثنایى هر دو قرن مى کند: در قرن بیستم به چهار بار قهرمانى و در قرن بیست و یکم اگر در آفریقاى جنوبى برنده شود، با دو قهرمانى. آخرین قهرمانى آنان در هشت سال پیش در کره جنوبى و ژاپن بود که به پشتوانه کیفیت متفاوت صعود حاصل شد.
این بار در حالى که آرژانتین رقیب همسایه برزیل به زحمت از گروه انتخابى صعود کرد، برزیلى هاى دونگا (مربى تیم ملى برزیل) پیشتاز گروه بودند. با این حال آنان بیشتر کارآیى داشتند تا بازى تماشایى. کیفیت کارآیى براى موفقیت ضرورى مى نمود، اما زیبایى، جزیى حیاتى و مورد نیاز براى آشتى کردن با هوادارانى بود که خواهان استیل و موفقیت در هر دو معیار هستند. باخت خارج از خانه به پاراگوئه و بولیوى در یک موقعیت جدول رده بندى به معنى فاصله با مردان پاراگوئه بود و تنها یک امتیاز فاصله با شیلى؛ در حالى که آرژانتین پنج امتیاز عقب‌تر از رقیبان قرار داشت.
در سال ۲۰۰۲ دونگا مجبور شده بود به جوانان تکیه کند، گرچه این به معنى یافتن فضایى براى لج‌بازهایى کسانی چون روبینیو بود. آمادگى بازیکن منچسترسیتى بار دیگر در جریان یک انتقال موقت و به طور قرضى در باشگاه سازنده اش، سانتوز، دو باره احیا شده بود. سانتوز به تازگى به مقام قهرمانى پائولیستا رسیده بود. او و کاکا، ستاره تیم رئال مادرید، باید در تیم ملى برزیل نقش خلاقى داشته باشند- در تیمى که گیلبرتو سیلوا و فیلیپه ملو، نمایشگر چهره اى از تاکید تازه دونگا روى استحکام دفاعى اند.
فراخوانى تیمى در اندازه جهانى
مایکون در مقام یک دفاع راست ناشناس پس از یک فصل موفق در تیم اینترمیلان پاى به جام جهانى مى گذارد، در حالیکه میشل باستوس، مهاجم گوش تیم لیون با مسئولیت سنگین به جای روبرتو کارلوس در دفاع چپ بازى مى کند.
لوییس فابیانو با نه گل به عنوان بهترین گلزن پاى به میدان مى گذارد و در روى نیمکت هم دو چهره مهم، نیلمار از تیم ویا رئال و گرافیته از تیم وولفسبورگ قرار دارند.
در همین حال محافظه کارى دونگا به این معنى است که براى نیمار و پائولو هنریک گانسو، مهاجمان تیم سانتوز جایى نیست، در حالى که الکساندر پاتو مهاجم تیم آث میلان و آدریانو از تیم فلامینگو نیز انتخاب نشده اند.
کاکا پس از پیروزى تاریخى سه بر یک در آرژانتین که کار صعود را به پایان رساند، گفت: «ما باید یاد بگیریم با شرایط دلخواه زمان حال زندگى کنیم. ما نباید اجازه دهیم به مانند سال هاى پیش نام ها به شکلى منفى بر تیم سایه اندازند.»
کاکا و لوییس فابیانو هر دو انتظار دارند با وجود با مصدومیت پس از پایان فصل فوتبال اسپانیا، در جام جهانى آمادگى خود را بدست آورند. برزیل در گروه هفتم بازى مى کند که پس از قرعه کشى بى درنگ «گروه مرگ» نام گرفت. در این گروه برزیل با پرتغال به همراه کریستیانو رونالدو، ساحل عاج با دروگبا و کره جنوبى با پارک سى جونگ هم‌آورد است.
نخستین بازى آنان روز ۱۵ ژوئیه با تیم کره جنوبى در ژوهانسبورگ است، پنج روز بعد با ساحل عاج بازى مى کنند و آخرین مسابقه برزیل در مرحله گروهى در روز ۲۵ ژوئن با تیم پرتغال در دوربان است.
دونگا گفته است: «از هواداران برزیل درخواست مى کنم که ما را حمایت کنند. اگر آنان مرا دوست ندارند و یا مشکل دیگرى وجود دارد، مسئله اى نیست. اما از آنان مى خواهم ما را حمایت کنند و چون هم‌وطنان ما باشند.»
از جذابیت هاى همیشگى جام جهانى دگرگونى پیشبینى ها در مورد نام قهرمان جام است. برزیل با پنج بار قهرمانى، رکورددار افتخار در تاریخ ۸۰ ساله جام است. پس از دو بار قهرمانى پیاپى در سال هاى ۱۹۵۸ و ۱۹۶۲ همه گمانه ها بر سومین قهرمانى در جام جهانى ۱۹۶۶ و در دوران اوج پله بود. اما برزیل در همان دور گروهى با دو شکست سه بر یک از پرتغال و مجارستان حذف شد.
دوره پیش، اوج گیرى و بازى حیرت برانگیز رونالدینیو باعث شد تا حتى رقیبان هم در پیشبینى قهرمانى برزیل هم‌صدا و هم‌عقیده شوند. اما نه رونالدینیو درخشید و نه برزیل جایى در میان چهار تیم نخست پیدا کرد.
برزیل تنها در نخستین قهرمانى در خاک اروپا (۱۹۵۸ سوئد) موفق بود. برزیل یک بار در آمریکاى لاتین (۱۹۶۲-شیلى)، دو بار در آمریکاى مرکزى و شمالى (۱۹۷۰- مکزیک و ۱۹۹۴ ایالات متحده آمریکا) و یک بار در آسیا (۲۰۰۲ کره جنوبى و ژاپن) جام قهرمانى را بر سر دست بلند کرده است.
آیا با قهرمانى در آفریقا این مجموعه کامل تر خواهد شد؟
خبرگزارى فرانسه مى نویسد برزیل با مجموعه اى از ستارگانش هربار زیر فشار انتظارات هواخواهان بى شمارش در سراسر دنیا قرار دارد؛ «در هر جام جهانى فشار بر برزیل از سوى هوادارانى است که جام قهرمانى را حق نانوشته این تیم مى دانند.»
در واقع، سله سائو یا تیم ملى برزیل در سال ۱۹۷۰ با بازى الهام‌بخش پله، ایتالیا را چهار بر یک شکست داد و جام اصلى جهانى را که جام ژول ریمه بود، براى همیشه از آن خود کرد، هرچند آن جام به سرقت رفت و اعتقاد بر این است که ذوب شده است.
پیروزى احتمالی در آفریقاى جنوبى در این تابستان دومین «سه جام» برزیل در جام فیفا را کامل مى کند و همچنین برزیل را رکورددار استثنایى هر دو قرن مى کند: در قرن بیستم به چهار بار قهرمانى و در قرن بیست و یکم اگر در آفریقاى جنوبى برنده شود، با دو قهرمانى. آخرین قهرمانى آنان در هشت سال پیش در کره جنوبى و ژاپن بود که به پشتوانه کیفیت متفاوت صعود حاصل شد.
این بار در حالى که آرژانتین رقیب همسایه برزیل به زحمت از گروه انتخابى صعود کرد، برزیلى هاى دونگا (مربى تیم ملى برزیل) پیشتاز گروه بودند. با این حال آنان بیشتر کارآیى داشتند تا بازى تماشایى. کیفیت کارآیى براى موفقیت ضرورى مى نمود، اما زیبایى، جزیى حیاتى و مورد نیاز براى آشتى کردن با هوادارانى بود که خواهان استیل و موفقیت در هر دو معیار هستند. باخت خارج از خانه به پاراگوئه و بولیوى در یک موقعیت جدول رده بندى به معنى فاصله با مردان پاراگوئه بود و تنها یک امتیاز فاصله با شیلى؛ در حالى که آرژانتین پنج امتیاز عقب‌تر از رقیبان قرار داشت.
در سال ۲۰۰۲ دونگا مجبور شده بود به جوانان تکیه کند، گرچه این به معنى یافتن فضایى براى لج‌بازهایى کسانی چون روبینیو بود. آمادگى بازیکن منچسترسیتى بار دیگر در جریان یک انتقال موقت و به طور قرضى در باشگاه سازنده اش، سانتوز، دو باره احیا شده بود. سانتوز به تازگى به مقام قهرمانى پائولیستا رسیده بود. او و کاکا، ستاره تیم رئال مادرید، باید در تیم ملى برزیل نقش خلاقى داشته باشند- در تیمى که گیلبرتو سیلوا و فیلیپه ملو، نمایشگر چهره اى از تاکید تازه دونگا روى استحکام دفاعى اند.
فراخوانى تیمى در اندازه جهانى
مایکون در مقام یک دفاع راست ناشناس پس از یک فصل موفق در تیم اینترمیلان پاى به جام جهانى مى گذارد، در حالیکه میشل باستوس، مهاجم گوش تیم لیون با مسئولیت سنگین به جای روبرتو کارلوس در دفاع چپ بازى مى کند.
لوییس فابیانو با نه گل به عنوان بهترین گلزن پاى به میدان مى گذارد و در روى نیمکت هم دو چهره مهم، نیلمار از تیم ویا رئال و گرافیته از تیم وولفسبورگ قرار دارند.
در همین حال محافظه کارى دونگا به این معنى است که براى نیمار و پائولو هنریک گانسو، مهاجمان تیم سانتوز جایى نیست، در حالى که الکساندر پاتو مهاجم تیم آث میلان و آدریانو از تیم فلامینگو نیز انتخاب نشده اند.
کاکا پس از پیروزى تاریخى سه بر یک در آرژانتین که کار صعود را به پایان رساند، گفت: «ما باید یاد بگیریم با شرایط دلخواه زمان حال زندگى کنیم. ما نباید اجازه دهیم به مانند سال هاى پیش نام ها به شکلى منفى بر تیم سایه اندازند.»
کاکا و لوییس فابیانو هر دو انتظار دارند با وجود با مصدومیت پس از پایان فصل فوتبال اسپانیا، در جام جهانى آمادگى خود را بدست آورند. برزیل در گروه هفتم بازى مى کند که پس از قرعه کشى بى درنگ «گروه مرگ» نام گرفت. در این گروه برزیل با پرتغال به همراه کریستیانو رونالدو، ساحل عاج با دروگبا و کره جنوبى با پارک سى جونگ هم‌آورد است.
نخستین بازى آنان روز ۱۵ ژوئیه با تیم کره جنوبى در ژوهانسبورگ است، پنج روز بعد با ساحل عاج بازى مى کنند و آخرین مسابقه برزیل در مرحله گروهى در روز ۲۵ ژوئن با تیم پرتغال در دوربان است.
دونگا گفته است: «از هواداران برزیل درخواست مى کنم که ما را حمایت کنند. اگر آنان مرا دوست ندارند و یا مشکل دیگرى وجود دارد، مسئله اى نیست. اما از آنان مى خواهم ما را حمایت کنند و چون هم‌وطنان ما باشند.»
