همزمان با ذوب شدن و کاهش مناطق یخبندان قطب شمال، خرس‌های قطبی نیز منبع تغذیه خود را از دست می‌دهند.
روزنامه ایندیپندت چاپ لندن می‌نویسد این نوع پستاندار ساکن قطب که معمولا در طول زمستان در خواب به سر می‌برد، بخشی از وزن خود را در این ماه‌ها به خاطر نبود شکار از دست می‌دهد. ولی تحت تاثیر گرم شدن دمای کره زمین و ذوب شدن مناطق قطبی این حیوان اکنون به شدت با کمبود مواد غذایی و خطر گرسنگی رو‌به‌رو است، بطوریکه در جستجوی یافتن غذا، خرس‌ها به شکار یکدیگر می‌پردازند.
به نوشته روزنامه ایندیپندنت، جانور شناسان می‌گویند که تحت تاثیر شرایط جوی جدید در مناطق قطبی، طی ۳۰ سال اخیر اندازه بدن این حیوانات حدود یک سوم کم‌تر شده است.
این اطلاعات همزمان با توافق اخیر کشورهای حاشیه قطب شمال منتشر شد، که هفته گذشته طی اجلاسی در نروژ اقدامات عاجلی را برای نجات این پستاندار در حال انقراض تصویب کردند.
به نوشته روزنامه ایندیپندنت خرس قطبی اساسا غذای خود را از طریق شکار فک تامین می‌کند، که تنها منبع آن سرزمین یخ‌‌زده قطبی است.
در سالهای اخیر به دلیل ذوب شدن مناطق وسیعی از یخ‌های قطب شمال، فک‌ها بیشتر و بیشتر به سمت آب دریاهای همجوار رانده شده‌اند.
عامل تهدید کننده دیگر برای خرس‌ها این است که هر سال نسبت به گذشته زمان ذوب شدن یخ‌های قطب زودتر فرا می‌رسد و بنابراین خرس‌ها مدت زمان کمتری برای شکار دارند. خرس قطبی تمام زمستان طولانی را با اتکا به شکار بهاره و ذخیره غذا و چربی در بدن خود سپری می‌کند .
آیا تا چند دهه دیگر این حیوان زیبا را همچنان به چشم خواهیم دید؟
به نوشته ایندیپندنت مجموعه اطلاعاتی که هفته گذشته به اجلاس کشورهای حاشیه قطب شمال ارائه شد، نشان می‌دهد که وزن متوسط خرس قطبی ماده طی سه دهه گذشته با کاهشی شدید به ۲۳۰ کیلوگرم رسیده است و طول بدن آنها اکنون حدود ۲۲۰ سانتیمتر است که ۳۵ سانتیمتر کاهش را نشان می‌دهد.
براساس این اطلاعات همزمان با کاهش وزن و اندازه بدن آنها ، سلامت خرس‌های قطبی و توانایی آنها برای تولید مثل و نگهداری از توله‌هایشان نیز کاهش یافته است.
دکتر اندرو دروچر، مسئول گروه بین‌المللی متخصص در زمینه زندگی خرس‌های قطبی، می‌گوید: «این زنجیره تغییرات ابتدا با کاهش اندازه و توانایی بدن این موجودات آغاز می‌شود، در مرحله بعد روی میزان تولید مثل آنها تاثیر می‌گذارد و در نهایت به کاهش توانایی آنها برای انطباق با محیط و خطر انقراض منجر می‌شود.»
سایر جانورشناسان نیز در گزارش‌های خود می‌گویند که در برخی از مناطق خرس‌های قطبی در جست‌وجو برای غذا یکدیگر را شکار می‌کنند.
دکتر استیون امستروپ، کارشناس خرس‌های قطبی در مرکز زیست‌شناسی آمریکا، می گوید: «خرس‌های بزرگ‌تر و نر آگاهانه برای تامین غذا به خرس‌های کوچک و یا ماده حمله کرده، آنها را شکار و گوشت آنها را می خورند.»
دو سال پیش تحقیقات وسیعی که توسط دولت آمریکا صورت گرفت پیشبینی می‌کرد که گرم شدن دمای کره زمین تا سال ۲۰۵۰ باعث مرگ دو سوم از خرس‌های قطبی خواهد شد. ولی با توجه به شواهد امروزی به نظر می‌رسد که آن پیشبینی بسیار خوشبینانه بوده است.
روند ذوب شدن لایه‌های یخ در قطب شمال چنان سرعت گرفته که دانشمندان اکنون معتقدند تا سال ۲۰۳۰ ذره‌ای از یخ در اقیانوس شمالی باقی نخواهد ماند.
روزنامه ایندیپندت چاپ لندن می‌نویسد این نوع پستاندار ساکن قطب که معمولا در طول زمستان در خواب به سر می‌برد، بخشی از وزن خود را در این ماه‌ها به خاطر نبود شکار از دست می‌دهد. ولی تحت تاثیر گرم شدن دمای کره زمین و ذوب شدن مناطق قطبی این حیوان اکنون به شدت با کمبود مواد غذایی و خطر گرسنگی رو‌به‌رو است، بطوریکه در جستجوی یافتن غذا، خرس‌ها به شکار یکدیگر می‌پردازند.
به نوشته روزنامه ایندیپندنت، جانور شناسان می‌گویند که تحت تاثیر شرایط جوی جدید در مناطق قطبی، طی ۳۰ سال اخیر اندازه بدن این حیوانات حدود یک سوم کم‌تر شده است.
این اطلاعات همزمان با توافق اخیر کشورهای حاشیه قطب شمال منتشر شد، که هفته گذشته طی اجلاسی در نروژ اقدامات عاجلی را برای نجات این پستاندار در حال انقراض تصویب کردند.
به نوشته روزنامه ایندیپندنت خرس قطبی اساسا غذای خود را از طریق شکار فک تامین می‌کند، که تنها منبع آن سرزمین یخ‌‌زده قطبی است.
در سالهای اخیر به دلیل ذوب شدن مناطق وسیعی از یخ‌های قطب شمال، فک‌ها بیشتر و بیشتر به سمت آب دریاهای همجوار رانده شده‌اند.
عامل تهدید کننده دیگر برای خرس‌ها این است که هر سال نسبت به گذشته زمان ذوب شدن یخ‌های قطب زودتر فرا می‌رسد و بنابراین خرس‌ها مدت زمان کمتری برای شکار دارند. خرس قطبی تمام زمستان طولانی را با اتکا به شکار بهاره و ذخیره غذا و چربی در بدن خود سپری می‌کند .
به نوشته ایندیپندنت مجموعه اطلاعاتی که هفته گذشته به اجلاس کشورهای حاشیه قطب شمال ارائه شد، نشان می‌دهد که وزن متوسط خرس قطبی ماده طی سه دهه گذشته با کاهشی شدید به ۲۳۰ کیلوگرم رسیده است و طول بدن آنها اکنون حدود ۲۲۰ سانتیمتر است که ۳۵ سانتیمتر کاهش را نشان می‌دهد.
براساس این اطلاعات همزمان با کاهش وزن و اندازه بدن آنها ، سلامت خرس‌های قطبی و توانایی آنها برای تولید مثل و نگهداری از توله‌هایشان نیز کاهش یافته است.
دکتر اندرو دروچر، مسئول گروه بین‌المللی متخصص در زمینه زندگی خرس‌های قطبی، می‌گوید: «این زنجیره تغییرات ابتدا با کاهش اندازه و توانایی بدن این موجودات آغاز می‌شود، در مرحله بعد روی میزان تولید مثل آنها تاثیر می‌گذارد و در نهایت به کاهش توانایی آنها برای انطباق با محیط و خطر انقراض منجر می‌شود.»
سایر جانورشناسان نیز در گزارش‌های خود می‌گویند که در برخی از مناطق خرس‌های قطبی در جست‌وجو برای غذا یکدیگر را شکار می‌کنند.
دکتر استیون امستروپ، کارشناس خرس‌های قطبی در مرکز زیست‌شناسی آمریکا، می گوید: «خرس‌های بزرگ‌تر و نر آگاهانه برای تامین غذا به خرس‌های کوچک و یا ماده حمله کرده، آنها را شکار و گوشت آنها را می خورند.»
دو سال پیش تحقیقات وسیعی که توسط دولت آمریکا صورت گرفت پیشبینی می‌کرد که گرم شدن دمای کره زمین تا سال ۲۰۵۰ باعث مرگ دو سوم از خرس‌های قطبی خواهد شد. ولی با توجه به شواهد امروزی به نظر می‌رسد که آن پیشبینی بسیار خوشبینانه بوده است.
روند ذوب شدن لایه‌های یخ در قطب شمال چنان سرعت گرفته که دانشمندان اکنون معتقدند تا سال ۲۰۳۰ ذره‌ای از یخ در اقیانوس شمالی باقی نخواهد ماند.
