ديده بان حقوق حيوانات برای اولين بار گروهی را به مناطق زلزله زده آذربايجان شرقی فرستاده است تا حيوانات را در منطقه زلزله زده نجات دهند.
رادیو فردا دراين باره با شهرام اميرشريفی يکی از اعضای اين نهاد مدافع حقوق حيوانات در ايران گفت وگو کرده است:
حدود يک سال است که اين يگان تشکيل شده است و اين دوستان که داوطلب هم هستند در تمام اتفاقاتی که در اين يک سال رخ می داد چه کوچک چه بزرگ در حمايت از حيوانات مشارکت می کردند.
اين زلزله که رخ داد جای آن داشت که به مسئله وارد شويم و منتظر بوديم اعلام نياز شود و اعلام هم شد که امکان تقابل حيات وحش با انسان ها و دام ها وجود دارد و مردم نگران دام های خود هستند.
در واقع نيروهای کمکی به آدمها کمک می کنند و نمی رسند در اين حيطه وارد شوند بنابراين ما فراخوان داديم و دوستان را جمع کرديم. يک گروه رفته اند و با عزيزان محيط زيست و جهاد سازندگی در چند روستا کار می کنند و امشب هم نيروی کمکی ديگری به آنها اضافه می شود. يک تيم را هم نگهداشتيم که اگر نياز بود اعزام شوند.
اين افراد داوطلب بيشتر چه کسانی هستند که با شما همکاری می کنند، آيا اين افراد آموزش ديده اند يا شهروندان عادی هستند؟
تمام اين دوستان فعال در زمينه حمايت از حيوانات هستند و مدير تيم و معاونت آن سه تن از دوستان ديده بان هستند که آموزش ديده اند. سايرين به حيوانات کمک های معمولی می کردند اما افراد اين تيم برای کمک رسانی های اوليه در منطقه توجيه شده اند.
شما گفتيد حدود يک سال است که اين گروه امدادی فعاليت می کند. تجربيات قبلی اين گروه در چه زمينه ای بوده و آيا تجربيات مشابهی مانند زلزله اخير در شمال غرب ايران داشته است؟
ما تا کنون در بلايای طبيعی وارد نشده بوديم چون تمامی اين دوستان داشتند بر روی مسايل حيوانات شهری کار می کردند به خصوص در مورد سگها و گربه ها. اما در طول فعاليت متوجه شديم حيات وحش چقدر مظلوم واقع شده چون گاهی حيوانات نادری سپرده می شدند به دوستان که ديگر هيچگاه به طبيعت باز نمی گشتند.
بنابراين ما دراين حوزه وارد شديم و قدری روی حيات وحش تجربه کسب کرديم و مطالعاتی انجام داديم و اصولی که در کشورهای ديگر وجود داشت را بررسی کرديم.
در طی فعاليت يک مورد در اصفهان داشتيم در ارتباط با ماهی های زاينده رود که به تعداد زياد درحال مرگ بودند چون رود در حال خشک شدن بود. يک عده از دوستان رفتند و با امکانات ابتدايی اين ماهی ها را صيد کرده و به مکان های ديگر از جمله به پشت سد انتقال دادند و تعدادی را هم دوستان در استخر و حوض نگهداشتند و سعی کرديم که آنها را نيز در بالادست رها کنيم. اما گويا اين اتفاق هر سال رخ می دهد و ما داريم فکر می کنيم ببينيم آيا راه حل بهتری دراين زمينه وجود دارد.
شما گفتيد اقداماتی در زمينه زلزله اخير انجام داده ايد، ضمن اين که از بحث هراس مردم منطقه زلزله زده از هجوم حيوانات وحشی صحبت کرديد. اين يگان امدادی در اين حوزه خاص که وارد شده چه اقداماتی را قرار است انجام داده و چگونه اين هراس را کاهش دهند؟
قبل از اين که تيم تشکيل شود و داوطلبان اعزام شوند يک جلسه توجيهی داشتيم و تماس هايی که با دوستان درمنطقه داريم نشان می دهد امدادرسانی انسانی در مراحل ابتدايی است و به اجساد و مصدومين رسيدگی شده است و اکنون تيم های روانشناسی به منطقه اعزام می شوند تا به آسيب ديده ها آرامش دهند.
ما وقتی با دوستان برنامه ريزی می کرديم يک گام بسيار بزرگ در برنامه ريزی اين بود که با مردم روستاهای منطقه وارد مذاکره شده و بگويند تقابل بين بشر و حيات وحش به چه علت رخ می دهد و مثلا اگر يک گله شغال ديده شده که به روستا وارد می شوند يا سگهای وحشی به روستاها می آيند تا چيزی بخورند، برای حمله به انسان نمی آيند.
افراد روستاهای زلزله زده بايد به نيروهای امدادی سازمان محيط زيست اطلاع دهند تا با پرسنل آموزش ديده خود و با تجهيزات وارد عمل شوند و اين حيوانات را دفع کنند؛ دفع به معنای ترساندن و دور کردن است.
بايد به افراد زلزله زده آگاهی داد که می توان با راه های غير خشن حيوانات وحشی را دفع کرد. مشکل اکنون گرفتن دام ها نيست چون خوشبختانه خيلی از دام ها فنس کشی شده و امنيت دارند و مشکل مربوط به حيواناتی است که زير آوار مانده و مرده اند و بوی اجساد آنها حيوانات وحشی را جذب می کند.
گزارشی هم مبنی بر حمله گرگها به داخل روستاها شنيده نشده است، فقط گفته می شود در يک روستا گرگها برای گرفتن گوسفندهای فراری آمدند و شکار کردند و رفتند و وارد روستا نشده بودند.
رادیو فردا دراين باره با شهرام اميرشريفی يکی از اعضای اين نهاد مدافع حقوق حيوانات در ايران گفت وگو کرده است:
حدود يک سال است که اين يگان تشکيل شده است و اين دوستان که داوطلب هم هستند در تمام اتفاقاتی که در اين يک سال رخ می داد چه کوچک چه بزرگ در حمايت از حيوانات مشارکت می کردند.
اين زلزله که رخ داد جای آن داشت که به مسئله وارد شويم و منتظر بوديم اعلام نياز شود و اعلام هم شد که امکان تقابل حيات وحش با انسان ها و دام ها وجود دارد و مردم نگران دام های خود هستند.
در واقع نيروهای کمکی به آدمها کمک می کنند و نمی رسند در اين حيطه وارد شوند بنابراين ما فراخوان داديم و دوستان را جمع کرديم. يک گروه رفته اند و با عزيزان محيط زيست و جهاد سازندگی در چند روستا کار می کنند و امشب هم نيروی کمکی ديگری به آنها اضافه می شود. يک تيم را هم نگهداشتيم که اگر نياز بود اعزام شوند.
اين افراد داوطلب بيشتر چه کسانی هستند که با شما همکاری می کنند، آيا اين افراد آموزش ديده اند يا شهروندان عادی هستند؟
تمام اين دوستان فعال در زمينه حمايت از حيوانات هستند و مدير تيم و معاونت آن سه تن از دوستان ديده بان هستند که آموزش ديده اند. سايرين به حيوانات کمک های معمولی می کردند اما افراد اين تيم برای کمک رسانی های اوليه در منطقه توجيه شده اند.
شما گفتيد حدود يک سال است که اين گروه امدادی فعاليت می کند. تجربيات قبلی اين گروه در چه زمينه ای بوده و آيا تجربيات مشابهی مانند زلزله اخير در شمال غرب ايران داشته است؟
ما تا کنون در بلايای طبيعی وارد نشده بوديم چون تمامی اين دوستان داشتند بر روی مسايل حيوانات شهری کار می کردند به خصوص در مورد سگها و گربه ها. اما در طول فعاليت متوجه شديم حيات وحش چقدر مظلوم واقع شده چون گاهی حيوانات نادری سپرده می شدند به دوستان که ديگر هيچگاه به طبيعت باز نمی گشتند.
بنابراين ما دراين حوزه وارد شديم و قدری روی حيات وحش تجربه کسب کرديم و مطالعاتی انجام داديم و اصولی که در کشورهای ديگر وجود داشت را بررسی کرديم.
در طی فعاليت يک مورد در اصفهان داشتيم در ارتباط با ماهی های زاينده رود که به تعداد زياد درحال مرگ بودند چون رود در حال خشک شدن بود. يک عده از دوستان رفتند و با امکانات ابتدايی اين ماهی ها را صيد کرده و به مکان های ديگر از جمله به پشت سد انتقال دادند و تعدادی را هم دوستان در استخر و حوض نگهداشتند و سعی کرديم که آنها را نيز در بالادست رها کنيم. اما گويا اين اتفاق هر سال رخ می دهد و ما داريم فکر می کنيم ببينيم آيا راه حل بهتری دراين زمينه وجود دارد.
شما گفتيد اقداماتی در زمينه زلزله اخير انجام داده ايد، ضمن اين که از بحث هراس مردم منطقه زلزله زده از هجوم حيوانات وحشی صحبت کرديد. اين يگان امدادی در اين حوزه خاص که وارد شده چه اقداماتی را قرار است انجام داده و چگونه اين هراس را کاهش دهند؟
قبل از اين که تيم تشکيل شود و داوطلبان اعزام شوند يک جلسه توجيهی داشتيم و تماس هايی که با دوستان درمنطقه داريم نشان می دهد امدادرسانی انسانی در مراحل ابتدايی است و به اجساد و مصدومين رسيدگی شده است و اکنون تيم های روانشناسی به منطقه اعزام می شوند تا به آسيب ديده ها آرامش دهند.
ما وقتی با دوستان برنامه ريزی می کرديم يک گام بسيار بزرگ در برنامه ريزی اين بود که با مردم روستاهای منطقه وارد مذاکره شده و بگويند تقابل بين بشر و حيات وحش به چه علت رخ می دهد و مثلا اگر يک گله شغال ديده شده که به روستا وارد می شوند يا سگهای وحشی به روستاها می آيند تا چيزی بخورند، برای حمله به انسان نمی آيند.
افراد روستاهای زلزله زده بايد به نيروهای امدادی سازمان محيط زيست اطلاع دهند تا با پرسنل آموزش ديده خود و با تجهيزات وارد عمل شوند و اين حيوانات را دفع کنند؛ دفع به معنای ترساندن و دور کردن است.
بايد به افراد زلزله زده آگاهی داد که می توان با راه های غير خشن حيوانات وحشی را دفع کرد. مشکل اکنون گرفتن دام ها نيست چون خوشبختانه خيلی از دام ها فنس کشی شده و امنيت دارند و مشکل مربوط به حيواناتی است که زير آوار مانده و مرده اند و بوی اجساد آنها حيوانات وحشی را جذب می کند.
گزارشی هم مبنی بر حمله گرگها به داخل روستاها شنيده نشده است، فقط گفته می شود در يک روستا گرگها برای گرفتن گوسفندهای فراری آمدند و شکار کردند و رفتند و وارد روستا نشده بودند.
