ديده بان حقوق بشر به مناسبت روز دانشجو با انتشار بيانيه ای نوشت در حال حاضر دهها دانشجو در ايران در زندان بسر می برند و صدها دانشجوی ديگر اخراج شده اند.
اين سازمان مدافع حقوق بشر که مقر آن در نيويورک است می گوید که دانشگاه های ايران بيش از پيش از سوی دولت ايران تحت فشار قرار دارند.
به گفته ديده بان حقوق بشر، دولت محمود احمدی نژاد از سال ۲۰۰۵ «کارزار چند مرحله ای را برای خنثی کردن مخالفان و در دانشگاه های ايران و اسلامی کردن آموزش عالی در پيش گرفته است.»
دیده بان حقوق بشر می افزاید: «در این کارزار که وزارت علوم، تحقیقات و فنآوری در خط اول قرار گرفته، فعالان دانشجویی بازداشت، دانشجویان بهایی و فعالان سیاسی ممنوع التحصیل، حضور گروه های دانشجویی هوادار دولت بیشتر شده و فشار کمیته های انضباطی افزایش یافته است.»
جو استورک، معاون بخش خاورميانه ديده بان حقوق بشر، می گوید که علیرغم تمامی این فشارها، دانشجویان در خط اول مبارزه برای آزادی در دانشگاه ها و جامعه حضور دارند.
ديده بان حقوق بشر به نقل از يکی از منابع نزديک به گروه دانشجويی دفتر تحکيم وحدت می نويسد که بيش از ۷۰ دانشجو در حال حاضر در زندان به سر می برند.
اين نهاد مدافع حقوق بشر همچنين می نويسد که از سال ۲۰۰۵، دولت احمدی نژاد بيش از ۲۰۰ دانشجو را به دلايل مسائل سياسی و مذهبی از ادامه تحصيل ممنوع کرده است.
این سازمان مدافع حقوق بشر همچنین به احکام بلند مدت زندان برای برخی از دانشجویان از جمله مجید توکلی و بهاره هدایت اشاره کرده است.
دیده بان حقوق بشر همچنین می نویسد که گروه های مختلف دانشجویی از جمله تحیکم وحدت، ادوار تحکیم وحدت و شورای دفاع از حق تحصیل از سوی دولت تحت فشار بوده اند.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران نیز با انتشار گزارشی با عنوان «ستاره های مجازات: تبعیض و محرومیت نظام مند در آموزش عالی ایران»، از دولت ایران خواست سریعا به سیاست خویش مبنی بر محروم ساختن دانشجویان دانشگاه از تحصیلات عالی به دلیل فعالیت های صنفی، عقاید سیاسی و مذهبی شان خاتمه دهد و به آزادی های عقیده و بیان انجمن ها و تجمع آنها احترام بگذارد.
به نوشته این گروه مدافع حقوق بشر، در طول شش سال گذشته، دولت رییس جمهور محمود احمدی نژاد از طریق هماهنگی نزدیک بین وزارتخانه های اطلاعات و علوم، به صورت سیستماتیک دانشگاه های ایران را هدف قرار داده است تا فعالیت های اجتماعی و سیاسی را سرکوب نماید و همچنین دانشجویان بهایی را به دلیل باورهای دینی شان از تحصیل محروم کرده است.
اين سازمان مدافع حقوق بشر که مقر آن در نيويورک است می گوید که دانشگاه های ايران بيش از پيش از سوی دولت ايران تحت فشار قرار دارند.
به گفته ديده بان حقوق بشر، دولت محمود احمدی نژاد از سال ۲۰۰۵ «کارزار چند مرحله ای را برای خنثی کردن مخالفان و در دانشگاه های ايران و اسلامی کردن آموزش عالی در پيش گرفته است.»
دیده بان حقوق بشر می افزاید: «در این کارزار که وزارت علوم، تحقیقات و فنآوری در خط اول قرار گرفته، فعالان دانشجویی بازداشت، دانشجویان بهایی و فعالان سیاسی ممنوع التحصیل، حضور گروه های دانشجویی هوادار دولت بیشتر شده و فشار کمیته های انضباطی افزایش یافته است.»
جو استورک، معاون بخش خاورميانه ديده بان حقوق بشر، می گوید که علیرغم تمامی این فشارها، دانشجویان در خط اول مبارزه برای آزادی در دانشگاه ها و جامعه حضور دارند.
ديده بان حقوق بشر به نقل از يکی از منابع نزديک به گروه دانشجويی دفتر تحکيم وحدت می نويسد که بيش از ۷۰ دانشجو در حال حاضر در زندان به سر می برند.
اين نهاد مدافع حقوق بشر همچنين می نويسد که از سال ۲۰۰۵، دولت احمدی نژاد بيش از ۲۰۰ دانشجو را به دلايل مسائل سياسی و مذهبی از ادامه تحصيل ممنوع کرده است.
این سازمان مدافع حقوق بشر همچنین به احکام بلند مدت زندان برای برخی از دانشجویان از جمله مجید توکلی و بهاره هدایت اشاره کرده است.
دیده بان حقوق بشر همچنین می نویسد که گروه های مختلف دانشجویی از جمله تحیکم وحدت، ادوار تحکیم وحدت و شورای دفاع از حق تحصیل از سوی دولت تحت فشار بوده اند.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران نیز با انتشار گزارشی با عنوان «ستاره های مجازات: تبعیض و محرومیت نظام مند در آموزش عالی ایران»، از دولت ایران خواست سریعا به سیاست خویش مبنی بر محروم ساختن دانشجویان دانشگاه از تحصیلات عالی به دلیل فعالیت های صنفی، عقاید سیاسی و مذهبی شان خاتمه دهد و به آزادی های عقیده و بیان انجمن ها و تجمع آنها احترام بگذارد.
به نوشته این گروه مدافع حقوق بشر، در طول شش سال گذشته، دولت رییس جمهور محمود احمدی نژاد از طریق هماهنگی نزدیک بین وزارتخانه های اطلاعات و علوم، به صورت سیستماتیک دانشگاه های ایران را هدف قرار داده است تا فعالیت های اجتماعی و سیاسی را سرکوب نماید و همچنین دانشجویان بهایی را به دلیل باورهای دینی شان از تحصیل محروم کرده است.
