كميته انتخاب فيلم ايرانى اسكار، فيلم «ميم مثل مادر» ساخته رسول ملاقلى پور، فيلمساز فقيد ايران را از بين هشت نامزد اوليه براى حضور در رقابت اسكار بهترين فيلم غير انگليسى زبان، به آكادمى علوم و هنرهاى سينمايى آمريكا معرفى كرد.
كميته انتخاب فيلم ايرانى اسكار متشكل از امير اسفنديارى، محمد بزرگ نيا، كمال تبريزى، مجتبى راعى، محمد رضا سكوت، عليرضا شجاعنورى، رسول صدرعاملى، تقى على قلی زاده و اكبر نبوى، بود.
به گزارش ايرنا، خبرگزارى جمهورى اسلامى ايران، امير اسفنديارى، سخنگوى اين كميته اعلام كرد: پس از اعلام هشت فيلم در مرحله اول، درمرحله بعدى پس از بررسى گزارش هايی درخصوص سطح موفقيت فيلم ها درمجامع داخلى و خارجى، اكران عمومى، سوابق كمپانی هاى عرضه كننده در خارج از كشور و بازخوردهاى مطبوعاتى و انتقادى در نشريات خارجى، اعضاى كميته به فهرستى مركب از پنج عنوان رسيدند.
پاداش سكوت ساخته مازيار ميرى، خون بازى ساخته رخشان بنى اعتماد و محسن عبدالوهاب، زمستان است اثر رفيع پيتز، وقتى همه خواب بودند از فريدون حسنپور و ميم مثل مادر از جمله اين عناوين بودند.»
وى افزود: «با توجه به بررسى هاى به عمل آمده به لحاظ فيلمنامه، كارگردانى و مسایل فنى وامكان تاثيرگذارى بر مخاطبان، هيات انتخاب به سه فيلم پاداش سكوت، خون بازى و ميم مثل مادر متمركز شد. كه به اتفاق آراء و با بررسى جميع جنبه ها ميم مثل مادر انتخاب شد.»
برخى از مطبوعات ايران پيش از اين خبر داده بودند كه فيلم «خون بازى» در اين انتخاب بيش از بقيه فيلم ها شانس موفقيت دارد.
رسول ملاقلى پور در اسفند ماه ۱۳۸۵ و در سن ۵۱ سالگى به هنگامى كه براى بازبينى لوكيشن و تهيه مقدمات فيلم تازه اش به شمال رفته بود بر اثر حمله قلبى درگذشت.
از جبهه تا اسکار
او در طول دو دهه فعاليت سينمايى، پانزده فيلم بلند ساخت كه معروف ترين آن ها هيوا (۱۳۷۷)، مزرعه پدرى (۱۳۸۲) و قارچ سمى (۱۳۸۰) بودند. «ميم مثل مادر» آخرين ساخته رسول ملاقلی پور بود.
ملاقلى پور كار هنرى را با عكاسى در جبهه هاى جنگ ايران و عراق آغاز كرد و در طول فعاليت سينمايى خود از زمره فيلمسازانى بود كه به موضوع اين جنگ بيشتر پرداخت.
فيلم «ميم مثل مادر» به گفته خود ملاقلى پور ستايش او از مقام مادر است. فيلم، ملودرامى است در باره زن جوانى به نام سپيده (با بازى گلشيفته فراهانى) كه عليرغم اطلاع پزشكان از احتمال معلول شدن فرزندى كه در انتظار آن است؛ تصميم به نگه دارى فرزند خود مى كند.
علت معلوليت فرزند مسموميت شيميايى سپيده در جبهه هاى جنگ است. اين مشكل با مخالفت و كنار كشيدن سهيل، همسر سپيده، از زندگى وى دو چندان مى شود اما سپيده مصممانه بر تصميم خود مى ايستد و فرزند خود را بزرگ مى كند.
در اين فيلم گلشيفته فراهانى در نقشى متفاوت توانايى هاى بازيگرى خود را به نمايش گذاشته است. با اين حال خود فيلم چندان مورد استقبال منتقدين سينما در ايران قرار نگرفت.
سينماى ايران تاكنون موفق به دريافت اسكار نشده است و تنها در سال ۱۳۷۷ فيلم «بچه هاى آسمان»، ساخته مجيد مجيدى نماينده ايران در اسكار، نخستين بار در جمع نا مزدهاى بهترين اسكار غير انگليسى زبان در سال ۱۹۹۹ قرار گرفت. نخستين فيلم ايرانى كه به اسكار معرفى شد، «دايره مينا»ى داريوش مهرجويى در سال ۱۳۵۶ بود.
