هيجدهمين نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو هم اکنون در جريان است و نشست های جانبی آن هم امسال با حضور نمايندگان نهادهای فعال حقوق بشر، از جمله ايران، برگزار می شود.
نمايندگان اقليت های مذهبی، فعالان قومی، نماينده فعالان حقوق مدنی و زنان ايرانی به وضعيت نقض حقوق بشر در ايران پرداخته اند.
رادیو فردا با چند نفر از شرکت کنندگان در این نشست گفتگو کرده است.
مصطفی آزمايش، رئيس انجمن پاسداشت حقوق بشر، يکی از سخنرانان نشست های جانبی: در هيجدمين نشست جانبی حقوق بشر سازمان ملل، امسال انجمن جهانی پاسداشت حقوق بشر گزارش دقيقی نسبت به سرکوب مداوم اقليت ها و تنوع های قومی و محلی به عنوان حاملان خرد آيين ها و آيين های بومی که کاملا ناشناخته مانده اند را مطرح کرد.
اين انجمن سعی کرد که نشان دهد که چگونه تبعيض دينی ، اقليتی و آپارتايد در ايران بيداد می کند و چه طور مردم ناچارند که حقايق را بپوشانند و عقايدشان را مخفی و کتمان کنند، برای اينکه از آن حداقل حقوق اجتماعی که به عنوان شهروند از آن برخوردارند، محروم نشوند.
رضا عليجانی، سردبير روزنامه توقيف شده ايران فردا و فعال سياسی ملی – مذهبی، که در يکی از اين جلسات جانبی شورا شرکت کرده است، به اعدام های سال ۶۷ هم اشاره می کند.
همان گونه که حاکمان ايران در رابطه با انرژی هسته ای ، سالها به جهان دروغ گفته اند، در رابطه با نقض حقوق بشر هم هميشه سعی در فريب افکار عمومی دارند.
آنها سرکوب های دهه ۶۰ و به ويژه اعدام های سال ۶۷ را می خواهند فريبکارانه بپوشانند.
من خودم به عنوان يکی از بازماندگان اعدام های سال ۶۷ ، شهادت ميدهم که اين اعدام ها حداقل از يک سال پيش از آن برنامه ريزی شده بود.
ارتباط دادن آن به عمليات مجاهدين يک فريب بيشتر نيست. اين سرکوب و فريب همچنان ادامه داشته تا پس از انتخابات سال ۱۳۸۸.
رضا عليجانی در اين نشست همچنين از احمد شهيد، گزارشگر ويژه حقوق بشر ايران خواست تا در رابطه با نقض حقوق بشر توسط حاکميت در ايران، هيچ پرده پوشی ، اغماض يا هيچ دروغی نگويد.
زندانيانی از سنين مختلف در زندانهای ايران انباشته شده اند. عماد بهاور، زندانی جوان، به ده سال حبس محکوم شده است. کيوان صميمی، زندانی دو رژيم، از دسترسی به هر گونه خدمات بهداشتی محروم است.
علی رضا رجايی، روزنامه نگار و نويسنده، بدون هيچ حکم قضايی در زندان به سر می برد.
هيچ قشر و صنف اجتماعی از ماشين سرکوب در امان نيست. از زنان گرفته تا دگرانديشان، فعالان صنفی، مدنی و قومی.
از آقای احمد شهيد تقاضا می کنم دقت کنند، نام ايشان در فارسی به معنای گواه يا شاهد حقيقت است.
ما در رابطه با جناح نظامی و امنيتی حاکم بر ايران نيازمند هيچ دروغ و اغراقی نيستيم، تنها گفتن حقيقت و شهادت بر حقيقت برای ما کافی است.
دستگاه سرکوب در ايران بر چاقوی سرکوب، گل و پاپيون فريب زده است. وظيفه ما کنار زدن آن گل و نشان دادن چاقوی سرکوب است. همين!
فعالان حقوق بشر، نشست های جانبی شورای حقوق بشر را دارای اين حسن می دانند که می توانند وضعيت حقوق بشر ايران را به نهادهای جهانی منتقل کنند.
رزا نورانی، از فعالان حقوق بشر در نشست های جانبی: در درجه اول ما در اينجا با اقليت های قومی، مذهبی ، فعالين زنان و دگرباشان و دگرانديشان آشنا می شويم و می توانيم اطلاعاتمان را رد و بدل کنيم.
بعد از اتمام اين نشست ها ما گزارشی از اين نشست ها تهيه می کنيم و برای نمايندگان سازمان ملل ارسال می کنيم و آنها در اين مورد تصميم گيری می کنند.
به همين دليل هم اين نشست ها بسيار مهم است. نشست هايی که هر سه ماه يکبار در سازمان ملل متحد و در ژنو برگزار می شود.
شعله زمينی، از فعالان حوزه زنان در اين نشست ها هم درباره مهمترين تاثيرات اين جلسات به سايت روز گفته که اگر موارد ناشناخته را از لايه های زيرين بيرون بياوريم و آن را به جامعه ايرانی و سپس به جامعه بين الملل منتقل کنيم، در فعاليت های حقوق بشريمان موفق بوده ايم.
نمايندگان اقليت های مذهبی، فعالان قومی، نماينده فعالان حقوق مدنی و زنان ايرانی به وضعيت نقض حقوق بشر در ايران پرداخته اند.
رادیو فردا با چند نفر از شرکت کنندگان در این نشست گفتگو کرده است.
مصطفی آزمايش، رئيس انجمن پاسداشت حقوق بشر، يکی از سخنرانان نشست های جانبی: در هيجدمين نشست جانبی حقوق بشر سازمان ملل، امسال انجمن جهانی پاسداشت حقوق بشر گزارش دقيقی نسبت به سرکوب مداوم اقليت ها و تنوع های قومی و محلی به عنوان حاملان خرد آيين ها و آيين های بومی که کاملا ناشناخته مانده اند را مطرح کرد.
اين انجمن سعی کرد که نشان دهد که چگونه تبعيض دينی ، اقليتی و آپارتايد در ايران بيداد می کند و چه طور مردم ناچارند که حقايق را بپوشانند و عقايدشان را مخفی و کتمان کنند، برای اينکه از آن حداقل حقوق اجتماعی که به عنوان شهروند از آن برخوردارند، محروم نشوند.
رضا عليجانی، سردبير روزنامه توقيف شده ايران فردا و فعال سياسی ملی – مذهبی، که در يکی از اين جلسات جانبی شورا شرکت کرده است، به اعدام های سال ۶۷ هم اشاره می کند.
همان گونه که حاکمان ايران در رابطه با انرژی هسته ای ، سالها به جهان دروغ گفته اند، در رابطه با نقض حقوق بشر هم هميشه سعی در فريب افکار عمومی دارند.
آنها سرکوب های دهه ۶۰ و به ويژه اعدام های سال ۶۷ را می خواهند فريبکارانه بپوشانند.
من خودم به عنوان يکی از بازماندگان اعدام های سال ۶۷ ، شهادت ميدهم که اين اعدام ها حداقل از يک سال پيش از آن برنامه ريزی شده بود.
ارتباط دادن آن به عمليات مجاهدين يک فريب بيشتر نيست. اين سرکوب و فريب همچنان ادامه داشته تا پس از انتخابات سال ۱۳۸۸.
رضا عليجانی در اين نشست همچنين از احمد شهيد، گزارشگر ويژه حقوق بشر ايران خواست تا در رابطه با نقض حقوق بشر توسط حاکميت در ايران، هيچ پرده پوشی ، اغماض يا هيچ دروغی نگويد.
زندانيانی از سنين مختلف در زندانهای ايران انباشته شده اند. عماد بهاور، زندانی جوان، به ده سال حبس محکوم شده است. کيوان صميمی، زندانی دو رژيم، از دسترسی به هر گونه خدمات بهداشتی محروم است.
علی رضا رجايی، روزنامه نگار و نويسنده، بدون هيچ حکم قضايی در زندان به سر می برد.
هيچ قشر و صنف اجتماعی از ماشين سرکوب در امان نيست. از زنان گرفته تا دگرانديشان، فعالان صنفی، مدنی و قومی.
از آقای احمد شهيد تقاضا می کنم دقت کنند، نام ايشان در فارسی به معنای گواه يا شاهد حقيقت است.
ما در رابطه با جناح نظامی و امنيتی حاکم بر ايران نيازمند هيچ دروغ و اغراقی نيستيم، تنها گفتن حقيقت و شهادت بر حقيقت برای ما کافی است.
دستگاه سرکوب در ايران بر چاقوی سرکوب، گل و پاپيون فريب زده است. وظيفه ما کنار زدن آن گل و نشان دادن چاقوی سرکوب است. همين!
فعالان حقوق بشر، نشست های جانبی شورای حقوق بشر را دارای اين حسن می دانند که می توانند وضعيت حقوق بشر ايران را به نهادهای جهانی منتقل کنند.
رزا نورانی، از فعالان حقوق بشر در نشست های جانبی: در درجه اول ما در اينجا با اقليت های قومی، مذهبی ، فعالين زنان و دگرباشان و دگرانديشان آشنا می شويم و می توانيم اطلاعاتمان را رد و بدل کنيم.
بعد از اتمام اين نشست ها ما گزارشی از اين نشست ها تهيه می کنيم و برای نمايندگان سازمان ملل ارسال می کنيم و آنها در اين مورد تصميم گيری می کنند.
به همين دليل هم اين نشست ها بسيار مهم است. نشست هايی که هر سه ماه يکبار در سازمان ملل متحد و در ژنو برگزار می شود.
شعله زمينی، از فعالان حوزه زنان در اين نشست ها هم درباره مهمترين تاثيرات اين جلسات به سايت روز گفته که اگر موارد ناشناخته را از لايه های زيرين بيرون بياوريم و آن را به جامعه ايرانی و سپس به جامعه بين الملل منتقل کنيم، در فعاليت های حقوق بشريمان موفق بوده ايم.
