استانداری تهران اخیرا از آغاز مرحله جديد جمع آوری معتادان در سطح شهر تهران خبر داد. مرتضی تمدن استاندار تهران روز شنبه ۲۵ آذر به خبرگزاريهای داخلی گفت که اين طرح ازفردا(يکشنبه ۲۶ آذر) به اجرا گذاشته می شود.
او که در جلسه شورای استان تهران در مورد مقدمات برگزاری انتخابات رياست جمهوری صحبت می کرد، از جمع آوری معتادان ولگرد به عنوان يک «اولويت» نام برد و گفت که دراين خصوص از فرمانداريهای استان تهران خواسته است که «کمپی را برای نگهداری معتادان در هر فرمانداری» تامين کنند.
پيش از اين حسين ساجد نيا، فرماندار تهران، به خبر گزاری ايسنا از آغاز عمليات جديد پليس تهران برای جمع آوری معتادان بی خانمان خبرداده بود. او که دبير شورای فرهنگی مبارزه با مواد مخدر تهران نير هست با ذکر اينکه تعداد معتادان پر خطر در تهران کمتر از۵۰۰ نفراست، درباره تعداد کل معتادان پر خطر گفته است که تعداد آنها در تهران «تا سقف سه هزار نفر» می رسد.
تاکنون چندين بار شهرداری تهران به کمک نيروهای انتظامی و پليس اقدام به جمع آوری معتادان خيابانی در قالب طرح ضربتی و غيره کرده است. اما به گفته کارشناسان نتيجه ای موفقيت آميز جزبهترکردن چهره شهر تهران نداشته است.
دکتر مصطفی اقليما رئيس انجمن مددکاران اجتماعی ايران به رادیو فردا می گويد که ما "ذره ای کار" هم برای معتادان انجام نداده ايم:« قبلا هم اين معتادان را جمع آوری می کردند و می بردند کهريزک و می گفتند آنهارا ترک می دهيم. اين سير هميشه ادامه داشته و در تمام مدت تابستان هم انجام شده است. سازمان بهزيستی ۷ سال پيش مراکزی را برا ی ترک اعتياد راه اندازی کرد. پس از سه سال آمار گرفتند و جواب صفر بود. اينکه معتادان را جمع کنند دو يا سه هفته هم نگهدارند بعد به حال خود رها کنند که مشکلی حل نمی شود.»
به گفته دکتر مصطفی اقليما فقر، تورم و بيکاری شديد و ديگر عواملی موجود درجامعه که ريشه فرهنگی دارد، دلايل اصلی افزايش معتادان در کشور است. آقای اقليما می گويد:« اگر امروز ۱۰۰ نفر را جمع کنيم، به دليل عواملی که در جامعه وجود دارد و حل نشده، فردا ۳۰۰ تا ۴۰۰ نفر معتاد ديگر می سازيم.»
مسئولان جمهوری اسلامی در سالهای اخير به پائين آمدن سن اعتياد در ايران هشدار داده اند. در فرودينماه سال ۸۹ فرهاد افطاری مديرکل دفتر پيشگيری سازمان بهزيستی ضمن اعلام کاهش سن اعتياد در ايران علت آن را وفور مواد مخدر و نبود اشتغال ناميد. مصطفی اقليما رئيس انجمن مددکاران ايران می گويد:« ما سالانه يک ميليون فارغ التحصيل ليسانس بيکار داريم. اينها در حقيقت به خيل بيکارانی که از قبل بودند می پيوندند، چون در حال حاضر چهار سال است که استخدامی صورت نمی گيرد. بنابراين يکی از عوامل بوجود آمدن بيکار در کشور همين مسئله بيکاری است.»
در تيرماه گذشته احمد اسفندياری رئيس سازمان بهزبستی اعلام کرد که بر اساس آئين نامه سازمان بهزيستی به معتادانی که ترک اعتياد کرده اند، گواهی ترک اعتياد داده می شود.
دکتر مصطفی اقليما می گويد:« حتی پس از ترک اعتياد هم سوء پيشنيه برای افراد درست می کنند. در تمام دنيا طبق قانون وقتی کسی کار خلافی کرد و برای او حکمی صادر شد و او محکوميتش را کشيد و يا مجازاتش به اجرا درآمد، ديگر به او گواهی سوء پيشنيه نمی دهند. ولی در ايران اينطور نيست. حتی به کسی که زندان رفته و يا جريمه نقدی را پرداخته و يا اعتياد را ترک کرده، گواهی سوء سابقه می دهند و اين موجب می شود که فرد نتواند نه در دستگاه دولتی و يا خصوصی کار پيدا کند و نه حتی بتواند مجوزی برای شروع يک کار آزاد دريافت کند. يعنی معتاد محکوم مادم العمراست. به همبن دليل هم بايد قانون در اين زمينه تغيير کند.»
در باره اينکه برای حل معضل اعتياد و درمان معتادانی که در حال حاضر وجود دارند چه بايد کار کرد، دکتر مصطفی اقليما می گويد که دو اقدام دراز مدت و کوتاه مدت لازم است و در ادامه می افزايد:« در بلند مدت يک برنامه ريزی ۵۰ ساله ضروری است که همراه با تغييرات اقتصادی، کار فرهنگی را از دبستان و خانواده آغاز کرد وبعد به ترتيب در محيط های کارو جامعه و غيره ادامه داد و پيش برد.»
مصطفی اقليما با تاکيد بر اينکه اما در کوتاه مدت مهمترين کار اشتغال است، می گويد:« ما می توانيم مشکل درمان معتادان را حل کنيم . نگهداری معتادان در مراکز کافی نيست . بايد برای آنها يک کارحداقلی درست کرد. مسئولان ولی به اين موضوع کم بها می دهند و می گويند اين همه بيکار تحصيلکرده داريم حالا بياييم برا ی معتاد ها کار جور کنيم. با اين برخورد عملا روز به روز معتادين را در جامعه افزايش می دهيم. چون کار برای افراد معتاد خيلی مهم است به آنها شخصيت می دهد، احساس اعتماد به نفس می کنند و به اين ترتيب به زندگی بر می گردند.»
در ۲۵ آذر ماه سازمان نظام پزشکی قانونی اعلام کرد که از سال ۸۲ مرگ ناشی ازسوء استفاده از مواد مخدر واعتياد پس از مرگ ناشی از تصادفات در ايران در مقام دوم قرار دارد. به گزارش سازمان نظام پزشکی در نه سال گذشته متوسط روزانه مرگ ناشی از سوء مصرف مواد مخدر حدود يازده نفر است.
او که در جلسه شورای استان تهران در مورد مقدمات برگزاری انتخابات رياست جمهوری صحبت می کرد، از جمع آوری معتادان ولگرد به عنوان يک «اولويت» نام برد و گفت که دراين خصوص از فرمانداريهای استان تهران خواسته است که «کمپی را برای نگهداری معتادان در هر فرمانداری» تامين کنند.
سازمان بهزيستی ۷ سال پيش مراکزی را برا ی ترک اعتياد راه اندازی کرد. پس از سه سال آمار گرفتند و جواب صفر بود.دکتر مصطفی اقلیما
پيش از اين حسين ساجد نيا، فرماندار تهران، به خبر گزاری ايسنا از آغاز عمليات جديد پليس تهران برای جمع آوری معتادان بی خانمان خبرداده بود. او که دبير شورای فرهنگی مبارزه با مواد مخدر تهران نير هست با ذکر اينکه تعداد معتادان پر خطر در تهران کمتر از۵۰۰ نفراست، درباره تعداد کل معتادان پر خطر گفته است که تعداد آنها در تهران «تا سقف سه هزار نفر» می رسد.
تاکنون چندين بار شهرداری تهران به کمک نيروهای انتظامی و پليس اقدام به جمع آوری معتادان خيابانی در قالب طرح ضربتی و غيره کرده است. اما به گفته کارشناسان نتيجه ای موفقيت آميز جزبهترکردن چهره شهر تهران نداشته است.
دکتر مصطفی اقليما رئيس انجمن مددکاران اجتماعی ايران به رادیو فردا می گويد که ما "ذره ای کار" هم برای معتادان انجام نداده ايم:« قبلا هم اين معتادان را جمع آوری می کردند و می بردند کهريزک و می گفتند آنهارا ترک می دهيم. اين سير هميشه ادامه داشته و در تمام مدت تابستان هم انجام شده است. سازمان بهزيستی ۷ سال پيش مراکزی را برا ی ترک اعتياد راه اندازی کرد. پس از سه سال آمار گرفتند و جواب صفر بود. اينکه معتادان را جمع کنند دو يا سه هفته هم نگهدارند بعد به حال خود رها کنند که مشکلی حل نمی شود.»
به گفته دکتر مصطفی اقليما فقر، تورم و بيکاری شديد و ديگر عواملی موجود درجامعه که ريشه فرهنگی دارد، دلايل اصلی افزايش معتادان در کشور است. آقای اقليما می گويد:« اگر امروز ۱۰۰ نفر را جمع کنيم، به دليل عواملی که در جامعه وجود دارد و حل نشده، فردا ۳۰۰ تا ۴۰۰ نفر معتاد ديگر می سازيم.»
مسئولان جمهوری اسلامی در سالهای اخير به پائين آمدن سن اعتياد در ايران هشدار داده اند. در فرودينماه سال ۸۹ فرهاد افطاری مديرکل دفتر پيشگيری سازمان بهزيستی ضمن اعلام کاهش سن اعتياد در ايران علت آن را وفور مواد مخدر و نبود اشتغال ناميد. مصطفی اقليما رئيس انجمن مددکاران ايران می گويد:« ما سالانه يک ميليون فارغ التحصيل ليسانس بيکار داريم. اينها در حقيقت به خيل بيکارانی که از قبل بودند می پيوندند، چون در حال حاضر چهار سال است که استخدامی صورت نمی گيرد. بنابراين يکی از عوامل بوجود آمدن بيکار در کشور همين مسئله بيکاری است.»
در تيرماه گذشته احمد اسفندياری رئيس سازمان بهزبستی اعلام کرد که بر اساس آئين نامه سازمان بهزيستی به معتادانی که ترک اعتياد کرده اند، گواهی ترک اعتياد داده می شود.
دکتر مصطفی اقليما می گويد:« حتی پس از ترک اعتياد هم سوء پيشنيه برای افراد درست می کنند. در تمام دنيا طبق قانون وقتی کسی کار خلافی کرد و برای او حکمی صادر شد و او محکوميتش را کشيد و يا مجازاتش به اجرا درآمد، ديگر به او گواهی سوء پيشنيه نمی دهند. ولی در ايران اينطور نيست. حتی به کسی که زندان رفته و يا جريمه نقدی را پرداخته و يا اعتياد را ترک کرده، گواهی سوء سابقه می دهند و اين موجب می شود که فرد نتواند نه در دستگاه دولتی و يا خصوصی کار پيدا کند و نه حتی بتواند مجوزی برای شروع يک کار آزاد دريافت کند. يعنی معتاد محکوم مادم العمراست. به همبن دليل هم بايد قانون در اين زمينه تغيير کند.»
در باره اينکه برای حل معضل اعتياد و درمان معتادانی که در حال حاضر وجود دارند چه بايد کار کرد، دکتر مصطفی اقليما می گويد که دو اقدام دراز مدت و کوتاه مدت لازم است و در ادامه می افزايد:« در بلند مدت يک برنامه ريزی ۵۰ ساله ضروری است که همراه با تغييرات اقتصادی، کار فرهنگی را از دبستان و خانواده آغاز کرد وبعد به ترتيب در محيط های کارو جامعه و غيره ادامه داد و پيش برد.»
مصطفی اقليما با تاکيد بر اينکه اما در کوتاه مدت مهمترين کار اشتغال است، می گويد:« ما می توانيم مشکل درمان معتادان را حل کنيم . نگهداری معتادان در مراکز کافی نيست . بايد برای آنها يک کارحداقلی درست کرد. مسئولان ولی به اين موضوع کم بها می دهند و می گويند اين همه بيکار تحصيلکرده داريم حالا بياييم برا ی معتاد ها کار جور کنيم. با اين برخورد عملا روز به روز معتادين را در جامعه افزايش می دهيم. چون کار برای افراد معتاد خيلی مهم است به آنها شخصيت می دهد، احساس اعتماد به نفس می کنند و به اين ترتيب به زندگی بر می گردند.»
در ۲۵ آذر ماه سازمان نظام پزشکی قانونی اعلام کرد که از سال ۸۲ مرگ ناشی ازسوء استفاده از مواد مخدر واعتياد پس از مرگ ناشی از تصادفات در ايران در مقام دوم قرار دارد. به گزارش سازمان نظام پزشکی در نه سال گذشته متوسط روزانه مرگ ناشی از سوء مصرف مواد مخدر حدود يازده نفر است.
