از هشتم مارس ۲۰۱۲ تا هشتم مارس ،۲۰۱۳ زنان زيادی در جهان قربانی خشونت شده اند. از دختر دانشجوی پزشکی هندی که در اتوبوسی قربانی تجاوز گروهی شد و جان داد تا ملاله يوسف زی، دختر دانش آموز پاکستانی که به جرم ادامه تحصيل، قربانی ترور طالبان شد.
بان گی‌مون، دبير کل سازمان ملل در يکی از صريح ترين بيانيه هايی که تا کنون منتشر کرده از جهانيان خواسته است تا به خشونت عليه زنان پايان دهند.
بان گی‌مون با تاکيد بر اينکه سال گذشته همراه با جنايات تکان دهنده خشونت عليه زنان و دختران بوده در بيانيه خود آورده است که امسال خشم خود را به اقدام تبديل خواهد کرد و اعلام می دارد که جنايت عليه زنان را مورد تعقيب قانونی قرار می دهد.
محبوبه حسين زاده، فعال مسائل زنان ساکن هند در مورد آنچه در سال گذشته بر زنان هندی رفته است می گويد:
«مورد اول که راجع به آن صحبت شد مشخصا در مورد آن دانشجوی پزشکی است که به نحو خيلی بدی در يک اتوبوس مورد تجاوز قرار گرفت و مدت طولانی هم برای زنده ماندن مقاومت کرد و در بيمارستان در حالت کما به سر می برد ولی بالاخره فوت کرد.
همين باعث شد که گروه های مختلف دانشجويی، احزاب و گروه های مختلف زنان به خاطر درصد بالای خشونتی که در اين مورد وجود داشت، اعتراض هايی را سازمان دهی کردند و من فکر می کنم توجه خيلی گسترده ای که به اين موضوع شد، بعد از سالها دوباره بحث خشونت عليه زنان را در هند مطرح کرد.
از آنجايی که واکنش جهانی نسبت به اين ماجرا برانگيخته شد، شايد بشود اميدوار بود که کمی از ميزان تجاوز و خشونت ها در هند کاهش يابد و يا حداقل اين که کسانی که در معرض تجاوز قرار می گيرد اين جسارت را پيدا کنند که نسبت به عاملين اين کار شکايت کرده و پرونده خود را پيگيری کنند و قانون هم اقدام مناسب تری در اين مورد نشان دهد.»
در بيانيه امسال، دبير کل سازمان همچنين قولی ويژه به زنان داده است مبنی بر اينکه سازمان ملل در کنار همه زنانی خواهد بود که در وضعيت های مخاصمه قرار گرفتند. جايی که خشونت جنسی غالبا ابزاری جنگی با هدف تحقير دشمن از راه تخريب منزلت آنان تبديل شده است.
در بخش ديگری از بيانيه به ملاله يوسف زی اشاره شده است به عنوان نوجوانی که به علت اصرارش برای ادامه تحصيل از فاصله ای نزديک به او شليک شده است.
سوده راد، فعال مسائل زنان ساکن پاريس که چندی پيش با ملاله يوسف زی ملاقات داشته در مورد آخرين وضعيت او می گويد: «همان طور که می دانيد ملاله چند عمل جراحی انجام داده و اين همه عمل جراحی، همگی شان خيلی خوب پشت سر گذاشته شده اند و الان در مرحله بهبود است ولی چيزی که خودش می گويد و چيزی که واقعيت دارد اين است که زنده است ، می تواند صبحت کند ، می تواند همه را ببيند.»
او کاملا می داند که از زندگی اش چه می خواهد و آن طور که خودش می گويد می خواهد در آينده کاری کند که همه دختران و پسران به تحصيل و آموزش دسترسی داشته باشند و نه فقط اين که بخواهد مدرسه بسازد بلکه می خواهد کاری بکند که تفکر منع کودکان و زنان از تحصيل از بين برود.
اين تفکر است که ملاله می خواهد با آن مبارزه کند و آن را تغيير دهد.
اما آيا اين بيانيه شديد الحن دبير کل سازمان ملل از ضمانت اجرايی هم برخوردار است؟
آسيه امينی ، فعال مسائل زنان ساکن نرورژ پاسخ می دهد: «می دانيم که سازمان ملل گر چه جايگاه نظارتی دارد و بايستی قاعدتا جايگاه ضمانت اجرايی هم داشته باشد، اما در بسياری موارد با وجود داشتن پيمان نامه های بين المللی که دولت ها آن را امضا کرده اند اما ضمانت اجرايی برای کنترل و اجرای اين پيمان نامه ها در داخل کشورها وجود ندارد.
در واقع اين يک برنامه عملياتی نيست که توسط دبير کل سازمان ملل عنوان شده است بلکه يک ايراد گيری و انتقاد عمومی است ولی ممکن است بشود اميدوار بود که دولت هايی که عضو سازمان ملل هستند، در پيگيری موارد بيان شده در اين بيانيه، بتوانند قوانين و ساختارهای فرهنگی و اجتماعی داخلی شان را تغيير بدهند.»
بان گی مون از مردم جهان خواسته است که به بخشی از تلاش جهانی برای به پيش بردن خاتمه به اين بی عدالتی ها همراه شوند و برای زنان و دختران ، آسايش، ايمنی و آزادی را که مستحق آن هستند، به ارمغان بياورند.
بان گی‌مون، دبير کل سازمان ملل در يکی از صريح ترين بيانيه هايی که تا کنون منتشر کرده از جهانيان خواسته است تا به خشونت عليه زنان پايان دهند.
بان گی‌مون با تاکيد بر اينکه سال گذشته همراه با جنايات تکان دهنده خشونت عليه زنان و دختران بوده در بيانيه خود آورده است که امسال خشم خود را به اقدام تبديل خواهد کرد و اعلام می دارد که جنايت عليه زنان را مورد تعقيب قانونی قرار می دهد.
می دانيم که سازمان ملل گر چه جايگاه نظارتی دارد و بايستی قاعدتا جايگاه ضمانت اجرايی هم داشته باشد، اما در بسياری موارد با وجود داشتن پيمان نامه های بين المللی که دولت ها آن را امضا کرده اند اما ضمانت اجرايی برای کنترل و اجرای اين پيمان نامه ها در داخل کشورها وجود ندارد.آسیه امینی
محبوبه حسين زاده، فعال مسائل زنان ساکن هند در مورد آنچه در سال گذشته بر زنان هندی رفته است می گويد:
«مورد اول که راجع به آن صحبت شد مشخصا در مورد آن دانشجوی پزشکی است که به نحو خيلی بدی در يک اتوبوس مورد تجاوز قرار گرفت و مدت طولانی هم برای زنده ماندن مقاومت کرد و در بيمارستان در حالت کما به سر می برد ولی بالاخره فوت کرد.
همين باعث شد که گروه های مختلف دانشجويی، احزاب و گروه های مختلف زنان به خاطر درصد بالای خشونتی که در اين مورد وجود داشت، اعتراض هايی را سازمان دهی کردند و من فکر می کنم توجه خيلی گسترده ای که به اين موضوع شد، بعد از سالها دوباره بحث خشونت عليه زنان را در هند مطرح کرد.
از آنجايی که واکنش جهانی نسبت به اين ماجرا برانگيخته شد، شايد بشود اميدوار بود که کمی از ميزان تجاوز و خشونت ها در هند کاهش يابد و يا حداقل اين که کسانی که در معرض تجاوز قرار می گيرد اين جسارت را پيدا کنند که نسبت به عاملين اين کار شکايت کرده و پرونده خود را پيگيری کنند و قانون هم اقدام مناسب تری در اين مورد نشان دهد.»
در بيانيه امسال، دبير کل سازمان همچنين قولی ويژه به زنان داده است مبنی بر اينکه سازمان ملل در کنار همه زنانی خواهد بود که در وضعيت های مخاصمه قرار گرفتند. جايی که خشونت جنسی غالبا ابزاری جنگی با هدف تحقير دشمن از راه تخريب منزلت آنان تبديل شده است.
در بخش ديگری از بيانيه به ملاله يوسف زی اشاره شده است به عنوان نوجوانی که به علت اصرارش برای ادامه تحصيل از فاصله ای نزديک به او شليک شده است.
سوده راد، فعال مسائل زنان ساکن پاريس که چندی پيش با ملاله يوسف زی ملاقات داشته در مورد آخرين وضعيت او می گويد: «همان طور که می دانيد ملاله چند عمل جراحی انجام داده و اين همه عمل جراحی، همگی شان خيلی خوب پشت سر گذاشته شده اند و الان در مرحله بهبود است ولی چيزی که خودش می گويد و چيزی که واقعيت دارد اين است که زنده است ، می تواند صبحت کند ، می تواند همه را ببيند.»
او کاملا می داند که از زندگی اش چه می خواهد و آن طور که خودش می گويد می خواهد در آينده کاری کند که همه دختران و پسران به تحصيل و آموزش دسترسی داشته باشند و نه فقط اين که بخواهد مدرسه بسازد بلکه می خواهد کاری بکند که تفکر منع کودکان و زنان از تحصيل از بين برود.
اين تفکر است که ملاله می خواهد با آن مبارزه کند و آن را تغيير دهد.
اما آيا اين بيانيه شديد الحن دبير کل سازمان ملل از ضمانت اجرايی هم برخوردار است؟
آسيه امينی ، فعال مسائل زنان ساکن نرورژ پاسخ می دهد: «می دانيم که سازمان ملل گر چه جايگاه نظارتی دارد و بايستی قاعدتا جايگاه ضمانت اجرايی هم داشته باشد، اما در بسياری موارد با وجود داشتن پيمان نامه های بين المللی که دولت ها آن را امضا کرده اند اما ضمانت اجرايی برای کنترل و اجرای اين پيمان نامه ها در داخل کشورها وجود ندارد.
در واقع اين يک برنامه عملياتی نيست که توسط دبير کل سازمان ملل عنوان شده است بلکه يک ايراد گيری و انتقاد عمومی است ولی ممکن است بشود اميدوار بود که دولت هايی که عضو سازمان ملل هستند، در پيگيری موارد بيان شده در اين بيانيه، بتوانند قوانين و ساختارهای فرهنگی و اجتماعی داخلی شان را تغيير بدهند.»
بان گی مون از مردم جهان خواسته است که به بخشی از تلاش جهانی برای به پيش بردن خاتمه به اين بی عدالتی ها همراه شوند و برای زنان و دختران ، آسايش، ايمنی و آزادی را که مستحق آن هستند، به ارمغان بياورند.
