با انجام اولین مناظره تلویزیونی بین رهبران سه حزب بزرگ بریتانیا، در فاصله سه هفته تا برگزاری انتخابات سراسری، و برتری یافتن غیر منتظره نیک کلگ رهبر ۴۳ ساله حزب دمکرات بر دیوید کامرون و گوردون براون رهبران دو حزب مدعی، امکان تشکیل کابینه ائتلافی و دولت اقلیت در آن کشور افزایش یافته است.
در صورت تشکیل دولت ائتلافی، انتظار میرود طی ماه های بعد از انتخابات بریتانیا با دوران چانه زنی های سیاسی در داخل و تردید و بی تصمیمی در مناسبات خارجی روبه‌رو شود.
بریتانیا هم اکنون در حال خروج از بحران اقتصادی سه سال گذشته قرار دارد. حزب کارگر متعهد شده که هزینه های دولتی را در بخشهای درمانی و اموزشی کاهش نخواهد داد، با این هدف که سرعت جریان عبور از بحران اقتصادی مورد تهدید قرار نگیرد.
حزب محافظه کار که از شانس بیشتری برای تشکیل دولت بعدی در وست مینیستر برخوردار است، معتقد به ضرورت کاهش کسری بودجه و بازپرداخت تدریجی قرض های دولتی است.
هر دو حزب اگرچه خود را مدعی مخالفت با افزایش مالیات ها معرفی می کنند، در عین حال مجبور به افزایش درآمدهای مالیاتی و تامین هزینه های جاری اند.
حزب لیبرال از پیش اعلام داشته که بمنظور تامین هزینه های آموزشی، معتقد به افزایش مالیات برای صاحبان درآمدهای بزرگ است. این حزب همچنین مخالف پرداخت مزایای خاص و حقوق های کلان به مدیران بانک ها است. طی بحران اقتصادی اخیر مدیران بانک ها بیش از سایر مدیران مالی و اقتصادی مورد انتقاد قرار گرفتند.
پیش از برگزاری اولین مناظره تلویزیونی، از مجموع سه مناظره پیش بینی شده، نظر سنجی کای انجام شده حاکی از پیشبینی پیروزی دیوید کمرون در مناظره بود. بنا بر این نظرسنجی های تنها ۱۵ در صد از رای دهندگان تصور می کردند که نیک کلگ پیروز این رویداد تلویزیونی سیاسی خواهد بود و ۴۲ درصد بر پیروزی احتمال برتری را به دیوید کامرون می دادند.
بعد از انجام مناظره، ۴۳ در صد معتقد به پیروزی نیک کلگ بودند و تنها ۳۶ در صد دیوید کامرون را برنده مناظره می دانستند.
در فردای پخش مناظره ای که توسط ۱۰ میلیون از مردم مشاهد شد، تصویر نیک کلگ که برای بسیاری از مردم بریتانیا ناشناخته بود، در صفحه اول تمام روزنامه های آن کشور چاپ شد و او یک شبه به یک چهره سیاسی معتبر تبدیل شد.
مناظره تلویزیونی مابین رهبران احزاب سیاسی بریتانیا و به مناسبت انتخابات برای اولین بار در بریتانیا صورت می گرفت، اگرچه مباحثات و تصمیمگیری های مجلس بریتانیا که قدیمی ترین پارلمان جهان محسوب می شود هرهفته و هرروز از طریق تلویزیون پخش می گردد.
طی یک سنت قدیمی، نخست وزیر بریتانیا هر هفت یک روز مکلف به پاسخ گویی به رهبران اقلیت در جلسه علنی مجلس است. جلسه پرسش و پاسخ که اغلب با حملات تند اقلیت و اکثریت به یکدیگر تواماست از طر یق تلویزیون بصورت زنده پخش می شود.
به دلیل طرح انتقادات تند از یکدیگر توسط رهبران سیاسی احزاب مخالف طی جلسه پرسش و پاسخ پارلمانی، پاره ای از ناظران این جلسه هفتگی تعطیل ناپذیر را به «سیرک سیاسی» تشبیه کرده اند.
استفاده از تلویزیون در مناظرات سیاسی و انتخاباتی برای اولین بار در ۲۶ سپتامبر سال ۱۹۶۰ در آمریکا و طی رقابتهای انتخابات رییس جمهوری مابین ریچارد نیکسون و جان کندی تجربه شد. طی مناظره یاد شده که ۷۰ میلیون بیننده را بخود جلب کرد، کندی با نشان دادن چهره بهتر مورد توجه بیشتر خان مها و جوان ها قرار گرفت و در نهایت برنده انتخابات شد.
در عین حال کسانی که به مناظر از طریق رادیو گوش می دادند برتری در مناظر را از آن نیکسون می دانستند. قبل از انجام مناظره یاد شده نیکسون که دچار آسیب دیدگی شدید زانو گردیده و بمدت دوهفت در بیمارستان بستری بود، در اثر کاهش ده کیلو وزن لاغر و ضعیف دیده شد. حال آنکه کندی که شاداب و سلامت بنظر می رسید.
تاثیر انعکاس تصویری رویارویی نامزدهای انتخاباتی طی مناظره های نهایی تلویزیونی بین جان مکین نامزد سالمند ریاست جمهور ی آمریکا از حزب جمهوری خواه و باراک اوباما نامزد بسیار جوانتر از حزب دمکرات نیز بخوبی دیده شد.
تاثیر مناظره تلویزونی در انتخابات رییس جمهوری ایران و رخدادهای پس از آن نیز بسیار فراوان بود. طی مناظره یاد شده میر حسین موسوی و کروبی، احمدی نژاد و عملکرد دولت او را مورد انتقاد شدید قرار داده و در مردم، اتحاد سازمان نیافته و بارقه خود جوش اعتراضی و همزمان میل توام با انتظار بیشتر به تغییر را ایجاد کردند.
پیامدهای متعاقب مناظرهای تلویزیونی و نتایج اعلام شده انتخابات که در تقابل آشکار با انتظارات مردم بود، صحنه سیاست داخلی ایران را یک شبه تغییر داد و به تغییر کامل رفتار های نظام سیاسی ایران انجامید. پیامد این رویداد های داخلی، مناسبات برون مرزی ایران نیز دستخوش تغییر شد و دولت خود را ناگیز از تحمل فشارهای خارجی و انزوای بیشتر دید.
اولین مناظره تلویزیونی انتخاباتی در بریتانیا عموما به امو داخلی اختصاص یافت، ولی در بحث صرفه جویی اقتصادی و پس از آنه نیک کلگ ضرورت از میان بردن ظرفیت بازدارنده اتمی آن کشور و منسوخ ساختن پروژه موشکی ترایدانت را مطرح کرد، نخست وزیر انگلیس ضمن رد این پیشنهاد، از ایران و آنچه برنامه های تهدید آمیز اتمی آن نامید، دو بار نام برد.
انتظار می رود طی دو مناظره باقی مانده، سیاست خارجی بریتانیا، امور ایران، جنگ در افغانستان، و مبارزه با تروریسم بصورت گسترده مطرح شود.
در صورت تشکیل دولت ائتلافی، انتظار میرود طی ماه های بعد از انتخابات بریتانیا با دوران چانه زنی های سیاسی در داخل و تردید و بی تصمیمی در مناسبات خارجی روبه‌رو شود.
بریتانیا هم اکنون در حال خروج از بحران اقتصادی سه سال گذشته قرار دارد. حزب کارگر متعهد شده که هزینه های دولتی را در بخشهای درمانی و اموزشی کاهش نخواهد داد، با این هدف که سرعت جریان عبور از بحران اقتصادی مورد تهدید قرار نگیرد.
حزب محافظه کار که از شانس بیشتری برای تشکیل دولت بعدی در وست مینیستر برخوردار است، معتقد به ضرورت کاهش کسری بودجه و بازپرداخت تدریجی قرض های دولتی است.
هر دو حزب اگرچه خود را مدعی مخالفت با افزایش مالیات ها معرفی می کنند، در عین حال مجبور به افزایش درآمدهای مالیاتی و تامین هزینه های جاری اند.
حزب لیبرال از پیش اعلام داشته که بمنظور تامین هزینه های آموزشی، معتقد به افزایش مالیات برای صاحبان درآمدهای بزرگ است. این حزب همچنین مخالف پرداخت مزایای خاص و حقوق های کلان به مدیران بانک ها است. طی بحران اقتصادی اخیر مدیران بانک ها بیش از سایر مدیران مالی و اقتصادی مورد انتقاد قرار گرفتند.
پیش از برگزاری اولین مناظره تلویزیونی، از مجموع سه مناظره پیش بینی شده، نظر سنجی کای انجام شده حاکی از پیشبینی پیروزی دیوید کمرون در مناظره بود. بنا بر این نظرسنجی های تنها ۱۵ در صد از رای دهندگان تصور می کردند که نیک کلگ پیروز این رویداد تلویزیونی سیاسی خواهد بود و ۴۲ درصد بر پیروزی احتمال برتری را به دیوید کامرون می دادند.
بعد از انجام مناظره، ۴۳ در صد معتقد به پیروزی نیک کلگ بودند و تنها ۳۶ در صد دیوید کامرون را برنده مناظره می دانستند.
در فردای پخش مناظره ای که توسط ۱۰ میلیون از مردم مشاهد شد، تصویر نیک کلگ که برای بسیاری از مردم بریتانیا ناشناخته بود، در صفحه اول تمام روزنامه های آن کشور چاپ شد و او یک شبه به یک چهره سیاسی معتبر تبدیل شد.
مناظره تلویزیونی مابین رهبران احزاب سیاسی بریتانیا و به مناسبت انتخابات برای اولین بار در بریتانیا صورت می گرفت، اگرچه مباحثات و تصمیمگیری های مجلس بریتانیا که قدیمی ترین پارلمان جهان محسوب می شود هرهفته و هرروز از طریق تلویزیون پخش می گردد.
طی یک سنت قدیمی، نخست وزیر بریتانیا هر هفت یک روز مکلف به پاسخ گویی به رهبران اقلیت در جلسه علنی مجلس است. جلسه پرسش و پاسخ که اغلب با حملات تند اقلیت و اکثریت به یکدیگر تواماست از طر یق تلویزیون بصورت زنده پخش می شود.
به دلیل طرح انتقادات تند از یکدیگر توسط رهبران سیاسی احزاب مخالف طی جلسه پرسش و پاسخ پارلمانی، پاره ای از ناظران این جلسه هفتگی تعطیل ناپذیر را به «سیرک سیاسی» تشبیه کرده اند.
استفاده از تلویزیون در مناظرات سیاسی و انتخاباتی برای اولین بار در ۲۶ سپتامبر سال ۱۹۶۰ در آمریکا و طی رقابتهای انتخابات رییس جمهوری مابین ریچارد نیکسون و جان کندی تجربه شد. طی مناظره یاد شده که ۷۰ میلیون بیننده را بخود جلب کرد، کندی با نشان دادن چهره بهتر مورد توجه بیشتر خان مها و جوان ها قرار گرفت و در نهایت برنده انتخابات شد.
در عین حال کسانی که به مناظر از طریق رادیو گوش می دادند برتری در مناظر را از آن نیکسون می دانستند. قبل از انجام مناظره یاد شده نیکسون که دچار آسیب دیدگی شدید زانو گردیده و بمدت دوهفت در بیمارستان بستری بود، در اثر کاهش ده کیلو وزن لاغر و ضعیف دیده شد. حال آنکه کندی که شاداب و سلامت بنظر می رسید.
تاثیر انعکاس تصویری رویارویی نامزدهای انتخاباتی طی مناظره های نهایی تلویزیونی بین جان مکین نامزد سالمند ریاست جمهور ی آمریکا از حزب جمهوری خواه و باراک اوباما نامزد بسیار جوانتر از حزب دمکرات نیز بخوبی دیده شد.
تاثیر مناظره تلویزونی در انتخابات رییس جمهوری ایران و رخدادهای پس از آن نیز بسیار فراوان بود. طی مناظره یاد شده میر حسین موسوی و کروبی، احمدی نژاد و عملکرد دولت او را مورد انتقاد شدید قرار داده و در مردم، اتحاد سازمان نیافته و بارقه خود جوش اعتراضی و همزمان میل توام با انتظار بیشتر به تغییر را ایجاد کردند.
پیامدهای متعاقب مناظرهای تلویزیونی و نتایج اعلام شده انتخابات که در تقابل آشکار با انتظارات مردم بود، صحنه سیاست داخلی ایران را یک شبه تغییر داد و به تغییر کامل رفتار های نظام سیاسی ایران انجامید. پیامد این رویداد های داخلی، مناسبات برون مرزی ایران نیز دستخوش تغییر شد و دولت خود را ناگیز از تحمل فشارهای خارجی و انزوای بیشتر دید.
اولین مناظره تلویزیونی انتخاباتی در بریتانیا عموما به امو داخلی اختصاص یافت، ولی در بحث صرفه جویی اقتصادی و پس از آنه نیک کلگ ضرورت از میان بردن ظرفیت بازدارنده اتمی آن کشور و منسوخ ساختن پروژه موشکی ترایدانت را مطرح کرد، نخست وزیر انگلیس ضمن رد این پیشنهاد، از ایران و آنچه برنامه های تهدید آمیز اتمی آن نامید، دو بار نام برد.
انتظار می رود طی دو مناظره باقی مانده، سیاست خارجی بریتانیا، امور ایران، جنگ در افغانستان، و مبارزه با تروریسم بصورت گسترده مطرح شود.
