سفينه آمريکايی آتلانتيس روز جمعه هشتم ژوئن بار ديگر سفر خود را به مقصد ايستگاه بين المللی فضايی، در خارج از جو زمين، آغاز کرد.
به گزارش آسوشيتدپرس اين نخستين پرواز شاتل در سال جاری، ۲۰۰۷ ميلادی است. سفینه آتلانتیس اين بار هم در مسير رفت و برگشت خود بخش ديگری از قطعات را برای تکميل ايستگاه بين المللی فضايی با خود می برد.
شاتل آتلانتيس ساعت ۱۹ و ۳۸ دقيقه به وقت آمريکا در هوايی مناسب و آسمانی آبی، طبق برنامه، سکوی پرتاب را درمرکز فضای کندی در فلوريدا پرتاب شد و ۲ دقيقه بعد راکت های بالابرنده را رها کرد و در فاصله کمتر از ۹ دقيقه به مدار زمين رسيد.
در مدت ۱۱ روز ۷ سرنشين آتلانتيس بايد علاوه بر نصب يک قطعه ۱۶ تنی مکمل، سومين صفحه خورشيدی اين ايستگاه را نيز که در اين سفر همراه دارند، به بدنه ايستگاه اضافه کنند.
در اين سفر همچنين باطری های بخش آزمايشگاهی ايستگاه نيز نصب خواهد شد.
به اين منظور قرار است در روزهای چهارم – ششم و هشتم اقامت در ايستگاه بين المللی، فضانوردان ۳ بار اقدام به راه پيمايی فضايی کنند.
تخمين زده می شود اين راه پيمايی های فضايی هربار حدود شش ساعت و نيم طول بکشد.
پرواز شاتل آتلانتيس در ابتدا برای ۱۵ ماه مارس ۲۰۰۷ يعنی حدود ۳ماه و نيم پيش برنامه ريزی شده بود اما هنگامی که يک ماه قبل از پرواز مخزن سوخت سفينه بر اثر توفان آسيب ديد، ناسا مجبور شد سفينه را از سکوی پرواز جدا کند و برای تعمير به آشيانه بازگرداند.
در پی حادثه انفجار شاتل کلمبيا، در سال ۲۰۰۳ که مرگ ۷ سرنشين آن را در راه بازگشت به زمين به همراه داشت، اين پنجمين باری است که شاتل بار ديگر به پرواز در آمده است.
در مجموع پروژه شاتل تاکنون در بردارنده ۲۱ ماموريت رفت و برگشت به ايستگاه بين المللی فضايی بوده است.
دست اندر کاران پروژه شاتل در ناسا سازمان هوا فضايی آمريکا تصميم دارند تا سال ۲۰۱۰ که احتمالا ايستگاه بين المللی فضايی تکميل می شود، ۱۳ بار ديگر ماموريت به ايستگاه بين المللی را به اجرا گذارند، و سپس سفينه های شاتل را بازنشسته کنند.
شاتل آتلانتيس در اين سفر علاوه برحمل و نقل قطعات، سوخت و مواد غذايی، سرنشينان تازه نفس ايستگاه بين المللی رابه آن ايستگاه ميبرد و سرنشينان خسته را به زمين باز می گرداند.
اگر همه چيز طبق برنامه پيش برود شاتل بعد از ظهر روز يکشنبه در کنار ايستگاه بين المللی فضايی پهلو می گيرد.
