بنا بر گزارش‌ها پناهجویانی که در اردوگاهی در پاپوآ گینه نو نگهدری می‌شوند، در پی مرگ یکی از ساکنان، دست به شورش زده، و کنترل بخشی از اردوگاه را در دست گرفتند. شمار قابل توجهی از مهاجران قایق‌سوار و پناهجویان ایرانی نیز در این اردوگاه به سر می‌برند.
خبرگزاری رویترز به نقل از مقام‌های جزیره مانوس و نیز دولت استرالیا، وقوع تنش و شورش در اردوگاه را تائید کرده‌است.
بهروز بوچانی، یکی از پناهجویان ایرانی این اردوگاه نیز که در خبررسانی از آن در شبکه‌های اجتماعی فعال است، با انتشار تصویری از سالنی که به نطر می‌رسد بخشی از اردوگاه است می‌گوید، ساکنان، شب چهارم دی ماه را «بدون دیدن افسران استرالیایی و پاپوآ گینه‌نو» سپری کرده‌اند.
فیصل احمد، پناهجویی که مرگ او ظاهرا دلیل تازه‌ترین تنش در اردوگاه پناهجویان است، سودانی بود و ۲۷ سال سن داشت.
مقام‌های استرالیایی گفته‌اند مرگ آقای احمد موضوعی نیست که نیاز به تحقیقات قضایی داشته باشد. به گفته آن‌ها، این پناهجوی سودانی پس از آنکه از هوش رفته و به بیمارستانی در استرالیا انتقال داده شده، جان خود را از دست داد. اما سازمان‌های مدافع حقوق پناهجویان گفته‌اند او، ماه‌ها از بیماری رنج می‌برد و چندین بار درخواست کرده بود کمک پزشکی و دارو در اختیارش گذاشته شود. بوچانی گفته است از نظر ساکنان اردوگاه، فیصل احمد در مانوس جان خود را از دست داده و مقام‌های رسمی دروغ می‌گویند.
یک سخنگوی دولت فدرال استرالیا در بیانیه‌ای گفته است آن‌ها از وضعیت پیش آمده در اردوگاه باخبر هستند: «مشکل در حال حاضر حل شده است. تنها مقداری آسیب به لوازم وارد شده و کسی [در جریان واقعه] زخمی نشده‌است».
سرگروهبان توماس له‌له‌پو، از پلیس مانوس، به رویترز گفته است شب شنبه ساکنان اردوگاه، نگهابانان را از محل بیرون کرده‌اند.
آقای بوچانی نیز در فیس‌بوک خود گفته بود «ما نگهبانان را از مرکز دلتا و اسکار بیرون کردیم. این پیامی برای دولت [استرالیا] است».
او پیش از ظهر روز یکشنبه پنجم دی‌ماه، در حساب کاربری خود متن دیگری منتشر کرده و می‌گوید نگهبانان و کارکنان اردوگاه، به محل کار خود بازگشته‌اند: «پناهجویان عصبانی و اندهگین هستند، اما وضعیت در حال حاضر معمولی به نظر می‌رسد».
دولت استرالیا به تاکید گفته است هیچ پناهجو و مهاجر غیرقانونی قایق‌سواری را در خاک خود اسکان نخواهد داد. به همین دلیل نیز مراکزی در جزایری مانند مانوس گشوده شده‌اند. سازمان‌های مدافع حقوق بشر و نیز سازمان ملل متحد از وضعیت اردوگاه‌ها و سیاست دولت استرالیا انتقادهای شدیدی کرده‌اند. دولت استرالیا از سوی دیگر می‌گوید با جلوگیری از ورود این افراد به خاک خود، جان هزاران نفر که ممکن است بخواهند به دریا بزنند را نجات می‌دهد.
