آماده‌سازی فضا؟
«وب سايت کلمه»، پايگاه خبری ميرحسين موسوی، اعلام کرده است که با توجه به اطلاعات به دست آمده و همچنين حجم زياد تبليغات رسانه های دولتی درباره «سناريو از پيش طراحی» شده پاره کردن عکس آيت‌الله خمينی، به نظر می‌رسد اين اقدامات « زمينه‌چينی برای برخی رفتارهای غيرمتعارف جديد باشد».
در مورد «رفتارهای غير متعارف جديد»، وب سايت کلمه توضيحات بيشتری نداده است، اما وب سايت «نوروز»، نزدیک به جبهه مشارکت ایران اسلامی، گزارش داده است که «منابع موثق از احتمال بازداشت ميرحسين موسوی» خبر داده‌اند.
پیشتر میرحسین موسوی پاره کرده عکس آیت‌الله خمینی را «اقدامی ساختارشکنانه و مشکوک» خوانده بود.
ماشاالله عباس‌زاده، روزنامه‌نگار، مسئول امور رسانه‌های وزارت کشور و دبير اطلاع‌رسانی ستاد انتخابات کشور در دولت محمد خاتمی به رادیو فردا می‌گوید: افزایش پیاپی و مکرر تهدیدها، بیانگر وجود رویکردی نامتجانس و دیدگاه‌هایی خیلی ناهمگرا در سطوح فوقانی حاکمیت است.
از سویی نشانگر هر چه میلیتاریزه کردن و تمایل به هر چه بیشتر نظامی کردن عرصه تصمیم‌سازان سیاسی است، که این جریان به طور خاص و به شکل بیین و روشن از دهان و زبان نظامیان ارشد و مقامات امنیتی بیان می‌شود. از سوی دیگر آقایان با ادامه همین رویکرد و نگاه، دچار یک اشتباه محاسباتی در لایه‌های کودتاساز حاکمیت شده‌اند و در این راستا اقدام به ایجاد بحران‌های جعلی مثل آتش زدن تصویر آیت‌الله خمینی کردند و درصدد آماده‌سازی فضای سرکوب نهایی بودند، که مشمول بازداشت احتمالی آخرین طبقه‌های جنبش سبز یا نمایندگان ارشد این جنبش شود و این را در برنامه‌های خود گنجانده‌اند.
از سوی دیگر ما می‌بینیم که ریزش برخی از فقهای ارشد در سطوح بالای حاکمیت، روز به روز در حال گسترش است. کناره‌گیری آیت‌الله جوادی آملی و آیت‌الله استادی و همین طور طرح نقد و نظرهای آیت‌الله‌های ناهمگرا با حاکمیت، همه این‌ها میزان اختلاف را در لایه‌های بالای حاکمیت دامن می‌زند.
طبیعی است که این ریزش نیروها، رویش تهدید و ارعاب را بالاتر می‌برد و در کلیت حاکمیت، همه این‌ها بیانگر تنها شدن و احتمالا عدم کسب قدرت لازم برای اتخاذ تصمیم است. وضعیت امروز ایران اتخاذ تصمیم را برای شخص رهبری نظام سخت کرده است.
شما به این موضوع اشاره کردید که بازداشت آقایان موسوی و کروبی در دستور کار حاکمیت قرار دارد. به نظر شما این تصمیم چه زمانی ممکن است اتخاذ شود؟
اجماع نظر و وفاق کلی در تمامیت حاکمیت جمهوری اسلامی ایران و در لایه‌های بالاتر نظام برای بازداشت نهایی و پایانی آقایان موسوی وکروبی- و حتی بعضا شنیده می‌شود که نام آقای خاتمی هم مطرح می‌شود- وجود ندارد.
چرا که در بررسی پدیده‌های پیشین اعمال فشار، که خودشان آن را پی‌گیری و ارزیابی می‌کنند، می‌بینند که شکست خورده اند. حتما در همین حیطه تصمیم گیران کسانی هم هستند که به آنها می‌گویند در صورت بازداشت رهبران ارشد جنبش سبز، این کار می‌تواند حکم نامه منتشره در روزنامه اطلاعات علیه آیت‌الله خمینی در انقلاب سال ۵۷ را بازی و ایفا کند و شرایطی را فراهم کند که حل آن برای رژیم ناممکن و محال باشد.
می‌گویید که شاید در صورت دستگیری رهبران ارشد معترضین به نتایج انتخابات، ممکن است بحران‌های غیر قابل مهاری برای آینده حاکمیت ایجاد شود. به اعتقاد شما این بحران‌ها چه مواردی را در بر می‌گیرد؟
مهم‌ترین نمونه و مصداق احتمالی این بحران می‌تواند به گسترش بحران‌های دانشجویی که همینک هم به طور کامل در سراسر کشور وجود دارد بیانجامد. منجر به بروز اعتصابات عمومی در کل کشور و ادارات شود؛ بر اساس اطلاعات و اصله در درون ادارات کشور یک همگرایی ایجاد شده است، همین طور جنبش زنان به عنوان یک جنبش خشونت‌زدا و مهارگر و موتور معنوی حمایت کننده جنبش سبز، ممکن است حضور گسترده‌تری را اعلام کند.
از سوی دیگر جنبش‌های کارگری هم گسترش یابد و همه این‌ها به عنوان یک نیروی عظیم اجتماعی دست در دست هم بدهند و بحران را به مرزی برسانند که جز با اعلام یک حکومت نظامی شناخته نشده و سرکوب گسترده یا به تعبیر دیگر به سمت نوعی « خمرهای سرخ » شدن کشور، راه دیگری جلوی پای حاکمیت باقی نماند و در آن صورت است که انقلاب نرم به یک انقلاب سخت خیابانی مبدل خواهد شد.
