لور گرن، خبرنگار فرانسوی زبانی است که اخيرا در مقاله ای که در سايت خبری رو۸۹ که مقر آن در فرانسه است ، به چاپ رسانده، از دشواری های خبرنگاران خارجی در ايران نوشته و می گويد که آنها دائما تحت کنترل مقامات کشور هستند.
اين خانم خبرنگارمی نويسد:«در ابتدا به وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی رفتم و عکسی با حجاب انداختم. سپس از من خواستند که کاغذی را امضا کنم که در آن نوشته بود که حق گزارش دادن از تجمعات غير قانونی و موضوعاتی که برای اخلاق و جامعه ايران توهين آميز است ندارم و در مورد تصاوير و بيانيه هايی که به ارزش ها و فرهنگ اسلامی توهين می کنند نمی توانم خبر تهيه کنم.»
لور گرن می افزايد اين در خواسته ها را می توان به اين صورت ترجمه کرد:« ممنوعيت سخن گفتن در مورد تظاهرات دانشجويان، همجنس گرايان و يا اقليت های مذهبی.»
خانم گرن از مشخص نبودن خط قرمز خبرنگاران نوشته و می گويد که« ليست موضوعات ممنوعه چندان مشخص نيست و زمانی که مقامت ايرانی از يک موضوع خوششان نيايد، می گويند ليست شامل اين موضوع هم می شود.»
اين خبرنگار می گويد که مقامات ايرانی به وی گفته اند: «ـشما بايد گزارش های بی طرف تهيه کنيد و اين گزارش ها را برايمان بفرستيد. اين امر برای اين که دوباره بتوانيد ويزا بگيريد.»
لور گرن، خبرنگار فرانسوی
وی می افزايد، سپس وزارت ارشاد به خبرنگاران می گويد که با «آژانسی» که به طور رسمی مسئوليت راهنمايی و کنترل خبرنگاران خارجی را دارد تماس بگيرد.
لور گرن می گويد که اين «آژانس» به من مجوز می دهد و می گويد که کجا می توانم مصاحبه کنم و شخصی نيز از سوی اين آژانس خبرنگاران را همراهی می کند.
وی می افزايد: «تمام درخواست های رسمی برای مصاحبه از طريق اين نهاد انجام می شود و اگر مثلا به آنها بگوييم که با يک سياستمدار اصلاح طلب می خواهيم مصاحبه بکنيم و شخص خاصی را مشخص نکنيم خود «آژانس» اين تصميم می گيرد که با چه کسی مصاحبه ای کنيم و در چه مکانی.»
اين خبرنگار فرانسوی می افزايد:« روزانه خبرنگارانی که برای روزنامه ها و راديو کار می کنند ، ۲۵۰ دلار به اين «آژانس» می پردازند و اين مبلغ برای خبرنگاران تلويزيون ۵۰۰ دلار است.»
روز های جمعه تهيه گزارش بساير مشکل است و آژانس از من می خواهد که به نماز جمعه بروم. وی می افزايد:« ايرانی ها خوش برخورد هستند و آماده اند که به پرسش های خبرنگاران پاسخ دهند ولی اين امر فردی را که از سوی «آژانس» همراه من بود عصبی می کرد.»
در پايان اين خبرنگار می گويد که خبرنگاران خارجی در ايران هر شش ماه بايد ويزای خود را تمديد کنند. شش ماه پيش سه خبرنگار بريتانيايی در ايران حضور داشتند در حال حاضر همه آنها کشور را ترک کرده اند و فقط يک خبرنگار فرانسوی در تهران اقامت دارد.
