هزاران نفر در آمريکا، روز جمعه، چهارم آوريل، چهلمين سالگرد ترور مارتين لوتر کينگ، از رهبران جنبش حقوق مدنی آمريکا و برنده جايزه نوبل صلح را در ممفيس، در ايالت تنسی گرامی داشتند.
جان مک کين، کانديدای حزب جمهوريخواه در انتخابات رياست جمهوری، در سخنرانی در بالکنی، که لوتر کينگ مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود، گفت: « کينگ امروز بزرگتر از گذشته است.»
به گزارش آسوشيتدپرس، آقای مک کين افزود که وی از اینکه پیش از این با اعلام يک روز تعطيل به افتخار کينگ در آمريکا مخالف بوده، متاسف است و این مخالفت را اشتباه خواند.
هيلاری کلينتون، سناتوری از نيويورک و یکی از دو نامزد اصلی حزب دموکرات برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، که به ممفيس آمده بود نيز گفت: وی به ياد دارد که زمانی که ۱۴ سال بيشتر نداشته ساعت ها انتظار کشيده تا دست کينگ را در شيکاگو بفشارد.
باراک اوباما از ايالت ايلينويز نيز در سخنرانی در ايالت اينديانا اعلام کرد: «کينگ خبر خوش برادری، برابری و عدالت را موعظه کرد.»
لوتر کينگ در جوانی رهبری «کمپين بايکوت اتوبوس های مونتگومری» در ايالت آلاباما را بر عهده گرفت. در اين اتوبوس ها سياهپوستان و سفيدپوستان در بخش های متفاوتی می نشستند.
اين کمپين با تصميم دادگاه عالی آمريکا که جدايی نژادی در اتوبوس های مونتگومری را بر خلاف قانون اساسی اين کشور شناخت پايان يافت.
در سال ۱۹۵۷ به همراه ۶۰ رهبر سياهپوست ديگر سازمانی را بنيان گذاشت که بعدها به کنفرانس رهبران مسيحی جنوب شناخته شد.
- « کينگ خبر خوش برادری، برابری و عدالت را موعظه کرد.»
وی در سال ۱۹۶۳ در تظاهراتی عليه نژادپرستی که با شرکت دست کم ۲۰۰ هزار نفر در واشينگتن پايتخت آمريکا صورت گرفت، سخنرانی معروف من «رويایی دارم» را ايراد کرد.
وی در بخشی از اين سخنرانی گفت: «من رويایی دارم که يک روز چهار فرزند من در اين کشور به دليل رنگ پوستشان مورد پيش داوری قرار نگيرند. من رويايی دارم که روزی بر روی تپه های سرخ جرجيا فرزندان بردگان سابق و فرزندان برده داران سابق دور يک ميز بنشينند.»
مارتين لوتر کينگ معتقد به مبارزه بدون توسل به خشونت بود و بسياری در سراسر جهان از وی الهام گرفته اند.
دولت آمريکا از سال ۱۹۸۶ سومين دوشنبه ماه ژانويه را «روز مارتين لوتر کينگ» نامگذاری کرده و اين روز تعطيل رسمی در این کشور است.
مارتين لوتر کينگ کشيش کليسای تعميدی و از مبارزين برای برابری حقوق سياهپوستان در آمريکا در چهارم آوريل در ممفيس توسط جيمز ارل ری کشته شد.
جيمز ارل ری که سابقه دزدی داشته و از دبيرستان و ارتش اخراج شده بود ، گفته می شود به دليل عقايد نژادپرستانه لوترکينگ را ترور کرده است.
ترور مارتين لوتر کينگ موجب آشوب و اعتراض در بيش از يک صد شهر آمريکا شد.
گرامی داشتن کينگ کافی نيست
ماريان رايت ادلمن مدير «بنياد برای دفاع از کودکان» می گويد: «یک روز پس از آن که مارتين لوتر کينگ ترور شد، من به خيابان رفتم تا به نوجوانان بگويم دست به خرابکاری نزنند تا دستگير نشوند و آينده شان خراب نشود.»
- « نبايد فراموش کرد که طبق آمار هر پسر سياهپوست که در سال ۲۰۰۱ به دنيا آمده حدود سی درصد احتمال دارد در آينده به زندان برود و ۵۸۰ هزار سياهپوست در زندان های آمريکا مشغول گذراندن محکوميت خود هستند.»
وی می افزايد : «پسر ۱۲-۱۳ ساله ای به من گفت کدام آينده؟ من آينده ای ندارم که از دست بدهم. وی حق داشت و حقيقت را در مورد خود و ميليون ها نفر ديگر بيان داشت.»
ماريان رايت الدمن در مقاله ای که در سايت نگليسی زبان هافينگتن به چاپ رسيده می گويد: «امسال چهلمين سالگرد ترور وی است و ما بايد کمپين برای مردم فقير کينگ را نيز بياد بياوريم.»
اين کمپين عليه نژادپرستی، فقر و نظامی گری بود که به گفته او دنيا را تهديد می کند.
ماریان رایت الدمن می افزايد که در کشور ثروتمند آمريکا ۳۶.۵ میلیون نفر در فقر زندگی می کنند و ۴۷ ميليون نفر که بيش از نه ميليون نفر از آنها کودکند بيمه اجتماعی ندارند.
رايت الدمن می نويسد که اگر مارتين لوتر کينگ امروز زنده بود، از اين که تعداد زيادی از سياه پوستان در انتخابات های مختلف انتخاب شده و بسياری از آنها در بخش های مختلفی دارای نفوذ هستند، خشنود می شد.
وی می افزايد: «نبايد فراموش کرد که طبق آمار هر پسر سياهپوست که در سال ۲۰۰۱ به دنيا آمده حدود سی درصد احتمال دارد در آينده به زندان برود و ۵۸۰ هزار سياهپوست در زندان های آمريکا مشغول گذراندن محکوميت خود هستند.»
رايت الدمن می گويد بسياری سخنران را گرامی می دارند اما سخنان وی را از ياد برده اند.
عليه نظامی گری آمريکا
مارتين لوتر کينگ فقط از منتقدين نژادپرستی و فقر نبوده بلکه به شدت از نظامی گری آمريکا در جهان انتقاد کرده است.
به نوشته سايت انگليسی زبان آلترنت، بسياری از رسانه های آمريکايی در مورد سخنرانی های کينگ در اين مورد سکوت می کنند.
به گزارش این سایت، اين برنده جايزه صلح نوبل در سخنرانی های سال ۱۹۶۷ در زمان جنگ ويتنام گفته است: «من نمی توانم دوباره در مورد خشونت مردم سرکوب شده در گودنشين ها صحبت کنم، مگر آنکه در ابتدا در مورد دولتمان که بزرگترين تغذيه کننده خشونت در جهان است حرف بزنم.»
کينگ در سخنرانی در آوريل ۱۹۶۷ در سخنرانی در مورد جنگ ويتنام گفت: «ما دائما در حال ديدن سربازان سفيد و سياه پوست آمريکايی هستيم که در کنار يکديگر در ويتنام می ميرند، در حالی که آنها قادر نبودند بر روی يک نيمکت در مدارس آمريکايی بنشينند.»
وی همچنين اعلام کرد که تا زمانی که سود و حق مالکيت مهمتر از انسان ها باشد، «ما نمی توانيم بر نژادپرستی، مادی گرايی و نظامی گری غلبه کنيم.»
کينگ در اين سخنرانی خواستار انقلابی در ارزش های آمريکا شده بود. انقلابی که وی آن را «بهترين دفاع در مقابل کمونيسم» می دانست.
برخی از مجله ها و روزنامه های معروف آمريکايی در آن زمان به انتقاد شديد کينگ از سياست خارجی آمريکا، واکنش نشان دادند.
نيويورک تايمز موضعگيری وی را برای ربط دادن جنبش دفاع از حقوق مدنی با جنبش ضد جنگ مورد حمله قرار داد. مجله لايف نیز در آن روزها وی را «يکی از مهره های کمونيست» خواند که قصد دارند آمريکا در ويتنام تسليم شود.
